Κωνσταντίνος Βαθιώτης: Οδεύουμε προς πολιτειακή ανωμαλία;

Αναρτάται εδώ το υπόμνημα που κατέθεσα σήμερα, την 21η Απριλίου 2024, ως πληρεξούσιος δικηγόρος του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ, προς αντίκρουση του υπομνήματος που κατέθεσε την 20ή Απριλίου 2024 ο Κυρ. Μητστοτάκης (εξουσιοδοτώντας προς τούτο τον δικηγόρο κ. Κοσμά Τριλίβα) λίγο πριν από την εκπνοή τής εκ του νόμου προβλεπόμενης προθεσμίας.

Υποβάλλοντας το υπόμνημά του την υστάτη ώρα, ο Κυρ. Μητσοτάκης και η παράταξή του πίστευαν μάλλον ότι, με αυτόν τον τρόπο, θα εμπόδιζαν την τεκμηριωμένη αποδόμηση των νομικών και πραγματικών ισχυρισμών τους από την πλευρά των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ.

Είναι, λοιπόν, η κατάλληλη στιγμή να μελετήσει ο Έλληνας πολίτης τα επιχειρήματα που επικαλέσθηκε το νομικό επιτελείο του Κυρ. Μητσοτάκη, προκειμένου να παραπλανήσει τον ελληνικό λαό αφ’ ενός ως προς την κραυγαλέα κατάλυση του Συντάγματος που συντελέσθηκε με την τροποποίηση της εκλογικής νομοθεσίας (άρ. 32 παρ. 1 π.δ. 26/2012), αφ’ ετέρου ως προς την δήθεν υποκρυπτόμενη, πραγματική ηγεσία των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ.

Είναι άραγε τυχαίο ότι το υπόμνημα των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ κατετέθη 57 χρόνια μετά το πραξικόπημα της χούντας των Συνταγματαρχών (21 Απριλίου 1967);

Οδεύουμε προς πολιτειακή ανωμαλία;

Στο από 20/4/2024 υποβληθέν υπόμνημα του πολιτικού κόμματος «Νέα Δημοκρατία» διαλαμβάνεται εισαγωγικώς ότι «παρέχονται στοιχεία τεκμηρίωσης που αποσκοπούν στην υποβοήθηση της κρίσης του Α1 Τμήματος του Αρείου Πάγου και τεκμηριώνουν τη μη συνδρομή των προϋποθέσεων» του άρθρου 3 παρ. 8 του ν. 4255/2014 (Α΄ 89) σε συνδυασμό με την παρ. 1 του άρθρου 32 του π.δ. 26/2012, «με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η ανακήρυξη του συνδυασμού του πολιτικού κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ενόψει των εκλογών για την ανάδειξη μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 9ης Ιουνίου 2024».

Ωστόσο, όπως θα δειχθεί με το παρόν υπόμνημά μας, τα επικαλούμενα στοιχεία είναι παντελώς απρόσφορα για την τεκμηρίωση της θέσης ότι η ανακήρυξη του συνδυασμού του πολιτικού κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ προσκρούει στις αναφερόμενες διατάξεις της νομοθεσίας που διέπει την διεξαγωγή των ευρωεκλογών.

Το εν λόγω υπόμνημα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ είναι διφυές: Εμπεριέχει αφ’ ενός νομικούς λόγους, διά των οποίων επιχειρείται αλυσιτελώς να καταδειχθεί ότι η όψιμη τροποποίηση του άρ. 32 παρ. 1 π.δ. 26/2012, εφαρμοζομένη στις ευρωεκλογές μέσω του άρ. 3 παρ. 8 Ν. 4255/2014, είναι σύμφωνη με το ελληνικό Σύνταγμα. Αφ’ ετέρου εμπεριέχει πραγματικούς λόγους, διά των οποίων επιχειρείται ομοίως αλυσιτελώς η τεκμηρίωση του προδήλως ανυπόστατου ισχυρισμού ότι στην πραγματική ηγεσία του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ βρισκόταν και βρίσκεται ο κ. Ηλίας Κασιδιάρης και όχι ο Πρόεδρός του κ. Βασίλειος Στίγκας.

Στην συνέχεια του υπομνήματός μου θα αντικρούσουμε τόσο τους νομικούς λόγους (βλ. υπό Ι.) όσο και τους πραγματικούς (βλ. υπό ΙΙ.). Ακολούθως, θα επισημάνουμε την μείζονα πολιτική διάσταση που θα έχει για την ελληνική δημοκρατία τυχόν απόρριψη της ανακήρυξης των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ στις επικείμενες ευρωεκλογές (βλ. υπό ΙΙΙ.).

Ι. ΝΟΜΙΚΗ ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΗ

Σε ό,τι αφορά την επίκληση του άρ. 32 παρ. 1 π.δ. 26/2012, όπως τροποποιήθηκε με τους Ν. 4804/2021, 5019/2023 και 5043/2023, σύμφωνα με την οποία για την νόμιμη συμμετοχή ενός κόμματος στις εκλογές θα πρέπει «Ο πρόεδρος, ο γενικός γραμματέας, τα μέλη της διοικούσας επιτροπής, ο νόμιμος εκπρόσωπος και η πραγματική ηγεσία του κόμματος να μην έχουν καταδικασθεί σε οποιονδήποτε βαθμό σε κάθειρξη για τα αδικήματα των Κεφαλαίων 1 6 του Δεύτερου Βιβλίου του Ποινικού Κώδικα, ή σε οποιαδήποτε ποινή για εγκλήματα του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα που επισύρουν την ποινή της ισόβιας κάθειρξης», πρόκειται αναμφίβολα για πολλαπλώς αντισυνταγματική διάταξη1.

Ειδικότερα, προσκρούει εν πρώτοις στο άρ. 51 παρ. 3 του Συντάγματος, όπου ορίζεται ότι:

«O νόμος δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα παρά μόνο αν δεν έχει συμπληρωθεί κατώτατο όριο ηλικίας ή για ανικανότητα δικαιοπραξίας ή ως συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα».

Συνεπώς, ακόμη κι αν ήθελε υποτεθεί ότι ο κ. Ηλίας Κασιδιάρης αποτελεί την υποκρυπτόμενη ηγεσία του κόμματος των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ, εφόσον για τα αποδιδόμενα σε αυτόν εγκλήματα καταδικάσθηκε μόνο πρωτοβαθμίως, δεν πληρούται η αυστηρή προϋπόθεση για αμετάκλητη καταδίκη που προβλέπεται από την προρρηθείσα διάταξη του άρ. 51 παρ. 3 Συντ.

Άλλωστε, η προϋπόθεση της αμετάκλητης καταδίκης συνιστά απόρροια του τεκμηρίου της αθωότητας, κεκτημένου του νομικού μας πολιτισμού, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο συστατικό στοιχείο ενός κράτους δικαίου που σέβεται τους πυλώνες των δημοκρατικών εγγυήσεων. Κατ’ ακολουθίαν, ο αποκλεισμός κόμματος που εδράζεται στην πρωτόδικη-οριστική, αλλ’ όχι αμετάκλητη καταδίκη του για τα προβλεπόμενα εγκλήματα, προσκρούει στην αρχή nullum crimen, nulla poena sine sine processu, η οποία, μάλιστα, είναι κατοχυρωμένη και στο άρθρο 6 παρ. 2 ΕΣΔΑ:

«Παν πρόσωπον κατηγορούμενον επί αδικήματι τεκμαίρεται ότι είναι αθώον μέχρι της νομίμου αποδείξεως της ενοχής του, η οποία, δυνάμει του άρ. 28 Συντ., έχει υπερνομοθετική ισχύ και υπερτερεί έναντι του κοινού νόμου».

Επιπροσθέτως, η διάταξη του προαναφερθέντος άρ. 32 παρ. 1 π.δ. 26/2012 είναι και για έναν δεύτερο λόγο αντισυνταγματική. Στο άρθρο 29 παρ. 1 Συντάγματος ορίζεται ότι:

«Έλληνες πολίτες που έχουν το εκλογικό δικαίωμα μπορούν ελεύθερα να ιδρύουν και να συμμετέχουν σε πολιτικά κόμματα, που η οργάνωση και η δράση τους οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος».

Εκ τούτου παρέπεται αναντίρρητα ότι ο ημέτερος συντακτικός νομοθέτης –σε αντίθεση με άλλους συντακτικούς νομοθέτες, όπως είναι εκείνος της γερμανικής έννομης τάξης (βλ. άρ. 21 παρ. 2)– δεν ήθελε να θεσπίσει την δυνατότητα κήρυξης μη δημοκρατικά προσανατολισμένων κομμάτων ως αντισυνταγματικών-απαγορευμένων, αλλ’ αντιθέτως η διάταξη αυτή καταστρώθηκε ως ατελής (lex imperfecta), έχουσα έναν αποκλειστικώς κατευθυντήριο χαρακτήρα.

