Η Ρωσία ετοιμάζει υπερόπλο – MiG-41 6ης γενιάς με κινητήρα παλμικής έκρηξης που θα φθάνει έως το διάστημα
Ένας κινητήρας ramjet ή turbo-ramjet με κινητήρα, που δίνει περισσότερα από Mach 4,3…. θα το καθιστούσε το ταχύτερο στρατιωτικό αεροσκάφος στον κόσμο
Η Ρωσία ετοιμάζει υπερόπλο με κινητήρα παλμικής έκρηξης για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία…
Το ρωσικό μαχητικό Mikoyan MiG-41 έκτης γενιάς ως αντικατάσταση του Mikoyan MiG-31 είναι και πάλι στην επικαιρότητα
Για ορισμένους η Ρωσία ωθεί τα όρια της μηχανικής της αεροπορίας καθώς επιταχύνει την ανάπτυξη του MiG-41.
Το αεροπλάνο δεν θα χαρτογραφήσει απλώς την υψηλότερη ατμόσφαιρα, αλλά και θα μπορεί να πετάξει έως τις παρυφές του διαστήματος.
Το MiG-31 “Foxhound” είχε τελική ταχύτητα 2,83 Mach.
Ήταν εξοπλισμένο με ένα πολύ μεγάλο οπλοστάσιο όπλων και πυροβόλων, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς 6× R-37.
Το MiG-41 θα ενσωματώσει όλα τα πλεονεκτήματα του μαχητικού- MiG-31.
Το MiG-41 θα έπρεπε να είναι μια πιο ισχυρή πλατφόρμα όπλων. Τα όπλα θα έπρεπε να μεταφέρονται εσωτερικά.
Οι Ρώσοι λένε ότι θα εισαγάγει χαρακτηριστικά που δεν έχουν δει ακόμη ο κόσμος της αεροναυπηγικής.
Κατάσταση ανάπτυξης MiG-41
Το MiG-41 PAK DP (Αεροπορικό συγκρότημα για αναχαίτιση μεγάλης εμβέλειας) είναι το εξελισσόμενο ρωσικό πρόγραμμα για την ανάπτυξη ενός stealth υπερηχητικού μαχητικού αεροσκάφους, για να αντικαταστήσει το Mikoyan MiG-31 στις Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις στα μέσα της δεκαετίας του 2030.
Η πραγματική ονομασία της πλατφόρμας θα εξελιχθεί κατά τη στιγμή που θα τεθεί σε λειτουργία.
Θα ενσωματώσει τεχνολογίες και σχεδιασμό έκτης γενιάς.
Ο σχεδιασμός του PAK DP φέρεται να οριστικοποιήθηκε γύρω στα τέλη του 2019.
Ο Ilya Tarasenko, Γενικός Διευθυντής της MiG Corporation, καθώς και ο επικεφαλής της Sukhoi Company, δήλωσε σε συνέντευξή του τον Ιούλιο του 2020 ότι το PAK DP θα αποτελέσει μεγάλη εξέλιξη του σχεδιασμού του MiG-31.
Ο Tarasenko είπε επίσης ότι θα είναι μια νέα πλατφόρμα σχεδίασης και κατασκευής ικανής Mach 4+, εξοπλισμένη με αντιπυραυλικό λέιζερ και θα μπορεί να λειτουργεί σε πολύ μεγάλα ύψη και ακόμη και σε κοντινό διάστημα, πετώντας σε υψόμετρα μεταξύ της στρατόπαυσης (45 χλμ.) και η τροπόπαυσης (12 χλμ.).
Το αεροσκάφος προορίζεται επίσης να δανειστεί ιδέες και τεχνολογίες από το MiG-31M, με ένα προηγμένο ραντάρ Zaslon-M.
Θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μια παραλλαγή των κινητήρων Izdeliye 30 που βρίσκονται υπό ανάπτυξη αυτή τη στιγμή για το Su-57.
