Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Βαθιώτης, καθηγητὴς Νομικῆς Πανεπιστήμιου Θράκης
Σημερινὸς Κυριάκος Μητσοτάκης: «Γνωρίζω πάρα πολὺ καλὰ ὅτι ὑπάρχει μεγάλη κούραση. Ὅμως πρέπει νὰ κάνουμε μία προσπάθεια ἀκόμα, εἰδικὰ αὐτὲς τὶς δύο ἑβδομάδες, ἔτσι ὥστε νὰ μπορέσουμε νὰ ἐπανέλθουμε σὲ κανονικοὺς ρυθμοὺς λειτουργίας τῆς οἰκονομίας ἀλλὰ καὶ τῆς ἐκπαίδευσης. Θὰ τὸ σχεδιάσουμε, ἐφόσον τὸ ἀποφασίσουμε, μὲ ἔξυπνες λύσεις καὶ μὲ μία νέα ἀμοιβαία συμφωνία ἐμπιστοσύνης μὲ τοὺς πολίτες: ἡ οἰκονομία νὰ ἐπαναλειτουργήσει σταδιακὰ καὶ ὅλοι μας νὰ πειθαρχήσουμε στοὺς κανόνες ὥστε αὐτὴ νὰ παραμείνει ἀνοιχτή. Μὲ ἄλλα λόγια ἡ ἔξοδος ἀπὸ τὴν κρίση εἶναι πιὰ ὁρατή, ἀλλὰ τὸ πόσο γρήγορα θὰ φτάσουμε ἐκεῖ, ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὰ προσεκτικὰ βήματα τὰ ὁποῖα θὰ κάνουμε στὴν τελικὴ εὐθεία, γιατί ἔχουμε μπεῖ πιὰ στὴν τελικὴ εὐθεία».
Αὐτὰ τόλμησε νὰ δηλώσει σήμερα ὁ αἰσχρὸς ψεύτης! Ὁ πιὸ ἀνάλγητος καὶ ἐπικίνδυνος πρωθυπουργὸς ποὺ βρέθηκε ποτὲ στὸ πηδάλιο τῆς…
κατατυραννισμένης Ἑλλάδας μας!
Ὁ βασανιστὴς τῶν Ἑλλήνων!
Ὁ ἄνθρωπος [;] πού μᾶς δουλεύει ψιλὸ γαζὶ ἐδῶ καὶ ἕναν χρόνο!
Αὐτὸς ποὺ λέει καὶ ξελέει ἀνάλογα μὲ τὶς ἐντολὲς ἀπὸ τὸ Ἰσραὴλ καὶ τὸ διευθυντήριο τῆς παγκόσμιας ἐλίτ!
Αἴφνης ζητᾶ γιὰ πολλοστὴ φορὰ μία ἀκόμη προσπάθεια!
Ἐπιμηκύνοντας τὸν Γολγοθά μας παντελῶς ἀτεκμηρίωτα γιὰ δύο ἑβδομάδες.
Γιατί δύο καὶ ὄχι τρεῖς καὶ ὄχι τέσσερεις, βιαστὴ καὶ ἀρχιληστὴ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἠμῶν;
Τί ἀκριβῶς ξέρεις ὅτι θὰ συμβεῖ μέσα σὲ αὐτὲς τὶς δύο ἑβδομάδες;
Πῶς τὸ προγνωρίζεις; Ποιὰ στοιχεῖα ἔχεις στὴν διάθεσή σου;
Μήπως ἐνεργεῖς ὡς “τζάμπα μάγκας” ἐμφανιζόμενος μὲ δῆθεν φιλολαϊκὸ πρόσωπο, γιατί γνωρίζεις ὅτι θὰ μεσολαβήσει ἕνα τρομερὸ γεγονὸς ποὺ θὰ μᾶς καθηλώσει πάλι στὰ ἰδιωτικά μας μπουντρούμια καὶ θὰ σοῦ ἐπιτρέψει νὰ ἀποσύρεις ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς τὴν σημερινὴ ἐξαγγελία σου;
Ἢ πολὺ ἁπλὰ θὰ παίξεις πάλι μὲ τὸν “ἀνελκυστήρα τῶν ἀριθμῶν” πού θὰ χτυπήσουν κόκκινο, ὅπως ὅταν τὰ καλοκαίρια φυσᾶ ξαφνικὰ ὁ “στρατηγὸς ἀνεμος” μὲ ὑψηλὲς θερμοκρασίες;
Τὴν κούρασή μας δὲν μπορεῖς νὰ τὴν γνωρίζεις οὔτε καν νὰ τὴν φανταστεῖς.
Γιατί εἶσαι ἐκτὸς τόπου καὶ χρόνου.
Γιατί εἶσαι κλεισμένος στὴν κάψουλα τῆς ἀτομικῆς σου χλιδῆς, πηγαίνοντας ὅπου γουστάρεις, γράφοντας στὰ παλιά σου τὰ παπούτσια τὰ μέτρα, γιὰ νὰ μᾶς ζητᾶς μετὰ ὑποκριτικὲς συγγνῶμες.
Γιατί εἶσαι ἀνίκανος νὰ κατεβεῖς στὸ ἐπίπεδο τοῦ ἁπλοῦ πολίτη ποὺ πονάει ἀπὸ τὴν συστηματικὴ κακομεταχείρισή του.
Στὸ σῶμα του μπήγεις ἐδῶ καὶ ἕναν χρόνο τὰ γαμψά σου νύχια κραδαίνοντας μαστίγιο καὶ ρίχνοντάς του τὴν εὐθύνη γιὰ τὴν αὔξηση τῶν κρουσμάτων!