Εξ αυτού του λόγου, η επίμαχη ρύθμιση του άρ. 32 παρ. 1 π.δ. 26/2012, όπως αντικαταστάθηκε με τους Ν. 4804/2021, 5019/2023 και 5043/2023 συνιστά καταστρατήγηση του άρ. 29 παρ. 1 Συντ.

Εις επίρρωσιν τούτου, λεκτέον ότι, μετά την κοινοβουλευτική συζήτηση που διεξήχθη επί του κυβερνητικού σχεδίου του 1975 στην Αναθεωρητική Βουλή, απερρίφθη η αρχικώς προταθείσα διάταξη που θα προέβλεπε την δυνατότητα κήρυξης θέσεως εκτός νόμου κομμάτων, τα οποία τείνουν στην ανατροπή του ελεύθερου δημοκρατικού πολιτεύματος ή εκθέτουν σε κίνδυνο την εδαφική ακεραιότητα της χώρας (στο υποβληθέν υπόμνημα της ΝΔ ουδεμία αναφορά γίνεται στις ιστορικές καταβολές αυτής της διατάξεως).

Το υπό συζήτησιν άρθρο 29, στην αρχική του μορφή, περιείχε τις εξής δύο, εν τέλει απαλειφθείσες παραγράφους:

«2. Νόμος ορίζει τα της οργανώσεως και λειτουργίας των κομμάτων εντός δημοκρατικών πλαισίων. 3. Κόμματα, των οποίων η δράσις τείνει εις ανατροπήν του ελευθέρου δημοκρατικού πολιτεύματος ή εκθέτει εις κίνδυνον την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, τίθενται εκτός νόμου δι’ αποφάσεως του κατά το άρθρον 100 του παρόντος Συντάγματος Δικαστηρίου».

Σημειωτέον ότι η απάλειψη των δύο αυτών παραγράφων είχε επικροτηθεί από βουλευτές όχι μόνο της αντιπολίτευσης αλλά και του κυβερνώντος κόμματος ενόψει του κινδύνου καταχρηστικής επιβολής των κυρώσεων.

Ειδικότερα, ο Ηλίας Ηλιού είχε επισημάνει ότι:

«Και μην ξεχνάτε… ότι, όταν κάποια απαγορευτική διάταξις ανελευθέρα, ετέθη εις βάρος του κομμουνισμού, δεν άργησε πολύ διά να επεκταθή και εφαρμοσθή και εις βάρος των αριστερών, αλλά μακράν του Κομμουνισμού ευρισκομένων και εις βάρος του Κέντρου και εις βάρος της Δεξιάς» (Πρακτικά Ολομελείας 1975, σελ. 14).

Επίσης ο Χρήστος Πρωτόπαπας (Πρακτικά Ολομελείας, ό.π., σελ. 793) είχε τονίσει ότι:

«Ποία είναι η πραγματικότης της Δημοκρατίας; Η πραγματικότητα της Δημοκρατίας όπως την έχουμε ζήσει είναι να μπορείς να αντέχης την ύπαρξη και κομμάτων μη δημοκρατικών… (οι Δημοκρατίες) πρέπει να τους επιτρέπουν την ύπαρξίν των, διότι έστω και αν δεν την επιτρέπουν, αυτά θα υπάρχουν».

Αλλά και ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος (Πρακτικά Ολομελείας, ό.π, σελ. 791) είχε δηλώσει ότι:

«πολύ σωστά απηλείφθη η διάταξη αυτή, διότι… θα εγίνετο πρόξενος πολλών κινδύνων. Και τούτο, διότι είναι προτιμότερον να έχουμε μπροστά μας έναν μηχανισμόν που επιβουλεύεται το δημοκρατικόν πολίτευμα παρά να τον έχουμε κρυμμένον κάτω από μία μάσκα που θα έχη την δυνατότητα να λάβη».

Αξίζει, μάλιστα, να τονισθεί ότι, ακόμη και στην Γερμανία, στον Θεμελιώδη Νόμο της οποίας προβλέπεται η χρήση της «πιο οξύαιχμης για το κράτος Δικαίου σπάθης» της απαγόρευσης κόμματος (Parteiverbot: Das schärfste Schwert des Rechtsstaats), απέρριψε με την από 17/1/2027 απόφασή του ένδικο μέσο της δεύτερης Ομοσπονδιακής Βουλής για την διάλυση του ΕΘΝΙΚΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ (Nationaldemokratische Partei Deutschlands [NPD]), με την αιτιολογία ότι απεδείχθη μεν ότι το εν λόγω κόμμα αποσκοπούσε στην ανατροπή του πολιτεύματος, πλην όμως η υπόστασή του δεν είχε την απαιτούμενη σπουδαιότητα, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί ότι πράγματι, έστω και αφηρημένως, έθετε σε κίνδυνο το δημοκρατικό πολίτευμα (https://www.bundesverfassungsgericht.de/SharedDocs/Entscheidungen/DE/2017/01/bs20170117_2bvb000113.htm)

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι, σε αντίθεση με την παραδοχή-σόφισμα που υπάρχει στον αριθμό 14 του υποβληθέντος υπομνήματος της ΝΔ, ουδεμία ευχέρεια καταλείπεται «στον κοινό νομοθέτη να προβλέψει όρους και προϋποθέσεις προς τον συνταγματικό σκοπό της εξυπηρέτησης της ελεύθερης λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, σε περίπτωση μη συνδρομής των οποίων είναι αντιθέτως δυνατή η μη ανακήρυξη του συνδυασμού πολιτικού κόμματος σε βουλευτικές εκλογές».

Θα έπρεπε να είναι απολύτως σαφές ότι η λεγόμενη «δημοκρατική ρήτρα» δεν επιτρέπεται να ερμηνεύεται κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να λειτουργεί τελικώς ως μια ύπουλη κερκόπορτα, εκ της οποίας εισάγεται διά της πλαγίας οδού αυτό που απαγορεύεται να εισάγεται από την μπροστινή πόρτα.

Επιπλέον, το άρ. 32 παρ. 1 π.δ. 26/2012 όπως αντικαταστάθηκε με τους νόμους 4804/2021, 5019/2023 και 5043/2023 προσκρούει και στο άρ. 4 παρ. 1 του Συντάγματος, αφού η επελθούσα τροποποίηση δεν απέβλεπε στην ρύθμιση των εκλογικών προαπαιτουμένων σε σχέση με έναν αόριστο αριθμό προσώπων που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στις εκλογές, αλλά στον αποκλεισμό του δικαιώματος του εκλέγεσθαι συγκεκριμένου υποψηφίου, ήτοι του κ. Ηλία Κασιδιάρη.

Τούτο προκύπτει εναργώς από τις απροκάλυπτες δηλώσεις του Υπουργού Σπ.-Άδ. Γεωργιάδη, ο οποίος στον τηλεοπτικό σταθμό OPEN, μετά το πέρας της εκλογικής αναμέτρησης της 25ης Ιουνίου, σε εκπομπή του δημοσιογράφου Νίκου Στραβελάκη, είχε δηλώσει ότι:

«Η κυρία Αχτσιόγλου κάνει λάθος… Η ρύθμιση δούλεψε πάρα πολύ καλά! Εάν δεν υπήρχε η ρύθμιση Βορίδη, σήμερα στην Βουλή θα ήταν ο Ηλίας Κασιδιάρης! Σήμερα στη Βουλή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο Ηλίας Κασιδιάρης! Εμείς βάλαμε έναν νόμο που απέκλεισε τον Κασιδιάρη».

Με την κυνική αυτή ομολογία, ο εν λόγω υπουργός ομολόγησε ότι η Βουλή νομοθέτησε κατόπιν κυβερνητικής πρωτοβουλίας, έχοντας ως μοναδικό της σκοπό να αποκλείσει συγκεκριμένο υποψήφιο και συγκεκριμένο κόμμα που δεν ήταν της αρεσκείας της κυβέρνησης, προσβάλλοντας έτσι βάναυσα το άρ. 4 του Συντάγματος, όπου ορίζεται ότι:

«Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου».

Εξαιτίας των προαναφερθέντων λόγων, οι επικαλούμενες στο υποβληθέν υπόμνημα της ΝΔ διατάξεις του άρ. 32 παρ. 1 π.δ. 26/2012, όπως αντικαταστάθηκε με τους Ν. 4804/2021, 5019/2023 και 5043/2023, είναι πολλαπλώς αντισυνταγματικές, αφού αυτές έρχονται σε πρόδηλη αντίθεση με τα άρθρα 51 παρ. 3, 29 παρ. 1 και 4 παρ. 1 Συντάγματος.

Για τους ίδιους λόγους είναι αντισυνταγματικό και το άρ. 3 παρ. 8 Ν. 4255/2014, όπως αντικαταστάθηκε όψιμα από το άρ. 4 Ν. 5083/2024 (ΦΕΚ Α΄ 12 της 26/1/2024), προκειμένου να προετοιμασθεί ο αντισυνταγματικός αποκλεισμός του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ από τις επικείμενες Ευρωεκλογές.