Η AMNTC Soyuz αποκάλυψε ορισμένες πληροφορίες στον ιστότοπό της σχετικά με τον ήδη ανεπτυγμένο κινητήρα R-579 300, έναν πιθανό κινητήρα για το Su-57, μεταξύ άλλων.
Η κύρια πρόκληση για το MiG-41 φαίνεται να είναι η συνεχής ανάπτυξη του κινητήρα παλμικής έκρηξης που θα τροφοδοτεί το αεροσκάφος, ειδικά η διαχείριση της φθοράς του κινητήρα, δεδομένου του εξαιρετικά δυναμικού φορτίου που θα χειριστεί.
Το PAK DP θα χρησιμοποιεί τεχνολογία stealth.
Η Ρωσία αναπτύσσει ένα πυροβόλο ηλεκτρομαγνητικού παλμού EMP, που μπορεί να είναι σημείο καμπής στον εναέριο πόλεμο. Αυτό το καινοτόμο «ενεργειακό όπλο» θα μπορούσε να επεκτείνει το φάσμα των επιτεύξιμων στόχων.
Η Ρωσία αναμένει το MiG-41 με ηλεκτρομαγνητικό πυροβόλο έως το 2025.
Μια λιγότερο ισχυρή έκδοση του πυροβόλου EMP θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικός αποτρεπτικός παράγοντας κατά των μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων.
Το MiG-41 μπορεί επίσης να είναι εξοπλισμένο με πυραύλους R-37M.
Θα μπορούσε αργότερα να μετατραπεί σε μη επανδρωμένη έκδοση.
Τον Ιανουάριο του 2021, η Rostec Corporation, η ιδιοκτήτρια της Mikoyan, ανακοίνωσε ότι το PAK DP είχε εισέλθει στη φάση ανάπτυξης.
Το γεγονός ότι η στοχευμένη πρώτη πτήση είναι το 2025 σημαίνει ότι έχει ήδη (έπρεπε) να έχει γίνει πολλή δουλειά.
Το σχέδιο θα έπρεπε να έχει παγώσει και η κοπή μετάλλων πρέπει να συνεχιζόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η τροφοδοσία του αεροσκάφους και η αρχική λειτουργία του κινητήρα θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί.
Εάν τα χρονοδιαγράμματα είναι ρεαλιστικά, τότε οι δοκιμές ταξί πρέπει να ξεκινήσουν το 2024.
Η πραγματική κατάσταση των ρωσικών αεροσκαφών είναι δύσκολο να προβλεφθεί λόγω της υψηλής μυστικότητας.
Εάν το MiG-41 ολοκληρώσει επιτυχώς την παρθενική του πτήση έως το 2025, αναμένεται να είναι πλήρως επιχειρησιακό έως το 2030.
Η αρχικά προγραμματισμένη εισαγωγή της υπηρεσίας το 2028 φαίνεται μη ρεαλιστική.
Οι αρχές της δεκαετίας του 2030 είναι αυτό που προβλέπουν τώρα οι αναλυτές.
Έννοια αεροσκάφους και επιχειρησιακοί στόχοι
Ως αεροσκάφος, η κύρια αποστολή θα είναι να αντισταθμίσει μελλοντικά αεροσκάφη αναγνώρισης που αναπτύσσονται επί του παρόντος από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα.
Σύμφωνα με ορισμένα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, το PAK DP είχε οραματιστεί να γίνει αεροσκάφος αναχαίτισης υπερηχητικών πυραύλων μεταφέροντας ένα πολυλειτουργικό σύστημα πυραύλων αναχαίτισης μεγάλου βεληνεκούς (MPKR DP) που θα διανέμει αρκετούς υποπύραυλους για να αυξήσει την πιθανότητα αναχαίτισης υπερηχητικών όπλων.
Ο διανομέας θα μπορούσε επίσης να περιέχει όπλα επιφανειακών κρούσεων.
Το PAK DP προορίζεται επίσης να μεταφέρει αντιδορυφορικά λέιζερ ή πυραύλους.
