Μακάρι να ξαναρθούν εκείνες οι μέρες. Εκείνα τα παλιά Χριστούγεννα που οι καρδιές ήταν αγνές
Το σπίτι ήταν αφύσικα ζεστό. Η ατμόσφαιρα είχε κάτι το ιδιαίτερο.
Περνούσαμε το χειμώνα σε ένα κρύο σπίτι. Δεν είχαμε θέρμανση για να κάνουμε οικονομία.
Κρύο το σπίτι, ζεστές πάντα οι καρδιές. Ποτέ δεν παραπονέθηκα μικρός για το κρύο.
Και ερχόντουσαν εκείνες οι 15 ονειρικές ημέρες. Οι ημέρες που οι ευχές σου μπορούσαν να γίνουν πραγματικότητα.
Οι ημέρες που σε ρωτούσαν ο μπαμπάς και η μαμά τί θα ήθελες από τον Άγιο Βασίλη. Οι μέρες που έγραφες γράμμα στον Άγιο Βασίλειο. Που ήθελες πολλά αλλά ζητούσες λίγα γιατί βαθιά μέσα σου ήξερες ότι ο μπαμπάς και η μαμά θα σου πάρουν τα δώρα, και δεν μπορούσαν. Το ήξερες, τους συμπονούσες, αλλά ζούσες το παραμύθι, γινόσουν μέρος αυτού. Είχες δει τα δώρα που ζήτησες την προηγούμενη χρονιά πίσω από το καλοριφέρ. Ήξερες…
Τί καλός άγιος ήταν αυτός ο Άγιος Βασίλης! Ότι και αν ήθελες προσπαθούσε να στο φέρει.
Μιλώ για τις εποχές μεταξύ του 1970 και 1980.
Τότε που υπήρχε το Μινιόν, ο Λαμπρόπουλος και ο Κατράντζος. Τότε που πηγαίναμε στο κέντρο της Αθήνας και θαυμάζαμε τις βιτρίνες. Τότε που η Σταδίου, η Πανεπιστημίου ήταν οδοί που όλοι έπρεπε να επισκεφθούν. Τότε που μπαίναμε στα καταστήματα και βλέπαμε πράγματα μοναδικά. Τότε που ανεβαίναμε τις κυλιόμενες σκάλες με το στόμα ανοικτό από όλα όσα νέα και μοναδικά βλέπαμε.
Τότε που τα Χριστούγεννα ήταν μοναδικά. Μία φορά το χρόνο. Όαση γιορτής μέσα σε ένα μίζερο έτος. Τότε που περιμέναμε τα Χριστούγεννα για να κάνουμε και να λάβουμε δώρα που ούτε μπορούσαμε να ονειρευτούμε όλο το χρόνο.
Τότε που βγαίναμε να πούμε τα κάλαντα και μας άνοιγαν όλοι τις πόρτες. Τότε που αν δεν χτυπούσαμε μία πόρτα, άνοιγε από μόνη της και μας έλεγαν “σε μας δεν θα τα πείτε;”.
Το σπίτι ήταν ζεστό. Ο μπαμπάς είχε πάρει μία κασέτα με χριστουγεννιάτικα τραγούδια και μελωδίες που έπαιζε συνεχώς στο κασετόφωνο. Τι χαρά! Τι ευλογία! Τι Ευτυχία!
Τον θυμάμαι να βάζει στο καλό ποτήρι λίγο ουίσκι και τη μάνα μου να γκρινιάζει που πίνει και το κάνει στο καλό σερβίτσιο.
Και τα τραγούδια, η ζέστη, η ατμόσφαιρα, οι μυρωδιές, το στρωμένο τραπέζι, φτωχικό αλλά ταυτόχρονα πλούσιο σε σχέση με το καθημερινό… Χριστούγεννα.
Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις ενός μεγάλου παιδιού
ilias
https://2019.kalliergo.gr/
