Πριν πολλά χρόνια σε μια αγροτική περιοχή ζούσε μία ευσεβής οικογένεια ! Επειδή δεν γνώριζαν πολλά γράμματα είχαν την συνήθεια να προσεύχονται μεγαλοφώνως μέσα στο σπίτι με τον Αρχαγγελικό Χαιρετισμό, και αυτόν ακριβώς τον Χαιρετισμό ακούγοντας και ο μικρός γιος της οικογένειας από την παιδική του μάλιστα ηλικία, τον επαναλάμβανε συνέχεια, είτε βρισκόταν μέσα στο σπίτι, είτε έπαιζε έξω στην αυλή !
Μια μέρα που είχε λίγο μεγαλώσει , απομακρύνθηκε λίγο από το σπίτι και πήγε να παίξει με τα άλλα παιδάκια κοντά στο ποτάμι που πέρναγε δίπλα από το χωριό τους !!
Απρόσεκτος καθώς ήταν γλίστρησε και έπεσε στο ποτάμι !
Και καθώς ήτα χειμώνας και τα νερά ήταν φουσκωμένα ο μικρός, που δυστυχώς δεν γνώριζε κολύμπι, παρασύρθηκε γρήγορα από τα ορμητικά νερά !!
Τα άλλα παιδάκια άρχιζαν να φωνάζουν για βοήθεια, οι χωριανοί έτρεξαν αμέσως και κάποιοι βούτηξαν μάλιστα στο ποτάμι και κολύμπησαν στην προσπάθεια τους να βρουν το παιδάκι !!
Εν τω μεταξύ ειδοποιήθηκε και η μάνα και γεμάτη αγωνία έτρεξε κι αυτή στο σημείο όπου είχε πέσει μέσα στο ποτάμι ο μικρός της γιος !
Η ώρα περνούσε και ο μικρός δεν έδινε σημείο ζωής !
Κάποιοι άρχισαν να ψάχνουν πια και στις δύο όχθες του ποταμού, για να περισυλλέξουν το νεκρό κορμάκι του αγοριού, μιας και ήταν πλέον πεπεισμένοι, ότι ο μικρός θα είχε πνιγεί !
Μόνο η μάνα του είχε στερρή την ελπίδα της στην Θεοτόκο και με δάκρυα στα μάτια την παρακαλούσε να κάνει το θαύμα Της και να Της χαρίσει το παιδί της !!
Και ω του παραδόξου θαύματος !!
Βλέπουν από το βάθος του ποταμού, να ξεπροβάλλει μία μορφή , που ερχόταν κόντρα στην φορά των νερών του ποταμού !
Όταν πλησίασε κάπως διέκριναν τον μικρό να επιπλέει στο ποτάμι, με τα ρούχα του στεγνά και να χαμογελάει χαρούμενος κτυπώντας χαρούμενα τα χέρια του !!!
Τόσο η μάνα όσο και οι υπόλοιποι βούτηξαν στα νερά και ο μικρός χάθηκε στην αγκαλιά της μητέρας του, που γεμάτη δάκρυα ευχαριστούσε την Παναγία μας για το θαύμα Της !!
“Μα γιατί κλαις μανούλα μου ,” ρώτησε απορημένος ο μικρός !“Παιδί μου τόση ώρα που λείπεις νομίσαμε ότι πνίγηκες και θα σε έχανα για πάντα !!”
“Αχ μανούλα μου !! “ απάντησε ψύχραιμα ο μικρός “ με το έπεσα στα νερά ένοιωσα δύο χέρια να με σηκώνουν ψηλά !! Γύρισα και είδα την Παναγίτσα μας να με κρατάει αγκαλιά , και όλη αυτήν την ώρα ήμουν μαζί Της ! Και ξέρεις μανούλα μου παίζαμε μαζί !
Εγώ την χαιρετούσα όπως με έχεις μάθει και όπως κάνω από μωρό που ήμουν !! Της έλεγα συνέχεια “Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία !!” και Εκείνη χαμογελαστή μου απαντούσε “ Ο Κύριος μετά σου !”
Μια μέρα που είχε λίγο μεγαλώσει , απομακρύνθηκε λίγο από το σπίτι και πήγε να παίξει με τα άλλα παιδάκια κοντά στο ποτάμι που πέρναγε δίπλα από το χωριό τους !!
Απρόσεκτος καθώς ήταν γλίστρησε και έπεσε στο ποτάμι !
Και καθώς ήτα χειμώνας και τα νερά ήταν φουσκωμένα ο μικρός, που δυστυχώς δεν γνώριζε κολύμπι, παρασύρθηκε γρήγορα από τα ορμητικά νερά !!
Τα άλλα παιδάκια άρχιζαν να φωνάζουν για βοήθεια, οι χωριανοί έτρεξαν αμέσως και κάποιοι βούτηξαν μάλιστα στο ποτάμι και κολύμπησαν στην προσπάθεια τους να βρουν το παιδάκι !!
Εν τω μεταξύ ειδοποιήθηκε και η μάνα και γεμάτη αγωνία έτρεξε κι αυτή στο σημείο όπου είχε πέσει μέσα στο ποτάμι ο μικρός της γιος !
Η ώρα περνούσε και ο μικρός δεν έδινε σημείο ζωής !
Κάποιοι άρχισαν να ψάχνουν πια και στις δύο όχθες του ποταμού, για να περισυλλέξουν το νεκρό κορμάκι του αγοριού, μιας και ήταν πλέον πεπεισμένοι, ότι ο μικρός θα είχε πνιγεί !
Μόνο η μάνα του είχε στερρή την ελπίδα της στην Θεοτόκο και με δάκρυα στα μάτια την παρακαλούσε να κάνει το θαύμα Της και να Της χαρίσει το παιδί της !!
Και ω του παραδόξου θαύματος !!
Βλέπουν από το βάθος του ποταμού, να ξεπροβάλλει μία μορφή , που ερχόταν κόντρα στην φορά των νερών του ποταμού !
Όταν πλησίασε κάπως διέκριναν τον μικρό να επιπλέει στο ποτάμι, με τα ρούχα του στεγνά και να χαμογελάει χαρούμενος κτυπώντας χαρούμενα τα χέρια του !!!
Τόσο η μάνα όσο και οι υπόλοιποι βούτηξαν στα νερά και ο μικρός χάθηκε στην αγκαλιά της μητέρας του, που γεμάτη δάκρυα ευχαριστούσε την Παναγία μας για το θαύμα Της !!
“Μα γιατί κλαις μανούλα μου ,” ρώτησε απορημένος ο μικρός !“Παιδί μου τόση ώρα που λείπεις νομίσαμε ότι πνίγηκες και θα σε έχανα για πάντα !!”
“Αχ μανούλα μου !! “ απάντησε ψύχραιμα ο μικρός “ με το έπεσα στα νερά ένοιωσα δύο χέρια να με σηκώνουν ψηλά !! Γύρισα και είδα την Παναγίτσα μας να με κρατάει αγκαλιά , και όλη αυτήν την ώρα ήμουν μαζί Της ! Και ξέρεις μανούλα μου παίζαμε μαζί !
Εγώ την χαιρετούσα όπως με έχεις μάθει και όπως κάνω από μωρό που ήμουν !! Της έλεγα συνέχεια “Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία !!” και Εκείνη χαμογελαστή μου απαντούσε “ Ο Κύριος μετά σου !”