ΙΙ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΗ

Όπως θα δειχθεί ακολούθως, στο υπόμνημα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ δεν αποδεικνύεται ούτε κατά προσέγγιση η πραγματική ηγεσία του κ. Ηλία Κασιδιάρη, ο οποίος επιχειρείται να εμφανισθεί ως τάχα υποκρυπτόμενος όπισθεν του δήθεν εικονικού ηγέτη κ. Βασιλείου Στίγκα.

Αντί αποδείξεων, παρατίθενται διάφορες παντελώς ανίσχυρες ενδείξεις που, κατά την άποψη, του συντάκτη του υπομνήματος, διαζευκτικά ή σωρευτικά, υποτίθεται ότι τεκμηριώνουν την θέση περί της δήθεν πραγματικής ηγεσίας του κ. Κασιδιάρη. Ειδικότερα:

Α. ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΗΛΙΑ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ

Στους αριθμούς 28-29 του υποβληθέντος υπομνήματος καταγράφονται δηλώσεις του κ. Ηλία Κασιδιάρη, μέσω των οποίων επιχειρεί να διαφημίσει και να στηρίξει το κόμμα των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ ως το μόνο πατριωτικό και αντισυστημικό κόμμα που μπορεί να υπηρετήσει μια «ελεύθερη και ισχυρή Ελλάδα».

Στον αριθμό 31 του υπομνήματος, αναφέρεται ότι «ο Ηλίας Κασιδιάρης προέβη και σε παροχή στήριξης με αξιοποίηση της φήμης και της επιρροής που ο ίδιος προσωπικά απολάμβανε, επιτρέποντας την αποτύπωση της φυσιογνωμίας και του ονόματός του σε προεκλογικό αγώνα του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ».

Ωστόσο, από αυτές τις πράξεις διαφήμισης και στήριξης των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ ουδέν δύναται να συναχθεί περί του δήθεν υποκρυπτόμενου ρόλου του ως πραγματικού ηγέτη του κόμματος. Αντιθέτως, οι πράξεις αυτές αποτελούν υποστηρικτικές ενέργειες υπέρ ενός πατριωτικού και αντισυστημικού κόμματος, οι οποίες, για να καταστούν αποτελεσματικές, ήταν λογικό και αναμενόμενο να φέρουν την προσωπική σφραγίδα του κ. Κασιδιάρη.

Άλλωστε, στην σύγχρονη «κοινωνία του θεάματος», όπου οι πολίτες έχουν συνηθίσει να λαμβάνουν αποφάσεις μέσω της εικόνας, η μη αποτύπωση της φυσιογνωμίας και του ονόματος του κ. Κασιδιάρη στο προεκλογικό υλικό, δεν θα είχε την ίδια δύναμη παρώθησης των ψηφοφόρων να ψηφίσουν υπέρ των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ. Αυτό το μέχρι τότε εν πολλοίς άγνωστο κόμμα μόνο με την προσωπική σφραγίδα του κ. Κασιδιάρη θα μπορούσε εντός ασφυκτικών χρονικών περιθωρίων να εισέλθει στην Βουλή, μόνο αν αξιοποιείτο στο έπακρο η προσωποκεντρική στήριξή του, τόσο με δηλώσεις όσο και με την προβολή της εικόνας του.

Είναι, όμως, πλέον ή πρόδηλο ότι αυτές οι προεκλογικές υποστηρικτικές ενέργειες δεν αποδεικνύουν ότι ο κ. Κασιδιάρης είχε τον ρόλο της υποκρυπτόμενης ηγεσίας του κόμματος. Η μετάβαση από την έννοια της στήριξης στην έννοια της πραγματικής ηγεσίας συνιστά ένα απαράδεκτο λογικό άλμα (non sequitur).

Β. ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΕΞΙ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ

Στον αριθμό 32 του υποβληθέντος υπομνήματος αναφέρεται ότι «δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι εκλεγέντες βουλευτές του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ κατά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023 κατά σημαντικό μέρος προέρχονται από το ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ, όπως οι:

α) Γεώργιος Μανούσος: Στο βιογραφικό του στο Χ αυτοπροσδιορίζεται ως απόφοιτος “Πανεπιστημίου Κρήτης – Ιδιωτικός Υπάλληλος – Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ”.

β) Αλέξανδρος Ζερβέας: Υποψήφιος βουλευτής Βορείου Τομέα Αθηνών με το ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ, σύμφωνα με άρθρο του στην ιστοσελίδα των ΕΛΛΗΝΩΝ στις 5.3.2023

γ) Διονύσιος Βαλτογιάννης: Στέλεχος του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΕΣ και στενά συνδεδεμένος, σύμφωνα με τον τοπικό τύπο, με τον πρώην βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας με τη Χρυσή Αυγή, Κωνσταντίνο Μπαρμπαρούση.

δ) Ιωάννης Κόντης: Υποψήφιος βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης του κόμματος ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ.

ε) Κωνσταντίνος Φλώρος: Υπεύθυνος νεολαίας Αθήνας του κόμματος ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ.

στ) Ιωάννης Δημητροκάλλης: Υποψήφιος βουλευτής Β΄ Πειραιά του κόμματος ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ».

Ωστόσο, πέραν του γεγονότος ότι στο υπόμνημα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ δεν θα έπρεπε να γίνεται μόνο ενδεικτική αναφορά (τούτο προκύπτει από την φράση «όπως οι…») στα ανωτέρω έξι πρόσωπα που υποτίθεται ότι «προέρχονται από το ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ», αλλά θα έπρεπε να αναφέρεται και κάθε άλλος βουλευτής που υποτίθεται ότι ανήκει στην ίδια κατηγορία με τους κατονομαζόμενους, είναι ψευδές ότι οι Ζερβέας, Κόντης και Δημητροκάλλης ήσαν «υποψήφιοι βουλευτές» του επίμαχου κόμματος.

Ναι μεν οι δηλώσεις τους υπήρχαν στις σχετικές ιστοσελίδες, πλην όμως ουδέποτε δηλώθηκαν τελικώς ως υποψήφιοι του επίμαχου κόμματος.

Υποψήφιος δεν ήταν ούτε ο Μανούσος, ως προς τον οποίο αναφέρεται ότι «αυτοπροσδιορίζεται ως απόφοιτος “Πανεπιστημίου Κρήτης – Ιδιωτικός Υπάλληλος – Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ”», χωρίς να διευκρινίζεται τι ακριβώς σημαίνει η ασαφής παράθεση «Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ»

Επίσης, ο Βαλτογιάννης δεν υπήρξε ποτέ στέλεχος του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Τέλος, ο Φλώρος, ο οποίος, μάλιστα, κατά τα έτη 2016-2020 ήταν μέλος της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ, δεν ήταν «υπεύθυνος νεολαίας Αθήνας» του επίμαχου κόμματος, αλλ’ απλώς ένας από τους τρεις εκπροσώπους της εν λόγω νεολαίας.

Ως εκ τούτου, η φράση του υπομνήματος ότι «οι εκλεγέντες βουλευτές του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ κατά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023 κατά σημαντικό μέρος προέρχονται από το ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ» παρέμεινε ομιχλώδης, ανακριβής και παραπλανητική, χωρίς να εξειδικεύεται επαρκώς για το καθένα εκ των έξι αναφερομένων προσώπων.

Σημειωτέον ότι, μετά την ενδεικτική απαρίθμηση των ανωτέρω έξι προσώπων, αναφέρεται ότι «ο ίδιος ο Βασίλειος Στίγκας αναγνώρισε το γεγονός της προέλευσης βουλευτών του κόμματός του από τον ανωτέρω χώρο, λέγοντας μάλιστα, ότι πολλούς δεν τους είχε συναντήσει ποτέ, αλλά τους έφερε στο κόμμα ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ο προαναφερθείς Ιωάννης Δημητροκάλλης».

Ωστόσο, και αυτή η αναφορά είναι ασαφής, αφού η λέξη «πολλούς» δεν προσδιορίζεται περαιτέρω. Μάλιστα, σύμφωνα με το σχετικό υπόμνημα που έχει κατατεθεί στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου από τον κ. Δημητροκάλλη στο πλαίσιο της προκαταρκτικής εξέτασης για το έγκλημα της εξαπάτησης εκλογέων, αναφέρει ότι είχε προτείνει 2-3, αλλά τόσο οι προταθέντες όσο και οι υπόλοιποι που δηλώθηκαν ως υποψήφιοι στις εκλογές, προηγουμένως είχαν συναντηθεί με τον Β. Στίγκα.

