Έρχεται λοιπόν μία ημέρα Κυρίου σε κάθε υπερήφανο άνθρωπο και σε κάθε κοινωνία, σε κάθε λαό και κάθε έθνος, ο οποίος αρνείται το θέλημα του Θεού και κινείται μάλιστα αλαζονικά και εμφανίζει την αμαρτία του και την διακηρύττει χωρίς να ντρέπεται.
Ο καθένας μπορεί να καταλάβει τα λάθη του, όπως θα λέγαμε με μία κοσμική ορολογία, προσπαθεί να τα κρύψει. Όμως οι κοινωνίες τόσο έχουν εκτραχυνθεί, όπου δείχνουν τις αμαρτίες τους και τις προβάλουν.
Αυτό είναι το χαρακτηριστικό μιας πόλεως, και της Ιερουσαλήμ τότε, η οποία οδεύει προς την καταστροφή. Αυτή λοιπόν, θα εγκαταλειφθεί, όπως λέει ο Κύριος. Θα εγκαταλειφθεί γενικά οποιοσδήποτε, κάθε κοινωνία, όπως και κάθε πρόσωπο εγκαταλείπει, όταν έχει αυτή την στάση. Εγκαταλείπεται από τον Θεό. Αναχωρεί ο Θεός από την ζωή του να το πω έτσι και τότε βιώνει μία μεγάλη καταστροφή.
Όπως θα αναχωρήσει ο Θεός από κάθε κοινωνία, έτσι αναχωρεί και ενεργητικά, από εκείνα τα μέλη της Εκκλησίας, όπου θα δεχτούν να ευλογήσουν κατά κάποιο τρόπο,, σε εισαγωγικά και θα ανεχτούν την σοδομιτική αμαρτία και θα την εκκλησιοποιήσουν και θα εκκλησιοποιήσουν πρώτα την αναγγελία την σοδομιτική, αλλά και την ίδια την αμαρτία τελικώς μέσα στους ναούς.
Αυτοί λοιπόν και οι πιστοί και οι κληρικοί και ο λαός, θα εγκαταλειφθούν και θα χάσουν τις ψυχές τους και θα πάθουν μεγάλες πληγές. Όπως συμβαίνει διαρκώς στην ιστορία.
π. Ιωάννης Δρογγίτης