Η απόλυτη παρακμή του Ελληνισμού στα 50 χρόνια της μεταπολίτευσης
Μία πρόχειρη ματιά στο Λεύκωμα, είναι αρκετή για να μας προβληματίσει.
Tου Χρήστου Μπολώση
Για παράδειγμα, στο πρωτοσέλιδο της 15ης Σεπτεμβρίου 1974, διαβάζουμε: «Ενώ αυξάνουν οι δυνατότητες επιλύσεως. Ιδιαιτέρως ενισχυμένη εμφανίζεται η Ελληνική πλευρά στο Κυπριακό». Αμ δε το είδαμε; Η «ιδιαιτέρως ενισχυμένη Ελλάδα», είδε στις 15 Νοεμβρίου του 1983 τον τουρκοκύπριο ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς να ανακηρύσσει το ψευδοκράτος της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου». Θα μου πείτε ότι ουδείς το έχει αναγνωρίσει. Σύμφωνοι. Αλλά ας κάναμε κι εμείς κάτι ανάλογο, π.χ. ας απλώναμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ. που δικαιούμαστε και τι στον κόσμο. Αλλά εμείς είμαστε παγκόσμιοι πρωταθλητές στην… αυτοσυγκράτηση. Έπειτα ξέρετε και κάτι; Μπορεί να μην έχει αναγνωριστεί επισήμως η «ΤΔΒΚ», αλλά κάπου κάπου όλο και κάποια ποδοσφαιρική ομάδα άλλης χώρας προσγειώνεται εκεί να παίξει κάνα ματσάκι. Κάποιος μίλησε για την «μέθοδο το σαλαμιού»… Και να μη ξεχνάμε ότι από το 2013 άρχισε σιγά σιγά το «άπλωμα» και προς την Αμμόχωστο.
Σε άλλο σημείο στο ίδιο φύλλο διαβάζουμε: «Ψευδή στοιχεία, ’’Συμβάσεις απάτης’’, Αλόγιστες δαπάνες. Σε πλήρη αποδιοργάνωση παρελάβαμε την οικονομία, λέγει ο κ. Πεσμαζόγλου». Τρεις μήνες μετά, στο φύλλο της 8ης Δεκεμβρίου 1974, διαβάζουμε: «Ο κ. Καραμανλής εξήγγειλε χθες προσωπικώς το μέτρο. Αυξάνονται κατά 50% οι αγροτικές συντάξεις. Θα ωφεληθούν 500.000 απόμαχοι της υπαίθρου». Τώρα πώς αυτό ο γίγας της οικονομίας Πεσμαζόγλου κατόρθωσε μέσα σε τρεις μήνες, με μία πλήρως αποδιοργανωμένη οικονομία να αυξήσει κατά 50% τις συντάξεις 500.000 αγροτών, ένα Θεός το ξέρει.
Φύλλο 8ης Ιουνίου 1975: «Λαμπρές οι προοπτικές για το μέλλον». Άνευ λοιπών σχολίων…
24 Δεκεμβρίου 1975: «Εδολοφονήθη νύκτα στο Ψυχικό ο βοηθός του Αμερικανού πρέσβεως». Τάξη και ασφάλεια βασιλεύει ή μάλλον προεδρεύει παντού!
Ενώ στις 15 Σεπτεμβρίου 1974, η θέση της Ελλάδος εμφανιζόταν ως ιδιαιτέρως ισχυρή (βλέπε παραπάνω), στις 8 Αυγούστου του 1976 προσγειωνόμαστε ανώμαλα με την «Καθημερινή» να αναγγέλλει: «Προκλητική η Άγκυρα ‘’δοκιμάζει’’ την Ελληνική αποφασιστικότητα. Παρεβιάσθη η υφαλοκρηπίδα». Και η μεν αποφασιστικότητα δεν φάνηκε, η υφαλοκρηπίδα όμως… παρεβιάσθη.
25 Νοεμβρίου 1977, σημειώνεται το πρώτο ρήγμα στους «αγωνιστές» του πολυτεχνείου. Διαβάζουμε: «Διεφώνησαν οι εκπρόσωποι των πολιτικών νεολαιών για την πορεία του Πολυτεχνείου». Στο κείμενο του δημοσιεύματος, υπάρχει και μία ανάλυση, γιατί δεν πρέπει να γίνει η πορεία.