Αλλά, πέραν των ανωτέρω ανακριβών, ασαφών ή ψευδών ισχυρισμών, ήταν λογικό η άντληση υποψηφίων για το κόμμα των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ να επιχειρηθεί από την δεξαμενή του πατριωτικού χώρου, που, από την φύση του είναι περιορισμένος και κλειστός, συνδεδεμένος δε πρωτίστως με το ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Άλλωστε, η άντληση τέτοιων υποψηφίων έγινε και για λογαριασμό άλλων κομμάτων, όπως είναι το «ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ» (στο οποίο συμμετείχαν ως υποψήφιοι στις εκλογές οι: Μαρία Τσιτσέ-Μπίλη, Τρύφων Μπουγάς, Ιωάννης Λαζόπουλος, Δήμητρα Καραδήμα), η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ της Λατινοπούλου (στο οποίο συμμετείχε ως υποψήφιος ο Χρήστος Αθανασάκος). Εξάλλου, και στις επικείμενες ευρωεκλογές παρατηρείται διασπορά μελών πατριωτικού χώρου σε πολλά κόμματα που έχουν δηλωθεί ως υποψήφια.

Ουδείς, όμως, διενοήθη να στηρίξει στην συμμετοχή αυτών των προσώπων την υπόνοια ότι ο κ. Κασιδιάρης επιτελεί ρόλο υποκρυπτόμενου αρχηγού και σε σχέση με τα άλλα κόμματα!

Τούτο σημαίνει ότι ο συντάκτης του υπομνήματος βασίσθηκε στην προπαγανδιστική τεχνική της κατάστρωσης της επιχειρηματολογίας του, σύμφωνα με την αρχή «δύο μέτρα και δύο σταθμά».

Γ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΙΓΚΑ ΠΡΟΣ ΗΛΙΑ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Στον αριθμό 33 του υποβληθέντος υπομνήματος γίνεται επίκληση των ευχαριστιών που εξέφρασε ο κ. Βασίλειος Στίγκας προς το πρόσωπο του κ. Κασιδιάρη:

«Θέλω να ευχαριστήσω και τον Ηλία Κασιδιάρη για τη βοήθεια που μας έδωσε. Ήταν το καύσιμο που μας έδωσε την ώθηση να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα».

Αμέσως μετά, όμως, ο συντάκτης του υπομνήματος καταλήγει σε ένα παντελώς αυθαίρετο συμπέρασμα, επιχειρώντας ένα λογικό άλμα ολκής (non sequitur):

«Η αναφορά αυτή ευλόγως πρέπει να θεωρηθεί για τον αντικειμενικό παρατηρητή των γεγονότων η αναγνώριση του πραγματικού ηγετικού ρόλου του Ηλία Κασιδιάρη, χωρίς τον οποίο το κόμμα ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να προσδοκά την ανωτέρω επιτυχία».

Θα έπρεπε, όμως, να είναι προφανές ότι η αναγνώριση του δήθεν «πραγματικού ηγετικού ρόλου του Ηλία Κασιδιάρη» δεν είναι λογικό για τον μέσο αντικειμενικό παρατηρητή να εδράζεται απλώς σε μια ευχαριστήρια δήλωση, η οποία, εν προκειμένω, ήταν ηθικώς επιβεβλημένη, λόγω της καίριας προεκλογικής στήριξης που προσέφερε ο κ. Κασιδιάρης προς τους ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ.

Αν ίσχυε η εξίσωση «έκφραση ευχαριστίας = υποκρυπτόμενη ηγεσία» που υπονοείται στο υποβληθέν υπόμνημα της ΝΔ, τότε θα έπρεπε να αληθεύει και το εξής παράδοξο:

Ότι κάθε επιχειρηματίας που στηρίζει ένα κόμμα όχι απλώς με δηλώσεις και με προβολή της φωτογραφίας του (όπως έπραξε ο έγκλειστος κ. Κασιδιάρης), αλλά πολύ περισσότερο με κάποια εκατομμύρια ευρώ (πρακτική προσφιλής για τα μεγάλα-συστημικά κόμματα), τότε οι ευχαριστίες που θα εξέφραζε στον χορηγό ο αρχηγός του κόμματος για την συμβολή του στην εκλογική νίκη θα εσήμαινε αυτομάτως την αναβάθμισή του σε υποκρυπτόμενο αρχηγό!

Πέραν τούτου, η έκφραση ευχαριστιών προς εκείνον που συνέβαλε υποστηρικτικά στην εκλογική νίκη ενός προσώπου ή ενός κόμματος αποτελεί παγία και εν ταυτώ παντελώς αθώα πολιτική κίνηση. Επί παραδείγματι, τις ευχαριστίες του εξέφρασε και ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας στον Κώστα Ζαχαριάδη για την στήριξη που ο δεύτερος προσέφερε στον πρώτο. Αλλά φυσικά κανείς δεν σκέφθηκε να εξαγάγει το προδήλως ανυπόστατο συμπέρασμα ότι ο Ζαχαριάδης είναι υποκρυπτόμενος δήμαρχος πίσω από τον Δούκα.

Συνεπώς, δεν αντέχει στην βάσανο της κοινής λογικής η στήριξη του συμπεράσματος περί πραγματικής ηγεσίας Κασιδιάρη στις απλές ευχαριστίες που εξέφρασε μετεκλογικώς προς αυτόν ο Πρόεδρος των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ Β. Στίγκας.

Δ. ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΗΛΙΑ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ

Στους αριθμούς 33-36 του υποβληθέντος υπομνήματος παρατίθενται όλες οι μετεκλογικές δηλώσεις που έκανε ο κ. Κασιδιάρης, χωρίς, όμως, να επιχειρείται μια εμβριθής ανάλυση. Εάν αυτό είχε συμβεί, τότε θα εξαγόταν το συμπέρασμα ότι οι φράσεις αυτές όχι μόνο δεν μπορούν να στηρίξουν την υπόνοια ότι ο κ. Κασιδιάρης είχε ρόλο υποκρυπτόμενου αρχηγού, αλλά οδηγούν στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.

Ειδικότερα, φράσεις όπως «Ο αγώνας αυτός και η υπερήφανη νίκη της 25ης Ιουνίου αποτελεί κτήμα όλων των σκεπτόμενων Ελλήνων, των εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας που λοιδορήθηκαν, τέθηκαν στο περιθώριο και απώλεσαν το ιερό δικαίωμα της ελεύθερης ψήφου κατά την πρώτη εκλογική αναμέτρηση. Ευχαριστώ θερμά όλους όσους αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση, στηρίζοντας με όλες τις δυνάμεις τους αυτή την εθνική προσπάθεια, η οποία τίθεται υπεράνω προσώπων και κομμάτων και υπακούει στον υπέρτατο νόμο της Σωτηρίας της Πατρίδας. Χαιρετίζω αυτή η νίκη ως ένας απλός αγγελιοφόρος της εθνικής ιδέας και αναφωνώ με υπερηφάνεια το Νενικήκαμεν» ή «Είμαι και εγώ έτοιμος να καταρρεύσω, αλλά θα παραμείνω όρθιος, θα ανακτήσω τις δυνάμεις μου και θα επανέλθω στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής, ενισχυμένος και αναβαθμισμένος», στις οποίες αποτυπώνεται η «συναισθηματική φόρτιση» του κ. Κασιδιάρη, είναι απολύτως συμβατές με το αίσθημα ικανοποίησης που νιώθει ένας έγκλειστος πολίτης, ο οποίος, αφού, κατά τρόπο προδήλως αντισυνταγματικό, δεν του επετράπη να συμμετάσχει στις βουλευτικές εκλογές με δικό του κόμμα, κατάφερε, αντ’ αυτού, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να επηρεάσει, διά της ρηματικής στήριξής του και μόνο, ένα τμήμα του εκλογικού σώματος, ώστε να ψηφίσει το κόμμα ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ, που θεωρούσε ότι δύναται να προωθήσει πατριωτικές θέσεις και ιδέες.

Ως εκ τούτου, είναι άλλο πράγμα η πρωτοβουλία που λαμβάνει κάποιος, για να επηρεάσει την λαϊκή βούληση προς συγκεκριμένη κομματική κατεύθυνση και εντελώς διαφορετικό πράγμα να ερμηνεύεται στρεβλώς αυτή η πρωτοβουλία ως μηχανισμός ελέγχου της ηγεσίας του ευνοούμενου κόμματος! Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της πρωτοβουλίας για την αποτελεσματική στήριξη των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ πρέπει να ερμηνευθούν οι λέξεις «ευχαριστώ θερμά» και «νενικήκαμεν» που χρησιμοποίησε ο κ. Κασιδιάρης, απευθυνόμενος προς τους ψηφοφόρους των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ.

Η δε πρόβλεψη του κ. Κασιδιάρη που διατυπώθηκε μέσω της φράσης του «θα ανακτήσω τις δυνάμεις μου και θα επανέλθω στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής, ενισχυμένος και αναβαθμισμένος» όχι μόνο δεν επαληθεύει την υπόνοια ότι ενεργούσε ως υποκρυπτόμενος αρχηγός των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ, αλλ’ αντιθέτως αποδεικνύει ότι η νίκη αυτού του κόμματος ΔΕΝ συνεπαγόταν την ενεργοποίησή του ως πραγματικού ηγέτη του κόμματος.

