Καταρρέει η Γαλλική οικονομία – Δεν μπορεί να εξυπηρετεί 100 δισ. τοκοχρεολύσια ετησίως – Ορατό δημοσιονομικό χάος

Σε μια εφ’όλης της ύλης συνέντευξή του στη Le Journal du Dimanche, εξέφρασε την πρόθεση να προτείνει δημοψήφισμα για τις δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις, επισημαίνοντας την ανάγκη για εθνική συνειδητοποίηση και δράση.
Σύμφωνα με τον Bayrou, το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους θα μπορούσε να φτάσει τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως έως το 2029, ποσό που ισοδυναμεί με τους προϋπολογισμούς για την εκπαίδευση και την άμυνα μαζί.
Απέκλεισε την αύξηση των φόρων ή τον περαιτέρω δανεισμό ως λύσεις, τονίζοντας την ανάγκη για μείωση των δαπανών και αύξηση της παραγωγικότητας.

Σχέδιο δημοσιονομικής σωτηρίας με δημοψήφισμα – «Η παραγωγή είναι η ρίζα όλων»

Ο πρωθυπουργός της Γαλλίας,  παρουσίασε σχέδιο μεταρρυθμίσεων με στόχο την ανάκτηση της δημοσιονομικής ισορροπίας και της εθνικής κυριαρχίας, δηλώνοντας έτοιμος να το θέσει σε δημοψήφισμα, αφού –όπως ανέφερε– τα κόμματα της Εθνοσυνέλευσης έχουν χάσει την αξιοπιστία τους.
«Δύο είναι οι ιστορικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Γαλλία σήμερα: η ανεπαρκής παραγωγή και το συντριπτικό δημόσιο χρέος», τόνισε.
Κατά τον ίδιο, η χώρα βρίσκεται σε εξαιρετικά επικίνδυνη τροχιά: μέσα σε τρία έως τέσσερα χρόνια, το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους –μόνο οι ετήσιοι τόκοι– ενδέχεται να φτάσει τα 100 δισ. ευρώ, ποσό αντίστοιχο των συνδυασμένων προϋπολογισμών για την Παιδεία και την Άμυνα.
«Οποιαδήποτε έκρηξη των επιτοκίων θα μπορούσε να οδηγήσει τη Γαλλία σε κρίση ιστορικών διαστάσεων», προειδοποίησε.

«Παράγουμε λιγότερο από τους γείτονές μας»

Ο Bayrou επεσήμανε ότι το πρόβλημα είναι βαθύτερο: η Γαλλία δεν παράγει αρκετό πλούτο.
Αυτό εξηγεί, σύμφωνα με τον ίδιο, και τα χαμηλά εισοδήματα, τους ανεπαρκείς μισθούς και τα δημοσιονομικά αδιέξοδα.
Αν η χώρα παρήγαγε κατά κεφαλήν όσο η Γερμανία ή η Ολλανδία, οι μισθοί θα ήταν υψηλότεροι κατά 10-20% και τα δημόσια οικονομικά σταθερότερα.
Ανάκτηση της παραγωγής και εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών

Το σχέδιο έχει δύο σκέλη:

– Αναγέννηση της παραγωγής, με έμφαση στις υψηλής τεχνολογίας βιομηχανίες αλλά και σε καθημερινά αγαθά.
«Δεν γίνεται να φτιάχνουμε τους καλύτερους πυραύλους αλλά να εισάγουμε πλυντήρια».
– Επιστροφή στη δημοσιονομική πειθαρχία, με στόχο μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ εντός τετραετίας. 
O Bayrou επίσης,
– Προτείνει μείωση δαπανών, απλοποίηση κρατικών λειτουργιών και αύξηση της αποδοτικότητας του δημοσίου – χωρίς νέους φόρους.
Όσον αφορά την πρόταση του Francois Rebsamin για ετήσια εισφορά 30 έως 100 ευρώ ανά πολίτη υπέρ των ΟΤΑ, ο Bayrou απάντησε: «Δεν είναι αυτή η δική μου επιλογή», σημειώνοντας όμως πως στο μέλλον ίσως υπάρξει συνολική μεταρρύθμιση της τοπικής φορολογίας.
Σχετικά με την ιδέα να συνεισφέρουν οι συνταξιούχοι μέσω κατάργησης του 10% αφορολόγητου (όπως πρότεινε η υπουργός Δημόσιων Λογαριασμών Amelie de Monshalin), δεν έδωσε σαφή απάντηση, κρατώντας επιφυλάξεις.

