Την δίκη του εξομολόγηση έκανε ο γνωστός ηθοποιός μιλώντας για την σχέση του με την θρησκεία και τον Θεό, πόσο μάλλον μετά την συμμετοχή του στην σειρά για τον Άγιο Παΐσιο.
Μπορεί στην καριέρα του να έχει υποδυθεί πολλούς ρόλους τόσο στη μικρή οθόνη όσο και στο θέατρο και στον κινηματογράφο, όμως ο ρόλος του ηγουμένου Καλλίνικου (μια σπουδαία μορφή του μοναχισμού) στη σειρά «Αγιος Παΐσιος: Από τα Φάρασα στον ουρανό» αποτέλεσε για τον ίδιο «άγγιγμα ψυχής».
Ο Κώστας Αποστολάκης μεταμορφώθηκε στον ηγούμενο της Μονής Εσφιγμένου, ο οποίος έδειξε αγάπη στον Παΐσιο και τον καθοδήγησε στη ζωή του μοναχισμού, και βίωσε μοναδικές στιγμές. Μιλώντας στην «Espresso» αυτές τις άγιες ημέρες για τον ρόλο-σταθμό που τον άλλαξε, αφού ήρθε πιο κοντά στην Ορθοδοξία και πλέον εκκλησιάζεται και καθοδηγείται από τον πνευματικό του, προχωρεί σε εξομολογήσεις που θα συζητηθούν!
[sc name=”agioreitiko-thymiama” ][/sc]
Οι δηλώσεις του Κώστα Αποστολάκη για τον ρόλο του Καλλίνικου
Πρόκειται για μια φοβερή σύμπτωση. Ήμουν στο Αγιον Ορος και περπατούσα όταν με πήρε τηλέφωνο ο σκηνοθέτης Στάμος Τσάμης και μου πρότεινε τον ρόλο του ηγουμένου Καλλίνικου. Όταν μου είπε ότι πρόκειται για τη ζωή του αγίου Παϊσίου και μου ανέφερε ονόματα από το καστ των ηθοποιών, το πήρα ως σημάδι από τον ουρανό! Δέχτηκα και προσευχήθηκα μάλιστα να πάει καλά το εγχείρημα και να έχει αποδοχή από τον κόσμο. Ο ηγούμενος Καλλίνικος ήταν ο πνευματικός πατέρας του αγίου Παϊσίου και τον οικονομούσε, όπως λένε οι μοναχοί. Τον γαλουχούσε.
Ήξερες για τη ζωή και το έργο του αγίου Παϊσίου;
Βέβαια! Μα είναι ο άγιος της εποχής μας. Ήξερα για τη ζωή του πολύ πριν παίξω στο έργο και μάλιστα από διηγήσεις φίλων. Η χάρη του σχετικά με την αγιότητά του πήγαινε από στόμα σε στόμα. Ήξερα ότι πήγε στο Ορος Σινά, στην Αίγυπτο, και τον είχαν αγαπήσει και οι βεδουίνοι, ξέρω ότι μετέπειτα πήγε στο Αγιον Ορος και βγήκε από αυτό γιατί έπρεπε να παντρέψει την αδερφή του και μετά ξαναγύρισε στο Περιβόλι της Παναγίας. Ενας φίλος μου είχε πάρει κιόλας την ευλογία του και τον είχε νουθετήσει. Του είχε πει στα ξαφνικά «αυτό που έχεις στη δεξιά σου τσέπη θα σε καταστρέψει» και ο φίλος μου τα έχασε, γιατί έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών. «Σφάλλεις», του είπε, «να αλλάξεις». Ο φίλος μου έκλαψε τότε και δεν ξέχασε ποτέ τα λόγια του
Του το είπε διακριτικά, χωρίς να τον κατακρίνει…
Μα γι’ αυτό ήταν τόσο αγαπητός ο άγιος! Σε έπιανε στο φιλότιμο. Όταν πήγα στο Αγιο Ορος (πρόσφατα πήγα ξανά στη Μονή Βατοπαιδίου και γύρισα από προσκύνημα), οι γέροντες μου είπαν κάτι που με συγκλόνισε. Δεν κοιτάμε ποτέ τι κάνουμε εμείς στους άλλους, αλλά οι άλλοι αν μας αδίκησαν. Αν αδικήσαμε εμείς, αυτό δεν μας νοιάζει και πολύ, σαν να έχουμε το ακαταλόγιστο! Υπάρχει πρόβλημα μόνο αν οι άλλοι μας αδίκησαν. Τα βλέπουμε πάντα όπως μας συμφέρει και σύμφωνα με τη δική μας ζωή, το εγώ μας. Δεν μας ενδιαφέρει ουσιαστικά η μετάνοια και η συγχώρεση αλλά το δικό μας εγώ που αδικήθηκε. Πρέπει όσους μας ταπεινώνουν να τους ευχαριστούμε και να προσευχόμαστε για όσους μας αδικούν, γιατί αυτοί είναι οι ευεργέτες μας! Μας χαρίζουν μισθό στον ουρανό και παράδεισο στην αιώνια ζωή. Αυτός που μας αδικεί καταθέτει για εμάς μετοχές στην τράπεζα του Θεού, στον ουρανό.