Αν ο Κασιδιάρης είχε τον ρόλο του υποκρυπτόμενου ηγέτη, τότε δεν θα προέβλεπε ότι «θα ανακτήσει τις δυνάμεις του» και «θα επανέλθει στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής, ενισχυμένος και αναβαθμισμένος», αλλά θα δήλωνε σε χρόνο αόριστο ότι, χάρη στη νίκη των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ, δηλ. του τάχα από τον ίδιο ελεγχόμενου κόμματος, ήδη ανέκτησε τις δυνάμεις του και ήδη επανήλθε στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής ενισχυμένος και αναβαθμισμένος!

Επειδή, όμως, προφανώς οι ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ δεν ήταν το δικό του κόμμα ή έστω το από αυτόν χειραγωγούμενο κόμμα, μίλησε σε μέλλοντα χρόνο αναφορικά με την προοπτική ανάκτησης των δυνάμεών του και της επανόδου του στο επίκεντρο της πολιτικής.

Εξάλλου, αν οι δηλώσεις του αυτές είχαν το νόημα της δημόσιας ομολογίας του ότι το κόμμα ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ήταν η δήθεν «βιτρίνα» του, θα ήταν λογικό και αναμενόμενο να μην είχε περιορισθεί μόνο σε ευχαριστήριες και νικηφόρες, συναισθηματικά φορτισμένες δηλώσεις, αλλά να είχε προχωρήσει και σε πρόσθετες δηλώσεις, οι οποίες θα έδειχναν ποιες θα ήταν οι κεντρικές γραμμές της πολιτικής που θα χάρασσε ο δήθεν «δούρειος ίππος» του. Τούτο, όμως, ουδέποτε συνέβη.

Και, μάλιστα, όχι μόνο δεν υπήρξαν ποτέ τέτοιες δηλώσεις, αλλά ο κ. Κασιδιάρης δεν προέβη σε κάποια άλλη δήλωση από την οποία να προκύπτει ο ηγετικός ρόλος του ως δήθεν υποκρυπτόμενου αρχηγού. Αντιθέτως, μετά την φωτογραφία που ανήρτησε στο X (πρώην twitter) ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων στις 27 Ιουλίου 2023, σε μεταγενέστερες αναρτήσεις του ο κ. Κασιδιάρης ουδέποτε ανέφερε κάτι σχετικό με τους ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ.

Προς απόδειξιν τούτου επισυνάπτονται φωτογραφίες από τις αναρτήσεις που πραγματοποίησε ο κ. Κασιδιάρης μετά την 27η Ιουλίου 2023 (βλ. ΣΧΕΤΙΚΑ 1-10, όπως κατατέθηκαν στο αντίστοιχο υπόμνημα αντίκρουσης του υπομνήματος του συνασπισμού κομμάτων ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ).

Υπό το φως των ανωτέρω διευκρινίσεων, ο χαρακτηρισμός των μετεκλογικών δηλώσεων Κασιδιάρη ως «αρχηγικών» και, ταυτοχρόνως, η αξιολόγησή τους ως δηλώσεων που δείχνουν τάχα με σαφήνεια «ότι αντιμετώπιζε το κόμμα ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ με ιδιοκτησιακή αντίληψη, όχι ως απλό μέλος, αλλά ως αρχηγός του» (βλ. αριθμ. 34 του υπομνήματος) στερούνται σοβαρότητος.

Ε. Η ΔΗΛΩΣΗ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΦΛΩΡΟΥ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΥΠΟΦΗΦΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ Β. ΣΤΙΓΚΑ

Στον αριθμό 37 του υποβληθέντος υπομνήματος αναφέρεται ότι «Το επόμενο κρίσιμο γεγονός στην αλληλουχία αυτή αποτελεί η δήλωση του Βουλευτή Λάρισας του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ Κωνσταντίνου Φλώρου στις 27 Ιουλίου 2023, με την οποία τάχθηκε υπέρ της υποψηφιότητας του Ηλία Κασιδιάρη ως υποψηφίου Δημάρχου Αθηναίων στις δημοτικές εκλογές της 8ης Οκτωβρίου 2023, με τον συνδυασμό “Ελεύθεροι Αθηναίοι”, λέγοντας: “Τουλάχιστον το ευχάριστο γεγονός των ημερών κατά την προσωπική μου άποψη, πάντα, είναι η υποψηφιότητα του Ηλία Κασιδιάρη για τον Δήμο της Αθήνας. Πιστεύω ότι εκφράζει τη μοναδική ελπίδα για να ξαναγίνει η Αθήνα ελληνική, αλλά και να σταματήσει αυτή η αλόγιστη σπατάλη χρημάτων με τους μεγάλους “περιγέλους”, συγγνώμη περιπάτους, τα παγκάκια των 7.000 ευρώ και τις όποιες άλλες αλόγιστες σπατάλες και υπερκοστολογήσεις που έχουν γίνει”».

Ακολούθως, στον αριθμό 38 γίνεται αναφορά στην καταδίκη του κ. Φλώρου από τον κ. Στίγκα και την προειδοποίησή του για λήψη μέτρων.

Το γεγονός, όμως, ότι ο κ. Στίγκας απείλησε τον κ. Φλώρο με κυρώσεις, σημαίνει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο πραγματικός αρχηγός των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ ήταν ο κ. Στίγκας και όχι, βεβαίως, ο κ. Κασιδιάρης.

ΣΤ. Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΙΓΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΠΕΡΙ GREEK MAFIA ΚΑΙ ΝΤΟΝ ΚΟΡΛΕΟΝΕ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΡΙΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

Στον αριθμό 40 του υποβληθέντος υπομνήματος γίνεται αναφορά στις καταγγελίες του Προέδρου των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ κ. Β. Στίγκα από το βήμα της Βουλής, όπου μίλησε για «ξένα κέντρα που παραπέμπουν σε greek mafia ή, αν θέλετε, και σε Ντον Κορλεόνε, που λένε τι θα κάνουν, πώς θα το κάνουν και πότε θα το κάνουν».

Εν συνεχεία, γίνεται αναφορά στην διαγραφή των τριών από τους έντεκα βουλευτές (Δημητροκάλλη / Κατσιβαρδά / Κόντη) στην οποία προχώρησε ο κ. Στίγκας.

Ωστόσο, η στάση του κ. Στίγκα με τις αρχηγικές ενέργειες της διαγραφής των βουλευτών και με την δήλωσή του περί Greek Mafia και Don Korleone δείχνει ότι αυτός ήταν ο πραγματικός ηγέτης του κόμματος.

Έτερον ζήτημα, ότι ενδεχομένως ο κ. Κασιδιάρης επεχείρησε να ασκήσει επιρροή σε κάποιους βουλευτές για να περάσει την δική του γραμμή. Το δεύτερο, όμως, ενδεχόμενο σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι ο κ. Κασιδιάρης είχε ρόλο αόρατης ηγεσίας δρώσας όπισθεν του κ. Β. Στίγκα.

Ζ. ΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΙΓΚΑ ΠΡΟΣ ΗΛΙΑ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Στον αριθμό 44 του υποβληθέντος υπομνήματος αναφέρεται η δήλωση στήριξης που προσέφερε ο Πρόεδρος των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ κ. Β. Στίγκας προς τον κ. Κασιδιάρη για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου 2023, χωρίς να εξηγείται καθόλου πώς αυτό το γεγονός μπορεί να συνηγορεί υπέρ της εκδοχής ότι ο κ. Κασιδιάρης ήταν ο υποκρυπτόμενος αρχηγός των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ.

Προφανώς, από την υποψηφιότητα του κ. Κασιδιάρη στις αυτοδιοικητικές εκλογές προκύπτει το εντελώς ανάποδο συμπέρασμα, δηλ. ότι ο πραγματικός αρχηγός των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ ήταν όντως ο κ. Στίγκας. Τούτο, διότι η διεκδίκηση της Δημαρχίας του Δήμου Αθηναίων αφ’ ενός και η δήθεν υποκρυπτόμενη δράση του ως πραγματικού ηγέτη των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ αφ’ ετέρου τελούν σε σχέση λογικού αλληλοαποκλεισμού. Ή κάποιος επικεντρώνεται στην υποψηφιότητά του για την διεκδίκηση του Δήμου ή επικεντρώνεται στην υποκρυπτόμενη άσκηση της ηγεσίας ενός κόμματος.

Περαιτέρω, η στήριξη της υποψηφιότητας Κασιδιάρη από τον Πρόεδρο των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ δεν ήταν τίποτε άλλο από μια πράξη ανταπόδοσης και συμψηφισμού της στήριξης που είχε προσφέρει ο κ. Κασιδιάρης υπέρ των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ στις προηγηθείσες βουλευτικές εκλογές.

Εδώ, μάλιστα, παράγεται το εξής absurdum: Αν ισχύει η παράλογη εξίσωση «στήριξη = υποκρυπτόμενη ηγεσία», τότε με αυτήν την λογική ο κ. Στίγκας ήταν ο υποκρυπτόμενος αρχηγός πίσω από τον κ. Κασιδιάρη!

