Του Μανώλη Κοττακη
Θεωρητικά έως τον Οκτώβριο, που είναι ο καταληκτικός μήνας για τις διεργασίες στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ο πρωθυπουργός θα «κοιμάται» κοινοβουλευτικά ήσυχος. Ωστόσο οι εξελίξεις θα είναι τόσο δραματικές προσεχώς μετά τη διάλυση της «κυβέρνησης συνεργασίας Μητσοτάκη – Μαρινάκη» και την αποκάλυψη μυστικών «φωτιά» της διακυβέρνησης (το περίφημο στικάκι της μονταζιέρας έχει αφήσει ίχνη σε υπολογιστές που δείχνουν τους ενόχους της παραποίησης του αποδεικτικού υλικού, ενώ αναζητείται και το στικάκι με τα 5.000 ονόματα αποδήμων που παρέδωσε η Ν.Δ. σε ευρωβουλευτές) ώστε κανείς δεν θα μπορούσε να αποκλείσει την πιθανότητα ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων με τη μορφή χιονοστιβάδας.
Από πολλού καιρού ψιθυρίζεται ότι οι διπλές εκλογές τον Ιούνιο ίσως είναι η λύση με βάση το σχέδιο Μητσοτάκη 4+2+4, αλλά η κυβέρνηση δεν θέλει να φαίνεται ότι είναι η επισπεύδουσα. Τα σενάρια αυτά έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους χθες. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι βασικός αρθρογράφος του συγκροτήματος Μαρινάκη άφησε στο άρθρο του την Κυριακή υπαινιγμό για το αν ο κ. Μητσοτάκης «θα καταφέρει να βγάλει την τετραετία αν συνεχίσει έτσι».
Η εφημερίδα μας παρεμβαίνει σήμερα στον δημόσιο διάλογο για να κάνει τρεις επισημάνσεις:
– Πρώτον, εθνικές εκλογές τον Ιούνιο σημαίνουν ξέπλυμα και παραγραφή από τυχόν ποινικές ευθύνες σε τουλάχιστον δύο από τις τρεις υποθέσεις κράτους δικαίου που απασχολούν τη Δικαιοσύνη: Τις υποκλοπές και τα Τέμπη. Και τούτο, διότι η κυβέρνηση δεν έχει προσαρμόσει τον νόμο περί ευθύνης υπουργών στις νέες διατάξεις του Συντάγματος και στην γκρίζα περιοχή που έχει δημιουργηθεί υποστηρίζεται ότι ισχύει υπέρ των κατηγορουμένων ως ευνοϊκότερη η παλαιά αποσβεστική προθεσμία για παραγραφές-εξπρές (αναλυτικότερα κατωτέρω).
– Τρίτον, η ομοιομορφία της κυβερνητικής πρακτικής σε όλες τις όζουσες υποθέσεις φέρνει στο φως έναν συγκλονιστικό κυνισμό, απώτερος στόχος του οποίου ήταν η επίρριψη βασικών σκανδάλων σε κομπάρσους και η διευκόλυνση της εκλογικής στρατηγικής της Ν.Δ. προς την εκλογική νίκη του 41%. Το στικάκι που έφθασε σε ΜΜΕ με στοιχεία για τα Τέμπη που δεν είχε λάβει καν η ΕΛ.ΑΣ. δημιούργησε την ατμόσφαιρα πάνω στην οποία πάτησε η στρατηγική Γκρίνμπεργκ να μιλήσει ο πρωθυπουργός για «ανθρώπινο λάθος» και για να μετατεθούν οι εκλογές πέντε εβδομάδες αργότερα. Γιατί, όπως αποκαλύψαμε τότε, ο Αμερικανός σύμβουλος προσκόμισε στο Μαξίμου έρευνες Αμερικανών ψυχολόγων που υποστήριζαν ότι η συναισθηματική φόρτιση γι’ αυτά τα δυστυχήματα «ξεθυμαίνει» έπειτα από πέντε εβδομάδες. Ισως γι’ αυτό σήμερα ο κ. Γκρίνμπεργκ, που γνωρίζει όλο το παρασκήνιο των χειρισμών λόγω της προσωπικής του εμπλοκής, έχει άγχος για τα Τέμπη.
Αναλυτικά τώρα: Εκλογές σημαίνουν ξέπλυμα και παραγραφή σε υπουργικό ακόμη και σε πρωθυπουργικό επίπεδο για Τέμπη και υποκλοπές. Μόλις το Μέγαρο Μαξίμου συνειδητοποίησε τι κίνδυνοι γεννιούνταν μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος και τη νέα εικοσαετή παραγραφή που θέσπισε για αδικήματα υπουργών και πρωθυπουργών ο Γιώργος Γεραπετρίτης έλαβε μια στρατηγική απόφαση: να παραπέμψει στις ελληνικές καλένδες την ψήφιση του εκτελεστικού νόμου του Συντάγματος με τον οποίο θα θεσπιζόταν νέος νόμος περί ευθύνης υπουργών με τις ίδιες εικοσαετείς προθεσμίες. Ετσι παρέμεινε εν ισχύι ο παλαιός νόμος 3126/2003, ο οποίος είχε ψηφιστεί δύο χρόνια μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος του 2001 (ενώ σήμερα, σχεδόν πέντε χρόνια μετά την αναθεώρηση του 2019, δεν έχει γίνει η αντίστοιχη αλλαγή).
Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 του νόμου αυτού «το αξιόποινο των πράξεων των Υπουργών εξαλείφεται μετά το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της Βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση της πράξης». Από τον Αύγουστο του 2022 που αποκαλύφθηκαν οι υποκλοπές και τον Φεβρουάριο του 2023 που έγινε το δυστύχημα στα Τέμπη θα έχουν μεσολαβήσει «τρεις Βουλές», εφόσον η κυβέρνηση προκηρύξει πρόωρες εκλογές τον Ιούνιο: Η Βουλή του 2019 που διαλύθηκε τον Μάιο, η Βουλή που συγκροτήθηκε λόγω απλής αναλογικής για μία ημέρα μεταξύ των πρώτων και των δεύτερων εκλογών του 2023 και η Βουλή που συγκροτήθηκε τον Ιούνιο του 2023 μέχρι της τυχόν διαλύσεώς της τον Ιούνιο του 2024. Η μη διάλυσή της, μέχρι να διευκρινιστεί αν πρέπει να συσταθεί προκαταρκτική επιτροπή και κατά ποίων, πρέπει να είναι καθολικό αίτημα της κοινωνίας και όχι μόνο του πολιτικού κόσμου.
Δεύτερον, απολύτως συναφής προς τούτο είναι η διαλεύκανση της υπόθεσης της μονταζιέρας, του μπαζώματος του τόπου του δυστυχήματος και της διακρίβωσης του ακριβούς φορτίου της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Σε αντίθεση με το ζήτημα της αμέλειας για την ολοκλήρωση τη σύμβασης 717 που αποτελεί έγκλημα τελούμενο διά παραλείψεως, οι συγκεκριμένες υποθέσεις υποκρύπτουν πιθανότατα άμεσο δόλο.
Τα χθεσινά non paper που διακίνησε το Μαξίμου για την εξέλιξη, υποστηρίζοντας ότι, πρώτον, το ΠΑΣΟΚ κάνει λάθος γιατί συσπειρώνει τη Ν.Δ. στη Βουλή με την πρόταση μομφής (πράγματι, αλλά το ζητούμενο είναι εναντίον ή υπέρ ποίου συσπειρώνεται το εκλογικό σώμα) και, δεύτερον, ότι τα ηχητικά των ΜΜΕ δεν έχουν σημασία, γιατί όλο το υλικό είναι στα χέρια της Δικαιοσύνης και ο σταθμάρχης «ομολόγησε» δεν έχουν καμία αξία για έναν απλό λόγο: Δεν απαντούν στο αν με την αλλοίωση του αποδεικτικού υλικού που εμφάνισε ψευδώς τον σταθμάρχη να δίνει πράσινο φως στον μηχανοδηγό, η Ελλάς οδηγήθηκε σε εκλογές με την ισχυρά εντύπωση του ανθρώπινου λάθους μόνον. Γιατί αυτός ήταν ο σκοπός και του μονταρισμένου υλικού και του μπαζώματος και του φορτίου της εμπορικής αμαξοστοιχίας: Να πάνε οι Ελληνες στις κάλπες χωρίς να ξέρουν την αλήθεια για τα Τέμπη.
Τέλος, δεν μπορεί να μη διακρίνει κανείς το modus operandi της κυβερνητικής οργάνωσης σε διαδοχικές υποθέσεις:
Α. Η καταστροφή των αποδείξεων, η χειραγώγηση της έρευνας, η ανάθεση της ευθύνης στους πλέον αδύναμους κρίκους του κρατικού μηχανισμού και η επίθεση σε όποιον ερευνά τις υποθέσεις με το επίθετο «χυδαίος» είναι σταθερά ίδια στοιχεία της μεθοδολογίας. Στις υποκλοπές καταστράφηκαν από την ΕΥΠ τα ηχητικά αρχεία της παρακολούθησης Ανδρουλάκη. Στα Τέμπη το βιντεοσκοπικό υλικό φόρτωσης της αμαξοστοιχίας και τα ευρήματα στον τόπο του δυστυχήματος. Στα e-mails της επιστολικής ψήφου τα στικάκια με τα 5.000 ονόματα αποδήμων που μοίραζε το κόμμα σε ευρωβουλευτές.
Β. Η επίρριψη των ευθυνών στους πλέον αδύναμους. Οι υποκλοπές χρεώθηκαν σε αόρατα «ρυπαρά δίκτυα» υπαλλήλων της ΕΥΠ. Τα Τέμπη στον σταθμάρχη. Η διαρροή των e-mails σε συνεργάτη του γενικού γραμματέα του υπουργείου Εσωτερικών. Ντρέπεται και η ντροπή!
πηγή