“Όταν λακτἰζεις σαν ὀνος,
και πηδἀς ὀπως ο ταὐρος
και χρεμετἰζεις για τις γυναἰκες ὀπως ο ἰππος
καἰ εἰσαι λαἰμαργος ὀπως η αρκοὐδα
καἰ παχαἰνεις το σὠμα σου ὀπως ο ημἰονος
καἰ μνησικακεἰς σαν καμήλα
και αρπἀζεις ὀπως ο λὐκος,
και οργἰζεσαι ὀπως το φἰδι,
και δαγκὠνεις ὀπως ο σκορπιὀς,
και εἰσαι ὐπουλος ὀπως η αλεποὐ,
και ἐχεις μἐσα στην ψυχἠ σου δηλητἠριο ὀπως η κὀμπρα και η ἐχιδνα
καἰ διεξἀγεις πὀλεμο κατἀ των αδελφὠν σου ὀπως ο πονηρὀς εκεἰνος διἀβολος,
πὠς εἰναι δυνατὀν να σε υπολογἰσω μεταξὐ των ανθρὠπων,αφου βλἐπω να ἐχεις αυτοὐ του εἰδους τα χαρακτηριστικἀ;
Νἀ σε ονομἀσω θηρἰο; Τα θηρἰα ἐχουν ἐνα απὀ αυτἀ τἀ ελαττὠματα.
Πὠς θα σἐ αποκαλὠ ἀνθρωπο,ὀταν ἐχεις περισσὀτερα ελαττὠματα απὀ τἀ θηρἰα και το σατανἀ;”
Λόγος του Ιερού Χρυσοστόμου