Σαν λιμάνια στο πέλαγος εγκατέστησε ο Θεός τις Εκκλησίες στις πόλεις, ώστε, καταφεύγοντας σ’ αυτές όταν είμαστε ζαλισμένοι από τις βιοτικές μέριμνες, να απολαμβάνουμε μέγιστη γαλήνη…
Και μάρτυρες ότι αυτά που λέω είναι αληθινά, είσθε σείς, γιατί, αν αυτή τη στιγμή άνοιγε κάποιος τη συνείδησή σας, θα έβρισκε μεγάλη ησυχία μέσα σ’ αυτή.
Μέσα στην Εκκλησία ούτε ο θυμός μας ενοχλεί, ούτε η κακή επιθυμία μας φλογίζει, ούτε ο φθόνος μας λιώνει, ούτε η αλαζονεία μας κάνει να υπερηφανευόμαστε, ούτε η δίψα για τη δόξα μας διαφθείρει,, αλλά όλα αυτά τα θηρία έχουν ηρεμήσει…
Δεν είναι λοιπόν δείγμα μεγάλης αθλιότητος το γεγονός ότι, ενώ πρόκειται να απολαύσουμε τόσα πνευματικά αγαθά, εν τούτοις δεν ερχόμαστε συνεχώς ούτε μαθητευουμε στην κοινή μητέρα όλων μας, και εννοώ την Εκκλησία;
Καν αμαρτωλός ης, είσελθε εις την εκκλησίαν,ίνα λεγης τας αμαρτίας σου, καν δίκαιος ης, είσελθε, ίνα μη εκπεσης της δικαιοσύνης, λιμήν γαρ αμφοτεροις εστίν η εκκλησία.
Δηλαδή: Κι’ αν ακόμη είσαι αμαρτωλός, είσελθε στην Εκκλησία, για να πεις τις αμαρτίες σου, και αν πάλι είσαι δίκαιος είσελθε, για να μη χάσεις την αρετή σου, γιατί η Εκκλησία είναι λιμάνι και για τους δύο.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
