Στην Εκκλησία υπάρχουν κάποιοι «ταχυδακτυλουργοί» οι οποίοι με την συμπεριφορά τους θολώνουν την ατμόσφαιρα και δεν επιτρέπουν στους καλοπροαίρετους πιστούς να διακρίνουν τις εκτροπές των μητροπολιτάδων στα θέματα της Πίστεως.
Πρόκειται για διάφορες οργανώσεις, σωματεία χριστιανικά τα οποία από την μία κάνουν πως καταγγέλλουν τα κακώς κείμενα και από την άλλη συσχετίζονται στενά με τους μητροπολιτάδες που πράττουν τα όσα καταγγέλλουν!
Οι οργανώσεις αυτές συμπυκνώνουν μέσα τους μία Εγελιανή διαλεκτική (θέση-αντίθεση=σύνθεση) αντίστοιχη με αυτήν στα πολιτικά δρώμενα που μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή. Το εκπληκτικό όμως με αυτές τις χριστιανικές οργανώσεις είναι ότι εκφράζουν και τις δύο πλευρές ταυτόχρονα, και την «θέση» και την «αντίθεση», και την παράδοση και τον οικουμενισμό.
Θα διοργανώσουν για παράδειγμα ημερίδα κατά του μετανθρωπισμού, καλώντας εμβολιοποιμένες που προώθησαν τον μετανθρωπισμό!
Θα υπερασπιστούν την συνοδικότητα της Εκκλησίας, πλαισιώνοντας τους εαυτούς τους από οικουμενιστές που κατήργησαν την συνοδικότητα στην Ψευδοσύνοδο της Κρήτης!
Θα υπερασπιστούν το Ορθόδοξο Μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία, παίρνοντας τα εύσημα Ιεραρχών που προωθούν τον συγκρητισμό και την πανθρησκεία!
Κι έτσι οι λέξεις χάσανε το νόημά τους, κι εμείς για να τους «καταλάβουμε» γίναμε σχιζοφρενείς!
Δεν ακούγεται καθαρά η Αλήθεια στην Εκκλησία. Αυτό είναι το πρόβλημα. Και έτσι όπως πορευόμαστε χρόνια τώρα με διπλωματίες και διπροσωπίες, μάθαμε να ζούμε σε έναν κόσμο αντιθέσεων και να μην μας κάνει εντύπωση τίποτα.
Και δεν μας ενοχλεί πια που οι μητροπολιτάδες δέχθηκαν τις αιρέσεις ως «εκκλησίες». Δεν μας ενοχλεί που κοινωνούν με αχειροτόνητους σχισματοαιρετικούς διώκτες των Ορθοδόξων στην Ουκρανία. Δεν μας ενδιαφέρει που μετέτρεψαν τους Ναούς σε τσίρκα. Δεν μας ενδιαφέρει που ο ΨευδοΟλβίας αλωνίζει την Ελλάδα και κατά πάσα πιθανότητα στο Διδυμότειχο λειτουργεί μόνιμα σε Ναό ένας αχειροτόνητος. Δεν μας ενδιαφέρει τίποτα.
Κατά τ’ άλλα μας φταίνε οι πολιτικοί, οι αμερικάνοι και οι μασόνοι.
Πού πρέπει να ψάξει κάποιος σήμερα για να εντοπίσει την γνήσια συνείδηση της Εκκλησίας; Σε ποια έρημο, σε ποια φτωχογειτονιά να βρεθεί; Σίγουρα δεν θα την ανακαλύψει σε κάποιες «βαρυσήμαντες» χριστιανικές οργανώσεις, οι οποίες τελικά αποπροσανατολίζουν και αποκοιμίζουν τα πρόβατα για να επιστρέφουν πάντα πίσω στων δίγλωσσων αποστατών το μαντρί.