Πάντως όχι σαν σταρ άγιο. Τον άγιο Παΐσιο τον έχουν πάρει από τους δημοσιογράφους, μέχρι τους συνωμοσιολόγους και τους ιερείς και έχουν αναλύσει τα λεγόμενά του για τα εμβόλια, τους πολέμους, τα τσιπάκια. Μου κάνει εντύπωση που όλοι ενδιαφέρονται για το πότε θα γίνει το τέλος του κόσμου και δεν ενδιαφέρονται για το δικό τους προσωπικό τέλος. Τους ενδιαφέρει η Δευτέρα Παρουσία και δεν σκέφτονται τη δική τους ημέρα κρίσης. Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει μνήμη θανάτου. Αν είχε, θα ήταν καλύτερος με τους συνανθρώπους του, γιατί θα ήξερε ότι κάποια μέρα ξαφνικά θα φύγει από αυτή τη ζωή για την αιώνια. Μας νοιάζει συνεχώς τι θα αποκτήσουμε σε αυτή τη γη, σπίτια, εξοχικά, αυτοκίνητα, αλλά μήπως θα τα πάρουμε μαζί μας; Είναι τίποτα δικό μας; Ολα εδώ τα αφήνουμε. Ο άνθρωπος είναι άπληστος. Και είναι πολύ κουτή αυτή η απληστία. Μα γεμίζει η θάλασσα από νερό όσα ποτάμια και αν χυθούν μέσα της; Ετσι και η απληστία του ανθρώπου δεν έχει πάτο. Πάντα θα δημιουργούνται ανάγκες για νέες επιθυμίες. Πάντως, επειδή γίνεται μια σύγχυση με το προφητικό χάρισμα του αγίου Παϊσίου, όλες οι προφητείες για να πούμε ότι έγιναν πρέπει να εκπληρωθούν. Ξέρετε, οι μοναχοί στο Αγιον Ορος μού έχουν πει ότι ο Θεός είναι τόσο φιλεύσπλαχνος που και 150 άνθρωποι να έχουν μείνει στη Γη και να τον παρακαλούν και να προσεύχονται για σωτηρία και αλλαγή των γεγονότων με πίστη, Εκείνος θα το κάνει και ας έχουν προβλέψει οι άγιοί του κάτι άλλο. Ο Θεός είναι ακατάληπτος και γεμάτος αγάπη. Οι προφητείες είναι αλληγορικές, γιατί με την προσευχή ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τον ρουν της Ιστορίας.
Αναμνήσεις του Κώστα Αποστολάκη από το Αγιο Όρος
Τι θυμάσαι από τα γυρίσματα στο Αγιον Ορος;
Τις σκηνές στη Μονή Βατοπαιδίου, όπου κάτσαμε έξι μέρες και μάλιστα σε ένα γύρισμα φάγαμε μαζί και με τον γέροντα Εφραίμ. Μας μίλησε για το φως, για τη ζωή, την οδό, την αλήθεια, τον Χριστό μας. Θυμάμαι πώς γέμισε η ψυχή μου με καθαρότητα, ευλογηθήκαμε όλοι από αυτήν τη συνάντηση και ήταν ένα σημάδι για όλους όσοι πήραμε μέρος σε αυτή τη σειρά πως με νηστεία, εγκράτεια, πίστη, προσευχή, φιλανθρωπία και αγάπη εμποδίζεται το κακό.