Η. ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ

Στον αριθμό 45 του υποβληθέντος υπομνήματος, αναφέρεται ότι «ανεξαρτήτως πάντως των κατά καιρούς φαινομενικών αντιπαραθέσεων μεταξύ του Βασιλείου Στίγκα και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ…».

Εν προκειμένω, όμως, οι απολύτως υπαρκτές αντιπαραθέσεις που κλυδώνισαν συθέμελα τους ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ οδηγώντας τους, μάλιστα, όσον ούπω στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου, προκειμένου να δικασθούν για το έγκλημα της εξαπάτησης εκλογέων, χαρακτηρίζονται παντελώς μη πειστικά και αναιτιολόγητα ως «φαινομενικές».

Θ. ΚΟΙΝΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Στον αριθμό 45 του υποβληθέντος υπομνήματος αναφέρεται ότι «τον πραγματικό ηγετικό ρόλο του Ηλία Κασιδιάρη αναδεικνύει επιπρόσθετα η αξιοποίηση σημαντικού αριθμού υποψηφίων βουλευτών των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ στις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023 και στον συνδυασμό ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ, μέσω του οποίου ο Ηλία Κασιδιάρης συμμετείχε στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2023».

Πλην όμως, όπως ήδη επισημάνθηκε ανωτέρω, επειδή η δεξαμενή του πατριωτικού χώρου είναι από την φύση της περιορισμένη και κλειστή ήταν λογικό η άντληση υποψηφίων για το κόμμα ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ να επιχειρηθεί από την ίδια δεξαμενή που άντλησε υποψηφίους και το κόμμα των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ.

Για όσους γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες του πατριωτικού χώρου, είναι απολύτως σύνηθες το φαινόμενο, τα ίδια πρόσωπα αυτής της μικρής δεξαμενής να επανέρχονται επανειλημμένως στο προσκήνιο για να καλύψουν τις προκύπτουσες εκλογικές ανάγκες.

Συνεπώς, ουδέν απολύτως μαρτυρά το επικαλούμενο στοιχείο για τον δήθεν πραγματικό ηγετικό ρόλο του κ. Κασιδιάρη.

Ι. ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΜΒΛΗΜΑΤΟΣ ΟΜΟΙΟΥ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ

Στον αριθμό 46 του υποβληθέντος υπομνήματος αναφέρεται ότι «δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι και ο συνδυασμός ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ επέλεξε, ενόψει των δημοτικών εκλογών του Οκτωβρίου 2023, έμβλημα αποτελούμενο από την αθηναϊκή περικεφαλαία, παραπλήσιου μεγέθους, χρωματικής απόχρωσης και εμφανούς ομοιότητας, με αυτό του πολιτικού κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ».

Είναι, όμως, προφανές ότι από την ονομασία, το έμβλημα αλλά και το σλόγκαν που επέλεξε ο κ. Κασιδιάρης για να προβάλει την υποψηφιότητά του ουδόλως προκύπτει κατά λογική ακολουθία η δήθεν ιδιότητά του ως υποκρυπτόμενου πραγματικού αρχηγού των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ.

Δεδομένου ότι ένα τμήμα των Ελλήνων ψηφοφόρων ανταποκρίθηκε στο δημόσιο κάλεσμά του για στήριξη των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ, και το κόμμα αυτό ανταπέδωσε την στήριξή του με επίσημη δήλωση του Προέδρου κ. Β. Στίγκα, ήταν εύλογο να επιδιώκει ο κ. Κασιδιάρης μια συμβολική και επικοινωνιακή συγγένεια μεταξύ των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ και των ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ, ώστε να μπορέσει να αντλήσει ψήφους από την ίδια δεξαμενή.

ΙΑ. ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΗΛΙΑ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ

Στον αριθμό 50 του υποβληθέντος υπομνήματος αναφέρεται ότι «μόλις γνωστοποιήθηκε η κίνηση της ποινικής δίωξης, ο Ηλίας Κασιδιάρης προέβη σε δήλωση διαμαρτυρίας και αποδοκιμασίας του γεγονότος αυτού. Όμως, η ανακοίνωση αυτή δεν έχει κανένα στοιχείο υπεράσπισης του ιδίου από την κατηγορία που εμπεριέχεται στη δίωξη, ούτε διάψευσης της επιρροής του προς το κόμμα ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ, αλλά αντιθέτως υπερασπίζεται εμμέσως πλην σαφώς το κόμμα αυτό, ισχυριζόμενος σκωπτικά ότι θα έπρεπε να δηλώσει ότι στηρίζει το κόμμα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ώστε να ελεγχθεί αντιστοίχως και αυτό. Με τον τρόπο αυτό, επιβεβαιώνει πανηγυρικά το ενδιαφέρον που εξακολουθεί να διατηρεί για το συγκεκριμένο κόμμα, πράγμα που δεν θα ίσχυε εάν πράγματι οι εναπομείναντες Βουλευτές του είχαν αποξενωθεί από την επιρροή του Ηλία Κασιδιάρη, είχαν ανακτήσει την ανεξαρτησία των βουλήσεών τους και είχε τερματιστεί ο εσωτερικός διαγκωνισμός ισχύος με επικράτηση του Βασιλείου Στίγκα».

Δεδομένου, όμως, ότι, στην παρούσα ιστορική συγκυρία, οι γνήσιες πατριωτικές φωνές εντός του κοινοβουλίου, που έχουν μείνει ανεπηρέαστες από μεγάλα συμφέροντα, είναι ισχνές και περιορισμένου αριθμού, είναι λογικό ότι ο κ. Κασιδιάρης απέφυγε να προβεί σε αποδοκιμασία των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ, ώστε να μην προκαλέσει σύγχυση στους πολίτες που εμπιστεύθηκαν τους ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ, ωθώντας τους έτσι ή να καταφύγουν στην λύση της αποχής είτε να φυλλορροήσουν προς άλλα κόμματα αμφιβόλου πατριωτικού χαρακτήρα.

Εξάλλου, η δήλωση της ρητής αποδοκιμασίας δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι θα είχε και πρακτικό αντίκρισμα. Αντιθέτως, είναι παγκοίνως γνωστό ότι τέτοιες πολιτικές δηλώσεις έχουν συνήθως συμβολική και όχι ουσιαστική σημασία.

Προδήλως αυθαίρετη και κάθε άλλο παρά πειστική είναι η παραδοχή που διατυπώνεται στο υποβληθέν υπόμνημα ότι ο κ. Κασιδιάρης «υπερασπίζεται εμμέσως πλην σαφώς το κόμμα αυτό, ισχυριζόμενος σκωπτικά ότι θα έπρεπε να δηλώσει ότι στηρίζει το κόμμα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ώστε να ελεγχθεί αντιστοίχως και αυτό».

Αντιθέτως, με την φράση αυτή καταδεικνύεται με τον πιο γλαφυρό τρόπο το absurdum στο οποίο οδηγεί η ανεπέρειστη εξίσωση «στήριξη = υποκρυπτόμενη ηγεσία». Αδυνατώντας ο συντάκτης του υποβληθέντος υπομνήματος να ομολογήσει την συντριπτική δύναμη πειθούς που διαθέτει αυτό το επιχείρημα, επιχειρεί να στρεψοδικήσει, μεθερμηνεύοντας την ανάδειξη της συγκεκριμένης παραδοξότητας ως έμμεση πλην σαφή υπεράσπιση του κόμματος των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ!

Τέλος, διά της παραδοχής ότι ο κ. Κασιδιάρης «με τον τρόπο αυτό, επιβεβαιώνει πανηγυρικά το ενδιαφέρον που εξακολουθεί να διατηρεί για το συγκεκριμένο κόμμα», ουδόλως αποδεικνύεται ο δήθεν υποκρυπτόμενος ηγετικός ρόλος του κ. Κασιδιάρη.

Το «ενδιαφέρον» (που δικαιολογημένα έδειξε ο κ. Κασιδιάρης, αφού με την δική του συμβολή επιτεύχθηκε η εκλογική νίκη των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ, που μέσα σε χρόνο ρεκόρ έπιασαν ποσοστό άνω του 4%) δεν αρκεί από μόνο του για να στοιχειοθετήσει τεκμήριο υποκρυπτόμενης ηγεσίας, αλλά απαιτούνται πολύ περισσότερα στοιχεία.

ΙΒ. Ο ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΟΝΤΗ

Στον αριθμό 50 του υποβληθέντος υπομνήματος αναφέρεται ότι «χαρακτηριστική είναι κατά τούτο η περίπτωση του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης Ιωάννη Κόντη, ο οποίος, αν και αρχικώς διεγράφη ως πρωτοπαλίκαρο του Ηλία Κασιδιάρη, όχι μόνο έχει επανενταχθεί και παραμένει μέχρι σήμερα στο κόμμα, αλλά έχει αναλάβει τον ρόλο του κυβερνητικού εκπροσώπου, δηλαδή ρόλου αναβαθμισμένου θεσμικά και πολιτικά».