Ἔχεις καταπατήσει κατ’ ἐπανάληψιν τὸ κοινωνικὸ συμβόλαιο ποὺ ἔχεις ὑπογράψει μὲ τὸν λαό.
Γι’ αὐτὸ τώρα ζητᾶς «νέα ἀμοιβαία συμφωνία ἐμπιστοσύνης μὲ τοὺς πολίτες».
Μάθε, ὅμως, ἐρασιτέχνη ὑπερόπτη, ὅτι ἡ ἐμπιστοσύνη δὲν χαρίζεται ἀπὸ τὸν λαό, ἀλλὰ ἑδραιώνεται μὲ βάση τὴν συνέπεια τῶν λόγων καὶ τῶν ἔργων!
Ἐσὺ δὲν ἤσουν πού στὶς 28 Ἀπριλίου 2020 ἔκανες μία βαρύγδουπη δήλωση μὲ τὴν ὁποία προανήγγειλες τὸν ὁριστικὸ ἐνταφιασμὸ τῆς παλιᾶς μας ζωῆς;
Νὰ σοῦ φρεσκάρω λίγο τὴν ἄθλια μνήμη σου; Ἰδοὺ τί μᾶς ἔλεγες:
«Ἀκοῦμε τὶς συμβουλὲς τῶν εἰδικῶν γιὰ τὴν προστατευτικὴ μάσκα. Ἡ χρήση της ἴσως θὰ καλύπτει κάποια χαρακτηριστικά μας. Θὰ σηματοδοτεῖ ὅμως τὸ σοβαρὸ πρόσωπο τῆς εὐθύνης μας. Ὅλα αὐτὰ πρέπει νὰ μᾶς γίνουν δεύτερη φύση, γιατί δ έ ν ὑπάρχει ἐ π ι σ τ ρ ο φ ή στὴν πρὸ κορωνοϊοῦ πραγματικότητα. Ζοῦμε ΗΔΗ ἀλλιῶς».
Μὲ ποιὰ λογικὴ λοιπὸν εὐαγγελίζεσαι σήμερα «κανονικοὺς ρυθμοὺς λειτουργίας τῆς οἰκονομίας ἀλλὰ καὶ τῆς ἐκπαίδευσης»;
Πάλι ζητᾶς νὰ «πειθαρχήσουμε στοὺς κανόνες».
Φαίνεται ὅτι ἡ πειθαρχία εἶναι πλέον τὸ φετίχ σου!
Γίναμε τὸ σκυλάκι τοῦ κυρίου Μητσοτάκη!
ΟΧΙ! Φτάνει πιά!
Ρώτα τὰ παιδιά σου ἂν θὰ ἄντεχαν νὰ τὰ ἔχεις κλειδωμένα στὸ δωμάτιό τους ἐπὶ τόσους μῆνες καὶ νὰ τὰ ἐξαναγκάζεις νὰ ἔχουν μία πάνα στὸ στόμα τους καὶ μία βελόνα στὸ μπράτσο τους.
Ἂν ἐνεργοῦσες ἔτσι ἀπέναντι στὰ βιολογικὰ παιδιά σου, τότε ξέρεις πῶς θὰ σὲ φώναζαν;
Τύραννο!
Τώρα λοιπὸν ποὺ κάνεις τὰ ἴδια στὰ παιδιὰ τοῦ λαοῦ σου, εἶσαι αὐτὸ ἀκριβῶς:
Τύραννος!
Ἀλλὰ δὲν εἶσαι μόνο τύραννος. Εἶσαι καὶ ἐλεεινὸς ψεύτης!
Ἀπὸ ποῦ κι ὡς ποῦ ἔγινε ξαφνικὰ «ἡ ἔξοδος ἀπὸ τὴν κρίση πιὸ ὁρατή»;
Ἀγνάντεψες ψηλὰ στὸν νεφοσκεπῆ οὐρανὸ καὶ ἑρμήνευσες τὸ πέταγμα τῶν πουλιῶν;
Ντροπή σου, ἀπατεώνα, μέγιστε τύραννε τούτου τοῦ αἰώνα!
Ἀλλὰ ντροπὴ καὶ γιὰ ὅσους Ἕλληνες εἶναι πρόθυμοι νὰ ὑπνωτιστοῦν μὲ τὰ λόγια ποὺ τραυλίζεις ἱδρωμένος ἔχοντας ὡς φόντο τὸν βόρβορο τῆς παιδεραστίας.
Δεῖξε μου τὸν πρωθυπουργό σου νὰ σοῦ πῶ ποιὸς εἶναι ὁ λαός σου.
Πολίτες σὲ νηπιακὴ ἡλικία ἀποχαυνωμένοι μπροστὰ σὲ μία τηλεόραση ἢ δαιμονισμένοι μὲ τὸ κυνήγι τοῦ χρήματος.
Φυσικὰ ὑπάρχουν κι ἐκεῖνοι ποὺ ἐθελοτυφλοῦν, γιατί δὲν ἀντέχουν τὸ ἐκτυφλωτικὸ φῶς τῆς ἀλήθειας.
Ἂν δὲν ὑπάρξει κάτι πολὺ δυνατὸ νὰ μᾶς ἑνώσει, ὁ ἐμφύλιος πόλεμος εἶναι πρὸ τῶν πυλῶν.
Μενουμεσπιτάκηδες ἐναντίον ἐλεύθερων πολιορκημένων…