Επισκέπτεσαι συχνά το Αγιον Ορος;
Πρέπει να έχω πάει 12 με 14 φορές. Στις 24 Φεβρουαρίου ένιωσα την εσωτερική ανάγκη να πάω ξανά. Σκέφτηκα τα δικά μου λάθη, τις αμαρτίες μου, το πώς κινήθηκα και αποφάσισα να πάω να βρω τον δρόμο. Πιστεύω ότι κινητοποιήθηκα από τον φύλακα άγγελό μου, γιατί όλοι έχουμε έναν φύλακα άγγελο από την ημέρα που γεννιόμαστε στα δεξιά μας και τον ενεργοποιούμε και χαίρεται με την πίστη μας. Η προσευχή είναι μεγάλη δύναμη. Ο Κύριος αγαπάει τους ανθρώπους με καθαρή καρδιά. Οι καρδιές που έχουν δόλο έχουν επηρεαστεί από τις δυνάμεις του σκότους. Ο Χριστός είχε πει στους μαθητές Του «ζήτα και θα λάβεις». Αν δεν ζητήσεις από τον Θεό με πίστη, με προσευχή, αν δεν του μιλήσεις, αν δεν προσπαθήσεις να κρούσεις την πόρτα Του, πώς θα σου ανοίξει; Ο Χριστός ξέρει την ατελή ανθρώπινη φύση μας και θα δείξει το έλεός Του. Ο χρόνος για τον καθένα μας είναι ελάχιστος, κουκκίδα στην άμμο μπρος στην αιωνιότητα. Προσωπικά, όταν πάλευα μόνος μου, κουράστηκε η ψυχή μου, τόσο στην επαγγελματική μου ζωή όσο και στην προσωπική. Πλέον, αφού έψαξα και βρήκα τον Χριστό, είμαι ένας άλλος άνθρωπος. Και θα ήθελα να γράψεις τον Χριστό, όχι τον Θεό. Σήμερα, αν μιλάς για τον Θεό, μια ανώτερη δύναμη, γενικά κανείς δεν αντιδρά. Θεός είναι και ο Βούδας και ο Βράχμα, ο Κομφούκιος και ο Αλλάχ. Αν πεις όμως ο Χριστός, αντιδρούν, ξενίζουν. Ο Χριστός είναι ντεμοντέ. Η διάκριση για μένα είναι σαφής. Ενιωσα τις αμαρτίες μου, γονάτισα και ζήτησα βοήθεια από τον Χριστό ως Υιό του Θεού, κάλεσα την Αγία Τριάδα και οι δυνάμεις του σκότους χάθηκαν. Ο Χριστός ιστορικά ήρθε στη Γη. Κάποιοι είπαν ότι ήταν ένας μεγάλος φιλόσοφος, όπως ο Σωκράτης, κάποιοι κατάλαβαν ότι είναι ο Μεσσίας.
Σε τι κοινωνία ζούμε;
Ειδωλολατρίας. Ζούμε στην εποχή που λατρεύουμε την εικόνα. Τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης τι είναι; Η λατρεία του ειδώλου και της εικόνας. Δημιουργούν στον άνθρωπο ναρκισσιστική διαταραχή. Μέσω της εικόνας μας είμαστε ταγμένοι για να ζήσουμε μόνοι μας. Να ζήσουμε τη δυστυχία. Δυστυχώς έχουν εκπληρωθεί οι περισσότερες προφητείες του αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Ολα είναι μάταια, ο καιρός της χάριτος τελειώνει κάποια στιγμή για τον καθένας μας, γι’ αυτό πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας κάποια στιγμή στον ουρανό, να προσευχηθούμε και να διατηρήσουμε την ψυχή μας καθαρή. Δεν είναι τα πάντα η ύλη. Ο δυτικός τρόπος ζωής έχει θεοποιήσει τον υλικό κόσμο. Θέλουμε όλο καινούργια πράγματα, κινητά, συσκευές, όλα να είναι του κουτιού. Ειδωλολατρία. Αγαπάμε τα πράγματα και έχουμε χάσει τη σύνδεση με τον Θεό. Οι δυνάμεις του σκότους μάς έχουν κάνει σκληρόκαρδους. Ο άγιος Παΐσιος έλεγε ότι το κομποσκοίνι του είναι το κινητό του τηλέφωνο με τον Θεό.