«Ούτε αποδιοπομπαίοι τράγοι, ούτε μεσοβέζικες λύσεις – Χρειάζεται εθνική προσπάθεια»

O François Bayrou απορρίπτει κατηγορηματικά τη στοχοποίηση συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων για την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών:
« Αρνούμαι να καταστήσω αποδιοπομπαίους τράγους οποιαδήποτε κατηγορία πολιτών – ούτε τους συνταξιούχους.
Έχουν δικαιώματα, συχνά στηρίζουν τις οικογένειές τους.
Δεν θα λύσω το πρόβλημα των δημόσιων οικονομικών μέσω στοχευμένων θυσιών.
Το σχέδιό μου θα είναι ουσιαστικό και θα βασίζεται σε συλλογική προσπάθεια του γαλλικού λαού. »

Δημόσια διοίκηση και αναδιοργάνωση

Ερωτώμενος αν θα αγγίξει τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων, που αυξήθηκαν κατά 180.000 επί Emmanuel Macron, απάντησε:
« Η Γαλλία έχει το υψηλότερο επίπεδο δημόσιων δαπανών μεταξύ των συγκρίσιμων χωρών, και ταυτόχρονα το υψηλότερο ποσοστό δυσαρέσκειας απέναντι στις δημόσιες υπηρεσίες. Πρόκειται για μια αφόρητη αντίφαση. Πιστεύω ότι σημαντικό μέρος των δαπανών είναι κακοδιοικούμενο. »
Η μείωση των δημοσίων υπαλλήλων και της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι εφικτή και ωφέλιμη, υποστηρίζει, αλλά θα πρέπει να προκύψει ως συνέπεια μεταρρυθμίσεων και αυξημένης αποτελεσματικότητας, όχι αυθαίρετα.
Η μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης, σύμφωνα με τον ίδιο, θα πρέπει να βασιστεί στην επανεξέταση των αποστολών κάθε υπηρεσίας, στην αξιολόγηση της αποτελεσματικότητάς τους και στην κατάργηση αλληλοεπικαλύψεων.
Από τον Φεβρουάριο, έχει ζητήσει από κάθε υπουργείο να καταγράψει με σαφήνεια τις αποστολές του.
«Θέλω επίσης να ρωτήσω τους ίδιους τους δημόσιους υπαλλήλους: Εκπληρώνουν τις αποστολές τους; Γίνεται σωστή χρήση των μέσων;
Αυτή η διαδικασία αλήθειας είναι απαραίτητη. »
Παράδειγμα: Ξεμπλοκάρισμα από τη γραφειοκρατία μέσω ΤΝ
« Οι Γάλλοι είναι καταπιεσμένοι από τη γραφειοκρατία και ταυτόχρονα δεν παίρνουν ουσιαστική βοήθεια.
Χάρη στην τεχνητή νοημοσύνη, μπορούμε να μειώσουμε δραστικά τη διοικητική επιβάρυνση και να απελευθερώσουμε χρόνο και προσωπικό για πιο χρήσιμες αποστολές.
Δεν πρόκειται για απολύσεις, αλλά για λογική αποτελεσματικότητας. »

Ο στόχος των 40 δισ. ευρώ εξοικονομήσεων παραμένει

« Τα 40 δισεκατομμύρια είναι μια τάξη μεγέθους.
Ο στόχος είναι να μειώσουμε την εξάρτηση από το χρέος και να επανέλθουμε κάτω από το όριο του 3 % ελλείμματος.
Το όριο αυτό είναι κρίσιμο: από εκεί και κάτω το χρέος δεν αυξάνεται πλέον.»
« Θα παρουσιάσω ένα συνεκτικό σχέδιο, σαφές και κατανοητό.
Θα απαιτεί προσπάθειες, και αυτές θα είναι αποδεκτές μόνο αν συνοδεύονται από συλλογική συνείδηση. Δεν απευθύνομαι στα κόμματα – απευθύνομαι στους πολίτες.»

Ρόλος του Κοινοβουλίου: Δημοψήφισμα… ναι, γιατί όχι…

Γιατί, όπως είπε οι βουλευτές ψηφίζουν τον προϋπολογισμό, αλλά οι Γάλλοι πρέπει να έχουν λόγο.»
Ερωτώμενος αν εννοεί δημοψήφισμα, διευκρίνισε πως, «επειδή η ερώτηση είναι πολύ σοβαρή και κρίσιμη για το μέλλον του έθνους. Δεν αποκλείω τίποτα. »
«Είναι ένα σχέδιο συνολικό, που αφορά όλους.
Δεν μπορεί να πετύχει χωρίς την έγκριση του γαλλικού λαού.
Χωρίς αυτήν, τίποτα δεν θα σταθεί. »
Κατακρίνοντας τη μέχρι τώρα μέθοδο κατάρτισης του προϋπολογισμού ως « μέθοδο αγκινάρας », είπε χαρακτηριστικά:
«Ο καθένας διεκδικεί ή εκβιάζει για τον τομέα του.
Ποτέ δεν βλέπουμε τη συνολική εικόνα.
Κι όμως πρόκειται για ζήτημα επιβίωσης του κοινωνικού μας μοντέλου και της χώρας.
Είναι υπόθεση όλων των πολιτών.»