Ωστόσο, ο συντάκτης του υποβληθέντος υπομνήματος όλως αυθαιρέτως, χωρίς καμία απολύτως τεκμηρίωση, χαρακτήρισε τον Ιωάννη Κόντη ως «πρωτοπαλίκαρο του Ηλία Κασιδιάρη», μολονότι, μάλιστα, ο εν λόγω βουλευτής, όπως ήδη επισημάνθηκε ανωτέρω, ουδέποτε κατήλθε ως «υποψήφιος βουλευτής» του κόμματος που είχε ιδρύσει ο κ. Κασιδιάρης. Αν ήταν το «πρωτοπαλίκαρό του», θα έπρεπε οπωσδήποτε να είχε θέσει υποψηφιότητα, δείχνοντας «πίστη και υπακοή» στον «αρχηγό» του!

ΙΓ. ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΑΠΟΚΗΡΥΞΗΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ

Στον αριθμό 50 του υποβληθέντος υπομνήματος αναφέρεται ότι «κανείς από τους Βουλευτές του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ, είτε παραμένει εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας, είτε έχει ανεξαρτητοποιηθεί, δεν έχει προβεί σε δήλωση αποκήρυξης του Ηλία Κασιδιάρη. Ενισχύεται έτσι η αντίληψη ότι οι Βουλευτές του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ εξακολουθούν να αναγνωρίζουν ως αρχηγό τους τον Ηλία Κασιδιάρη, δηλώνοντας μόνο γενικώς, αορίστως και πάντως προσχηματικώς ότι δεν αποδέχονται τις κατηγορίες του Βασιλείου Στίγκα».

Ωστόσο, όπως ήδη επισημάνθηκε και ανωτέρω, οι δηλώσεις αποκήρυξης είναι τοις πάσι γνωστό ότι στην συντριπτική τους πλειονότητα έχουν καθαρά συμβολικό (και εν τέλει παραπλανητικό) χαρακτήρα, στερούμενες πρακτικού αντικρίσματος.

Όπως τίποτε δεν θα σήμαινε επί της ουσίας η πράξη αποκήρυξης του κ. Κασιδιάρη, έτσι και τώρα καμία ουσιαστική βαρύτητα δεν έχει η παράλειψη αποκήρυξής του εκ μέρους των βουλευτών των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ. Πολύ περισσότερο, σε αυτήν την παράλειψη αποκήρυξης ουδόλως δύναται να στηριχθεί η αντίληψη ότι οι βουλευτές των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ εξακολουθούν να αναγνωρίζουν ως αρχηγό τους τον κ. Κασιδιάρη.

ΙΔ. ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ

Στον αριθμό 51 του υποβληθέντος υπομνήματος αναφέρεται ότι «η διατήρηση έως και σήμερα της ηγετικής θέσης του Ηλία Κασιδιάρη εντός του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ καταδεικνύεται και από τον κατάλογο των υποψήφιων ευρωβουλευτών του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ. Ήδη στις πρώτες δημοσιοποιηθείσες υποψηφιότητες εντοπίζονται υποψηφιότητες που προέρχονται από το κόμμα ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ, όπως η Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου, υποψήφια βουλευτής στην Α΄ Περιφέρεια Αθηνών με το ανωτέρω κόμμα, και η Μαρία Μυλωνά, στέλεχος του ίδιου κόμματος στον Βόλο».

Πλην, όμως, η εν λόγω επίκληση είναι σκανδαλωδώς παραπλανητική και προπαγανδιστική, αφού τόσο η κ. Μυλωνά όσο και η κ. Αλεξοπούλου, ουδέποτε είχαν θέσει υποψηφιότητα στην Α΄ Περιφέρεια Αθηνών με το ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Μάλιστα, στο υπ’ αριθμ. 73 προσκομισθέν Σχετικό, κάτω από την φωτογραφία προφίλ και το όνομα «Μαίρη Α. Μυλωνά» και την ημερομηνία «14 Απριλίου 2023» απεικονίζεται απλώς μια φωτογραφία με το ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ με ευχές για «καλή ανάσταση πατρίδα μας», χωρίς να υπάρχει καμία δήλωσή της ότι έχει θέσει υποψηφιότητα με αυτό το κόμμα.

Σε ό,τι αφορά δε την κ. Αλεξοπούλου, όπισθεν του υπ’ αριθμ 72 προσκομισθέντος Σχετικού, κάτω από την φωτογραφία προφίλ με ημερομηνία 19 Μαΐου 2023 και το μήνυμα απεικονίζεται η εν λόγω κυρία ως υποψήφια του κόμματος ΕΑΝ στην Α΄ Αθηνών, γεγονός απολύτως αληθές.

Επιπροσθέτως, αποκρύπτεται ότι η κ. Αλεξοπούλου ήταν βουλευτής του κόμματος ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ κατά το χρονικό διάστημα 2019-2023!

Ταυτοχρόνως, αποσιωπάται παντελώς ποια είναι η ιδιότητα των λοιπών υποψηφίων των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ στις επικείμενες ευρωεκλογές και, επιπλέον, ουδεμία αναφορά γίνεται στα ψηφοδέλτια των άλλων κομμάτων, όπου ως υποψήφιοι εμφανίζονται πρόσωπα που φέρεται να σχετίζονται με το κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ (βλ. την υποψηφιότητα του κ. Σωτηρίου Μεταξά με το κόμμα «ΛΑΟΣ», αλλά και εκείνη της κ. Δήμητρας Καραδήμα με το κόμμα ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.

ΙΕ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Εξ όλων των ανωτέρων πραγματικών λόγων, προκύπτει ότι δεν απεδείχθη κατά κανέναν πειστικό τρόπο το αναφερόμενο στον αριθμό 47 του υποβληθέντος υπομνήματος, ήτοι ότι «η εγκαθίδρυση» στο κόμμα ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ «καθεστώτος ασύμμετρης διαρχίας, αποτελούμενης από φανερό πλην ασθενές σκέλος, το οποίο καταλάμβανε ο τυπικός αρχηγός του κόμματος Βασίλειος Στίγκας, και από σκιώδες πλην ισχυρό σκέλος, το οποίο καταλάμβανε ο ουσιαστικός αρχηγός Ηλίας Κασιδιάρης, προσφέροντας επ’ ανταλλάγματι την πολιτική του επιρροή στον Βασίλειο Στίγκα, εγκαθιστώντας πλησίον αυτού άτομα της εμπιστοσύνης και επιρροής του, και υποτάσσοντας πλήρως τη βούληση των βουλευτών του κόμματος στη δική του βούληση».

Η ξύλινη αυτή περιγραφή αποτελεί μια βερμπαλιστική θεωρητικολογία απολύτως κενού περιεχομένου, που αποσκοπεί στον αποπροσανατολισμό του Αρείου Πάγου από την αψευδή πραγματικότητα και την εφαρμογή της κοινής λογικής.

Είναι, μάλιστα, αξιομνημόνευτο ότι από το υποβληθέν υπόμνημα της ΝΔ, απουσιάζει πλήρως η αξιολόγηση της επί όλους αυτούς τους μήνες άψογης και απολύτως ευθυγραμμισμένης με τους δημοκρατικούς θεσμούς συμμετοχής του εν λόγω κόμματος στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, των ερωτήσεων και επερωτήσεων των βουλευτών, των ομιλιών, των δηλώσεων, των συνεντεύξεων, εντός και εκτός κοινοβουλίου, αλλά και των ακτιβιστικών δράσεων του κόμματος, το οποίο προσπαθεί να υπερασπισθεί τους πυλώνες της πατρίδας, του έθνους και των δημοκρατικών θεσμών. Η αντικειμενική και νηφάλια αξιολόγηση όλων αυτών των δεδομένων θα οδηγούσε στο αβίαστο συμπέρασμα ότι την ηγεσία του κόμματος ασκεί φανερά, αποκλειστικά και παντελώς ανεπηρέαστα από τρίτους ο Πρόεδρος των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ κ. Βασίλειος Στίγκας και όχι κάποιο άλλο υποκρυπτόμενο πρόσωπο.

Είναι δε αξιοσημείωτο ότι ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ εξαιρέθηκε από την άσκηση ποινικής δίωξης, με αποτέλεσμα να ομολογείται εμμέσως πλην σαφώς ότι δεν αποτελούσε εικονική ηγεσία του εν λόγω κόμματος!

Μόλις που χρειάζεται να αναφερθεί ότι οι ψευδείς παραστάσεις που έχουν διατυπωθεί στο υποβληθέν υπόμνημα της ΝΔ γεννούν ποινική και αστική ευθύνη για το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης και, αντιστοίχως, για προσβολή προσωπικότητας.

ΙΙΙ. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΗ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗΣ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΕΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Ενόψει όλων των ανωτέρω, τυχόν μη ανακήρυξη των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ στις επικείμενες ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024 θα συνιστά περίπτωση πολιτειακής ανωμαλίας με κατάφωρη κατάλυση του Συντάγματος και ταυτόχρονη απαξίωση των πολιτών που στις εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023 ψήφισαν υπέρ του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ.

