Ἄρθρο του Πέτρου Νικολού «Ἐλεύθερη Ὥρα τῆς Κυριακῆς» (18.06.2023) ἀναφορικῶς μὲ τὴν ἀκολούθηση τοῦ ἐντυπωσιακοῦ παραδείγματος τῆς μοναχικῶς μαχομένης κατὰ τῆς παγκοσμιοποιήσεως Σερβίας , ἡ ὁποία συγκρούεται ἀνοιχτὰ μὲ τὸν δικαιωματισμὸ καὶ τὶς δαιμονικὲς ἐκδηλώσεις ἀρσενοκοιτίας καὶ τῶν παρὰ φύσιν σχέσεων.
«Ὁ Ἐθνικισμὸς ὡς κοσμοθεωρητικὴ σύλληψη, ἡ ὁποία συνέχει, συναρθρώνει καὶ συγκροτεῖ τὴν βιοτικὴ στάση τοῦ προσώπου πρὸς τὴν βιοφυλετικὴ καὶ πολιτισμικὴ συλλογικὴ ὀντότητα στὴν ὁποία ἀνήκει, στὸ ἐπίπεδο τῶν πολιτικῶν προτάσεων καὶ πράξεων ὅσο προσβλητικὰ ἄδικο, ἀνιστόρητο καὶ φαιδρὸ εἶναι νὰ περιορίζεται σὲ μία ἀοριστολογική ἔννοια περὶ ὑπερασπίσεως τῆς Πατρίδος ἀναγομένη στὴν ἀκροτελεύτια διάταξη τοῦ ἀστικοῦ Συντάγματος ἄλλο τόσο έκκωφαντικὰ ἀνάρμοστο εἶναι νὰ περιχαρακώνεται σ’ ἕναν στεῖρο μονοθεματισμό, ὁ ὁποῖος ἀνάγεται ἀποκλειστικὰ στὴν ἀνάδειξη τῆς λαθρομεταναστεύσεως καὶ τῶν ἀλύτρωτων πατρίδων ὡς κυρίων ἀξόνων τῆς μετουσιωμένης σὲ Ἀγῶνα Ἰδέας μας. […]
[…] Στὴ Σερβία, τὴν χώρα τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου τοῦ Πόποβιτς, τοῦ Μακαριστοῦ Πατριάρχου Παύλου καὶ τοῦ Ἁγίου Ἐπισκόπου Ἀχρίδος Νικολάου Βελιμίροβιτς, τὸ family pride, τὸ ὁποῖο συνιστᾷ μία ἀπὸ τὶς ἐπαναστατικότερες ἐνέργειες στὸν ἀγῶνα κατὰ τῆς Νέας Τάξεως, ἂς ἔχουν ὑπ’ὄψιν ὁρισμένοι πὼς δὲν ἀνελήφθη ὡς πρωτοβουλία κανενὸς κομματικοῦ μπακάλικου πρὸς ἄγραν ψήφων μὲ πολιτευτὲς ἱερόδουλες, παλλακίδες καὶ ἀμφιβόλου ἠθικῆς στάθμης γκροῦπες, ἀλλὰ ἀπὸ χριστιανικὰ σωματεῖα, πολυτεκνικές ἑνώσεις, μεγάλες ἐνορίες καὶ ἀνεξαρτήτους συλλόγους, οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ μόνοι ποὺ ἔχουν τὸ πλῆθος, τὴν δύναμη, ἀλλὰ καὶ τὸ ἠ θ ι κ ὸ π λ ε ο ν έ κ τ η μ α νὰ διοργανώσουν καμπάνιες θαρραλέας ῥήξεως μὲ τὸν ἑσμὸ τῆς προόδου, ὅσο κι ἂν κάποιοι -ἐθνικῶν ἀπόψεων, κατὰ τοὺς ὑποκειμένικούς τους ἰσχυρισμούς- χλευάζουν τὸν πιστὸ καὶ ἀφοσιωμένο κόσμο τῆς Ἐκκλησίας, ἐπειδὴ δὲν ἐγκρίνει, δὲν ἀκολουθεῖ καὶ δὲν πρόκειται νὰ συναινέσει στὴν ἰδιοτέλεια, τὴν ὑποκρισία καὶ τὸν συγχρώτισμό τους μὲ ἀμοραλιστές. […]»
https://proskynitis.blogspot.com/2023/06/blog-post_36.html