Εδώ να θυμίσουμε το εξής ευτράπελο, άλλωστε η πολιτική ζωή της πατρίδας μας, όλο ευτράπελα είναι. Όταν λοιπόν τον Οκτώβριο του 1981 το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση και ο λαός ήρθε στην εξουσία, ετοιμάστηκε και αυτό να γιορτάσει το «πολυτεχνείο». Τότε, ένας φωτεινός νους της ΝΔ (έχει και τώρα πολλούς από δαύτους…) τους ρώτησε μέσα στη Βουλή: «Τι θα γιορτάσετε στο πολυτεχνείο;» Για να πάρει την πληρωμένη απάντηση των πασόκων: «Ό,τι ακριβώς γιορτάζατε κι εσείς μέχρι τώρα». Δυστυχώς δεν θυμάμαι ονόματα των πρωταγωνιστών, αλλά νομίζω ότι ο ερωτών εκ της ΝΔ ήταν ο Ευ. Αβέρωφ!
Στο πρωτοσέλιδο της 21ης Οκτωβρίου 1980 της «Καθημερινής», διαβάζουμε: «Ταύτιση των πεπρωμένων μας με την Ευρώπη». Αυτό κι αν το είδαμε. Αφού από το 2010 και μετά, η Ευρώπη ήρθε και εγκαταστάθηκε μονίμως στην Ελλάδα. 11 χρόνια ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου, 8 χρόνια ΠΑΣΟΚ του Κ. Σημίτη (σύνολον 19 ΠΑΣΟΚικά χρόνια), 5 χρόνια Κώστα Καραμανλή, 3 χρόνια Κων. Μητσοτάκη (σύνολο 8 χρόνια ΝΔ) και τα υπόλοιπα άλλες δημοκρατικές δυνάμεις. Όλοι αυτοί είναι συνυπεύθυνοι για την κατρακύλα. Και λοιπόν;
Στο πρωτοσέλιδο της 21ης Οκτωβρίου 1980, αγγέλλεται θριαμβευτικά: «Η Ελλάς είναι από χθες πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ». Αν εξαιρέσει κανείς το γεγονός, ότι η Ελλάς ήταν πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ από το… 1952 και τότε απλώς επανήλθε στο στρατιωτικό σκέλος της συμμαχίας, από το οποίο είχε αποχωρήσει στις 14 Αυγούστου του 1974, όλα τα άλλα καλά. Καλό θα ήταν όμως, να μας πει κάποιος τι έχει στοιχίσει στην Ελλάδα αυτό το μπες βγες από το ΝΑΤΟ…
Και επειδή πολλά είπαμε, να κλείσουμε με το πρωτοσέλιδο της 11ης Ιανουαρίου 1983: «Ισχυρές τάσεις ανατιμήσεων στην αγορά προκαλεί ήδη η υποτίμηση της δραχμής». Μπα; Είχαμε και τέτοια; Και πού ήταν τότε ο κ. Πεσμαζόγλου που τον Σεπτέμβριο του 1974 είχε διαπιστώσει «αλόγιστες δαπάνες», να βάλει πλάτη να μας σώσει;
Πώς το έλεγε το ΚΚΕ; «Λαέ πολέμα σε πνίξανε στο ψέμα»…
Υστερόγραφα:
1. Και μια και μιλάμε για εφημερίδες. Αμέσως μετά την μεταπολίτευση και μέσα στο τρελό μεθύσι του αντιστασιακού πάθους (!!!), μία αθλητική εφημερίδα, είχε γράψει: «Εμείς ουδέποτε προβάλαμε τους χουντικούς και το έργο τους». Έλα όμως που προχθές έπεσε στα χέρια μου ένα φύλο της εφημερίδας αυτής με ημερομηνία 22 Μαρτίου 1968. Εκεί μέτρησα 2 φωτογραφίες του «αναμορφωτού του Ελληνικού αθλητισμού», όπως αποκαλεί τον Κων. Ασλανίδη και σχεδόν ολοσέλιδο ρεπορτάζ που τον αφορούσε. Ίσως η εφημερίδα να εννοούσε ότι δεν πρόβαλε το έργο των χουντικών που αυτοί παρουσίασαν μετά το 1974… Ίσως!
2. Και να κλείσουμε με μία ερώτηση. Στις 28 Ιουλίου του 1974, παραιτείται ο μέχρι τότε πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Σαμψών. Άρα αυτομάτως αποκαθίσταται η συνταγματική νομιμότητα στην Κύπρο και συνεπώς εξέλειπαν και οι λόγοι της τουρκικής επεμβάσεως, η οποία έγινε (και) μετά από πρόσκληση του Μακαρίου από του βήματος του ΟΗΕ στις 19 Ιουλίου 1974. Όλα όμορφα. Αφού λοιπόν στις 28 Ιουλίου η δημοκρατία αποκαταστάθηκε στην Κύπρο, γατί ο Μακάριος δεν επέστρεψε στο νησί, αλλά το έκανε στις 7 Δεκεμβρίου του 1974, δηλαδή μετά από 4,5 μήνες; Όπως θυμάστε, όλο αυτό το διάστημα, χρέη προέδρου εκτελούσε ο Γλαύκος Κληρίδης.
Κάθε απάντηση δεκτή.