Συνακολούθως, η αναφερόμενη στον αριθμό 1 του υποβληθέντος υπομνήματος της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ φράση «η “Νέα Δημοκρατία” έχει ιστορική παρακαταθήκη προστασίας της δημοκρατίας απέναντι στους εχθρούς της» διατυπώθηκε απολύτως προσχηματικά, αφού πραγματικός «εχθρός της δημοκρατίας» είναι μια κυβέρνηση ή ένα κόμμα που ζητά από την ελληνική Δικαιοσύνη να συμπράξει στην κατάλυση του Συντάγματος και στην νόθευση της βούλησης του εκλογικού σώματος.

Πέραν τούτου, όποιος αυτοανακηρύσσεται προστάτης της δημοκρατίας (άραγε ποιος θα ελέγξει τους προστάτες;), θα πρέπει προηγουμένως να ορίσει επακριβώς ποια μορφή δημοκρατίας υλοποιείται στην πράξη. Όπως παρατηρεί η Γουέντι Μπράουν (Wendy Brown), Καθηγήτρια του Ιδρύματος UPS στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Ινστιτούτου Προηγμένων Σπουδών στο Πρίνστον/Νιου Τζέρσεϊ, στο άρθρο της «Είμαστε όλοι δημοκράτες», που έχει δημοσιευθεί στον συλλογικό τόμο «Πού πηγαίνει η δημοκρατία» (εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2013, σελ. 83 επ.), η μοντέρνα δημοκρατία «δεν ήταν ποτέ πιο ασαφής εννοιολογικά και πιο κούφια υποστασιακά», διαβρωμένη από την παγκοσμιοποίηση, από ομίλους που εξαγοράζουν πολιτικούς, από ΜΜΕ που βιάζουν την ιδέα της πληροφόρησης, από πολιτικές οργουελικής επιτήρησης, αλλά και από μια «αναίσχυντη κρατική εξουσία προσηλωμένη στο σχέδιο συσσώρευσης κεφαλαίου», ενώ ο δήμος «μη έχοντας τα μέσα να πει όχι στις ανάγκες του κεφαλαίου, παρίσταται παθητικά στην εγκατάλειψη των δικών του αναγκών».

Εξάλλου, η καταχρηστική και υποκριτική επίκληση των λέξεων που περιγράφουν τους θεμελιώδεις πυλώνες ενός κράτους δικαίου, όπως της δημοκρατίας και των ατομικών δικαιωμάτων του πολίτη, εγείρουν την εύλογη υπόνοια ότι διαμορφώνεται συν τω χρόνω και παρ’ ημίν ένα υβριδικό-μεταδημοκρατικό καθεστώς, που τύποις ονομάζεται δημοκρατία, αλλά κατ’ ουσίαν λειτουργεί στην βάση αυταρχικών, ολοκληρωτικού τύπου μηχανισμών.

Όπως παρατηρεί ο Ντέιβιντ Ράνσιμαν (David Runciman), καθηγητής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, στο βιβλίο του «Έτσι τελειώνει η Δημοκρατία;» (μτφ.: Π. Γεωργίου, εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2019, σελ. 64 επ.), στην σύγχρονη μορφή «μεταδημοκρατίας», όσοι βρίσκονται ήδη στην εξουσία «ροκανίζουν τους δημοκρατικούς θεσμούς χωρίς ποτέ να τους ανατρέψουν». Σε αντίθεση με τα ένοπλα πραξικοπήματα, όπου «παίζονται μια κι έξω όλα για όλα», εδώ εφαρμόζεται η μέθοδος της «εκτελεστικής επέκτασης», επί τη βάσει της οποίας γίνονται «διεργασίες βαθμιαία κλιμακούμενης επικράτησης», με αποτέλεσμα η δημοκρατία να «διαβρώνεται αντί να κλονίζεται» και, έτσι, η «σπίθα που θα προκαλέσει αποτελεσματική αντίδραση» να μην ανάβει ποτέ (για το φαινόμενο της «δικτατορίας με κοινοβουλευτικό μανδύα» βλ. ήδη το ομότιτλο άρθρο του Μιχ. Μπρούζου στην εφημερίδα «Ελληνικός Κόσμος» της 21ης Ιουλίου 1985, σελ. 8· για «μανδύα μονοκομματικού ολοκληρωτικού κράτους» έκανε λόγο και από το βήμα της Βουλής ο Γεώργιος Παπανδρέου το 1963, Πρακτικά των Συνεδριάσεων της Βουλής των Ελλήνων, 23.07.1963, σελ. 55· βλ. και Εύη Γκοτζαρίδη, Η ζωή και ο θάνατος του Γρηγόρη Λαμπράκη. Ένας ειρηνιστής στη δίνη του εμφύλιου διχασμού, εκδ. ΚΨΜ, Αθήνα 2023, σελ. 369)· για «δημοκρατικό κράτος με φασιστικές σκαλωσιές» έκανε λόγο και ο Μενέλαος Λουντέμης σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει το 1976 στον Δημήτρη Μαρούδα, εφημ. «Ελευθεροτυπία», 16.2.1976, σελ. 7: «Δημοκρατικό κράτος αλλά με δομή φασιστική»).

Τέλος, τυχόν μη ανακήρυξη των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ στις επικείμενες ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024 θα δικαιώσει την προαναφερθείσα ρήση του Ηλία Ηλιού ότι «όταν κάποια απαγορευτική διάταξις ανελευθέρα, ετέθη εις βάρος του κομμουνισμού, δεν άργησε πολύ διά να επεκταθή και εφαρμοσθή και εις βάρος των αριστερών, αλλά μακράν του Κομμουνισμού ευρισκομένων και εις βάρος του Κέντρου και εις βάρος της Δεξιάς» (Πρακτικά Ολομελείας 1975, σελ. 14).

Έτσι, όπως αδικήθηκε το κόμμα της ΕΔΑ, το οποίο στις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951 είχε λάβει 163.000 ψήφους και 10 έδρες, οι οποίες, δύο μήνες μετά αφαιρέθηκαν από αυτήν2, mutatis mutandis κινδυνεύει σήμερα να αδικηθεί κατάφωρα ένα κόμμα της αποκαλούμενης «πατριωτικής δεξιάς», δηλ. οι ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ, και δη, όχι μόνο από την τυχόν μη ανάδειξή του στις επικείμενες ευρωεκλογές, αλλά και από την ενδεχόμενη αφαίρεση των εδρών του στο ελληνικό κοινοβούλιο.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΛΟΓΟΥΣ

ΑΙΤΟΥΜΕΘΑ

Να απορριφθούν οι προβαλλόμενοι με το εδώ αντικρουσθέν υπόμνημα του πολιτικού κόμματος «ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» λόγοι και να ανακηρυχθεί ο συνδυασμός υποψηφίων του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ στις προσεχείς εκλογές για την ανάδειξη εκπροσώπων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διότι πληρούνται οι κατά τον νόμο και το Σύνταγμα προβλεπόμενες προϋποθέσεις.

Αθήνα, 21/4/2024

Ο πληρεξούσιος δικηγόρος

Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης

Βλ. και https://www.syntagmawatch.gr/trending-issues/apagorefseis-kommatwn-to-syntagmatiko-provlima-twn-eklogwn-apopsi-i/

Σε αυτό το σημείο εκ παραδρομής εγράφη ότι αφαιρέσθηκαν οι έδρες των βουλευτών της ΕΔΑ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθερία» της 9ης Δεκεμβρίου 1951, αληθές είναι ότι «Το Εκλογοδικείον διά χθεσινής αποφάσεώς του [8 Δεκεμβρίου 1951] εθεώρησεν άκυρον την εκλογήν των επιτυχόντων βουλευτών της ΕΔΑ Αθηνών κ.κ. Σ. Σαράφη, Μαν. Γλέζου και Μ. Χατζημιχάλη και των αναπληρωματικών αυτών κ.κ. Μ. Τσιμπουκίδη, Ν. Χαραγκιώνη και Κ. Λυκούρη. Επίσης εθεώρησεν άκυρον την εκλογήν των επιτυχόντων βουλευτών της ΕΔΑ της περιφερείας Πειραιώς κ.κ. Αντ. Αμπατιέλου και Εμμ. Πρωιμάκη, ως και των αναπληρωματικών αυτών Ν. Κεπέση και Ν. Ματσακά. Η ακύρωσις εγένετο με αιτιολογίαν ότι οι ανωτέρω, ως διατελούντες άλλοι μεν εν εκτοπίσει και άλλοι όντες κατάδικοι, δεν έχουν τα νόμιμα προσόντα του εκλογίμου». Επίσης, σύμφωνα με το δημοσίευμα της ίδιας εφημερίδας της 11ης Σεπτεμβρίου 1951, οι ψήφοι που έλαβε το κόμμα της ΕΔΑ ανέρχονταν σε 167.662.