Στήριξη επιχειρήσεων – Όχι επιταγές ξανά

Σε ερώτηση για την αβεβαιότητα που δημιουργεί ο εμπορικός πόλεμος που ξεκίνησε ο Donald Trump, ο Bayrou απάντησε:
« Το κράτος πρέπει να στηρίξει τις επιχειρήσεις – με κατανόηση, ανάλυση, προσανατολισμό.
Όχι όμως με νέες δαπάνες.
Κατά την πανδημία Covid, συμφώνησα με την κρατική παρέμβαση.
Ήταν αναγκαίο.
Αλλά σήμερα δεν μπορούμε πλέον να απαντούμε με επιταγές και vouchers.
Αυτό δεν είναι εφικτό.»
Τέλος, σε ερώτηση για την έκτακτη εισφορά στους μεγάλους ομίλους, ξεκαθάρισε:
«Θα παρουσιάσω ένα συνολικό σχέδιο.
Όχι αποσπασματικά μέτρα. »

H Δημοκρατία, oι εκλογές, η απλή αναλογική και η Le Pen

Ξεκινήσατε τις διαβουλεύσεις σας για την εκπροσώπηση με συναντήσεις με τους αρχηγούς κομμάτων.
Αλλά μήπως αυτό, στο σημερινό πλαίσιο, είναι ο καλύτερος τρόπος για να ενισχυθεί η ακυβερνησία της χώρας;
Πράγματι, ξεκίνησα αυτές τις διαβουλεύσεις.
Συνάντησα τη Marine Le Pen και τον Jordan Bardela, τον Gabriel Attal και τον Pierre Caseneuve.
Και θα συνεχίσω φυσικά.
Διότι η λειτουργία της δημοκρατίας μας είναι ένα μείζον ζήτημα.

Σε ερώτηση του δημοσιογράφου, τι τον κάνει να πιστεύει ότι η αναλογική εκπροσώπηση (απλή αναλογική) θα έκανε τη χώρα πιο κυβερνήσιμη και θα ενίσχυε τη λογική του συμβιβασμού;
(σ.σ. η Γαλλία είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν εφαρμόζει την απλή αναλογική), απάντησε πως, «οι άλλες χώρες πέτυχαν καλύτερα τις μεταρρυθμίσεις τους μέσω αυτού, η πολιτική τους ζωή είναι πιο ήρεμη και η δημοκρατία τους λειτουργεί όπως η δική μας»
Γιατί:
– Πρώτον, «Η αναλογική επιτρέπει κατ’ αρχάς κάτι θεμελιώδες: να εκπροσωπείται δίκαια κάθε ρεύμα της κοινωνίας, ανάλογα με τη δύναμή του.
Είναι ένα ουσιώδες δημοκρατικό κεκτημένο.
Σας υπενθυμίζω ότι το 2007 πήρα 19% των ψήφων στις προεδρικές εκλογές.
Και στη Βουλή μεταφράστηκε σε… δύο βουλευτές.
Δύο στους 577….

– Δεύτερον, το πλειοψηφικό σύστημα ωθεί στην πόλωση.
Σε κάθε απόφαση σας αναγκάζει να είστε απόλυτα υπέρ ή απόλυτα κατά.
Δημιουργεί τεχνητούς διχασμούς, ενισχύει την καρικατούρα, εμποδίζει τη διαβάθμιση, κάνει τους συμβιβασμούς δύσκολους, αν όχι αδύνατους.
Είναι μία από τις βαθύτερες αιτίες του θεσμικού μας μπλοκαρίσματος…

Τρίτον, και αυτό πρέπει να ειπωθεί ξεκάθαρα: η αναλογική είναι επίσης ένα ανάχωμα.
Προστατεύει από κύματα οργής ή φόβου που, σε ένα πλειοψηφικό σύστημα, μπορούν να δώσουν την πλήρη εξουσία σε μια ακραία δύναμη.
Την διασπείρει, αναγκάζει σε συνεργασία, και αυτό είναι που σώζει τις δημοκρατίες.
Πρέπει η αναλογική να είναι καθαρή, χωρίς πριμ στην πλειοψηφία, αντίθετα με αυτό που θέλει η Marin LePen;
Το 1986 είχαμε ένα αναλογικό σύστημα χωρίς πριμ, και παρόλα αυτά εξασφαλίστηκε πλειοψηφία.
Το πριμ στο πλειοψηφικό σύστημα δεν είναι πια αναλογικό.
Αν συναντώ κάθε πολιτική δύναμη, είναι ακριβώς για αυτό: για να ακούσω.
Και έχω δείξει, και σε άλλα θέματα, ότι ξέρω να το κάνω.
Τέλος, σε ερώτηση τι απαντά σε όσους μιλούν για εκλογή με έναν γύρο όπως στην Αγγλία, αν το υποστηρίζει, απάντησε πως, «αυτό οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη πόλωση, χειρότερη από αυτήν που γνωρίζουμε στη Γαλλία.»

www.bankingnews.gr