Προκλήσεις Σχεδιασμού και Διαχείρισης Προγράμματος
Πολλοί δυτικοί αναλυτές της αεροπορίας πιστεύουν ότι οι Ρώσοι φαίνεται να ερευνούν τεχνολογικές έννοιες που δεν υπάρχουν.
Η πιο προηγμένη ιδέα αυτή τη στιγμή είναι το μαχητικό αεροσκάφος επόμενης γενιάς Air Force Air Force (NGAD).
Η Κίνα εξακολουθεί να μιλάει για μαχητικά 5ης γενιάς.
Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Κίνα έχουν διαθέσει πολύ υψηλότερα κονδύλια για τα μελλοντικά τους προγράμματα.
Η Ρωσία εξακολουθεί να αγωνίζεται να ολοκληρώσει την ανάπτυξη και να αποκτήσει έναν αξιοπρεπή αριθμό Su-57 «Felon».
Το Su-75 «Checkmate» βρίσκεται ακόμα στα αρχικά του στάδια. Και τα δύο προγράμματα αναζητούν αγοραστές για να αυξήσουν τους αριθμούς, να συγκεντρώσουν κεφάλαια και να αποσβέσουν το κόστος.
Το αν η Ρωσία καταφεύγει σε πληροφοριακό πόλεμο στο MiG-41 ή έχει κάτι στο μανίκι της δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί.
Καθώς η Ρωσία παραμένει δεσμευμένη στην Ουκρανία και αντιμετωπίζει την οικονομική ισχύ της Δύσης, παραμένει υπό πίεση όσον αφορά τη χρηματοδότηση.
Η ρωσική στρατιωτική-βιομηχανική βάση εστιάζει στην Ουκρανία. Θα λάβει το MiG-41 την επιθυμητή υποστήριξη;
Σε σχεδόν υπερηχητικές ταχύτητες, μεγαλύτερη θερμότητα λόγω της τριβής του αέρα σημαίνει διατήρηση επαρκούς stealth χωρίς φθορά της επίστρωσης, κάτι που είναι επίσης μια τεχνολογική πρόκληση.
Η θερμότητα από την εξάτμιση θα μπορούσε επίσης να αυξήσει την υπογραφή του ραντάρ.
Η συντήρηση και η επισκευή της επίστρωσης Stealth είναι πολύ δαπανηρή, και ακόμη και οι ΗΠΑ το βρίσκουν δύσκολο.
Η σχεδίαση κουβούκλιο για υπερηχητική πτήση cum stealth θα ήταν επίσης μια πρόκληση.
Η επίτευξη υψηλών ταχυτήτων σημαίνει κανονικά συμβιβασμό στην ικανότητα ελιγμών.
Η εξάρτηση του MiG-41 σε έναν κινητήρα παλμικής έκρηξης αντιπροσωπεύει μια σημαντική τεχνολογική πρόκληση.
Ενώ υπόσχεται τεράστια δύναμη, είναι ένας διαβόητα πολύπλοκος κινητήρας.
Ακόμη και μια κατάλληλη ανάπτυξη ramjet δεν θα είναι εύκολη.
Μια τέτοια υψηλή ταχύτητα σημαίνει επίσης πολύ υψηλή καύση καυσίμου και θέτει όρια στην εμβέλεια και την αντοχή.
Για να αυξηθεί η αυτονομία, θα έπρεπε να μεταφερθεί μεγαλύτερο καύσιμο, πράγμα που συνεπάγεται αύξηση του μεγέθους και του βάρους.
Εναλλακτικά, θα χρειαστεί εναέριος ανεφοδιασμός στις περισσότερες αποστολές.
Η ικανότητα πυροδότησης σε υψηλούς αριθμούς Mach θα απαιτούσε ειδικά σχεδιασμένα όπλα.
Το Lockheed SR-71 «Blackbird» είναι ένα αεροσκάφος στρατηγικής αναγνώρισης μεγάλης εμβέλειας, μεγάλου ύψους, Mach 3+ που αποσύρθηκε… από τα σχέδια.
Αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1960 με μειωμένη διατομή ραντάρ που επικεντρώθηκε κυρίως στην αναγνώριση.
Το 1989, η USAF απέσυρε το SR-71, κυρίως για πολιτικούς λόγους.
Αρκετά επαναδραστηριοποιήθηκαν για λίγο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 πριν από τη δεύτερη απόσυρσή τους το 1998. Το SR-71 λειτουργούσε σε υψηλές ταχύτητες και υψόμετρα (3,2 Mach και 85.000 πόδια, 26.000 μέτρα), επιτρέποντάς του να ξεπεράσει ή να αποφύγει εντελώς τις απειλές.
Εάν ανιχνευόταν εκτόξευση πυραύλου εδάφους-αέρος, η τυπική ενέργεια αποφυγής ήταν απλώς η επιτάχυνση και η υπέρβαση του πυραύλου.
Κατά μέσο όρο, κάθε SR-71 μπορούσε να πετάξει μία φορά την εβδομάδα λόγω της εκτεταμένης συντήρησης που απαιτείται μετά την αποστολή.
Κατασκευάστηκαν συνολικά 32 αεροσκάφη, 12 χάθηκαν σε ατυχήματα, ενώ κανένα δεν χάθηκε από εχθρική δράση.
Ο διάδοχός του, το Lockheed Martin SR-72, θα είναι μια ιδέα υπερηχητικού UAV που προορίζεται για πληροφορίες, επιτήρηση και αναγνώριση (ISR).
Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα έχουν εκσυγχρονίσει τις εναέριες δυνατότητες προκειμένου να ανταγωνιστούν τις πλατφόρμες επόμενης γενιάς της Αμερικής.
Η επιδίωξη της Ρωσίας για εναέρια κυριαρχία είναι μια φιλόδοξη, τολμηρή πρωτοβουλία.
Το MiG-41 προορίζεται να επισημάνει όλα τα χαρακτηριστικά μιας λίστας επιθυμιών μαχητικών του 21ου αιώνα, όπως πολυφασματικό stealth, εξαιρετικά υψηλή ταχύτητα, κινητήρα turbo-ramjet, ικανότητα πυροδότησης και κατάρριψης υπερηχητικών όπλων και λέιζερ και πτήσης σε υψόμετρα κοντά στο διάστημα για να καταστρέψουν δορυφόρους .
Ένας κινητήρας ramjet ή turbo-ramjet με κινητήρα, που δίνει περισσότερα από Mach 4,3…. θα το καθιστούσε το ταχύτερο στρατιωτικό αεροσκάφος στον κόσμο.
Το αεροσκάφος υψηλών επιδόσεων θα απαιτήσει προηγμένα υλικά και αεροδυναμική.
Ίσως το πιο εκρηκτικό στοιχείο στο εναέριο οπλοστάσιο της Ρωσίας, το «ενεργειακό όπλο» με ηλεκτρομαγνητικό παλμό (EMP) παραμένει μυστήριο.
Η επιτυχία ενός αξιόπιστου κινητήρα παλμικής έκρηξης θα έδινε τη Ρωσία πραγματική υπεροχή στην πολεμική αεροπορία.
Μπορεί η Ρωσία να εκτελέσει τρία προηγμένα project αεροσκαφών χωρίς να έχει αγοραστές, όπως συνέβη με το F-35;
Οι τεχνολογίες δεν έχουν ακόμη δοκιμαστεί, και η Ουκρανία έχει επιβραδύνει τα πράγματα.
Το πρόγραμμα προϋποθέτει ένα επίπεδο τεχνολογικής προόδου που δεν υπάρχει.
Κάποιοι αποκαλούν «ρωσική φαντασίωση» το MiG 41.
Ωστόσο η Ρωσία είναι πρωτοπόρος σε ορισμένους τομείς και ίσως κάτι έχουν ετοιμάσει με μεγάλη μυστικότητα…
www.bankingnews.gr