Του Peter F. Mayer
Είναι σαφές από τα στοιχεία πολλών χωρών ότι ο λεγόμενος “εμβολιασμός κατά της Covid-19” αυξάνει την πιθανότητα μόλυνσης. Αυτό επιβεβαιώνεται τώρα και από μελέτη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, η οποία επίσης επιβεβαιώνει ότι κατά τις δύο εβδομάδες μετά τον εμβολιασμό, η συχνότητα της μόλυνσης είναι υψηλότερη κατά 3 έως 4 φορές σε σύγκριση με τους ανεμβολίαστους. Στις στατιστικές, τα εμβολιασμένα άτομα συγκαταλέγονται μεταξύ των ανεμβολίαστων κατά τις πρώτες δύο εβδομάδες, προκειμένου να επιτευχθεί οποιαδήποτε αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού.
Η μελέτη των Carmen Piernas et al. με τίτλο “Associations of BMI with COVID-19 vaccine uptake, vaccine effectiveness, and risk of severe COVID-19 outcomes after vaccination in England: a population-based cohort study” είχε ως στόχο -όπως λέει και ο τίτλος- να διερευνήσει τη συσχέτιση μεταξύ παχυσαρκίας και νόσου. Κατά συνέπεια, το υπόβαθρο εξηγείται στην αρχή:
Ο υψηλός δείκτης μάζας σώματος (BMI:Body Mass Index) έχει συσχετιστεί με μειωμένη ανοσολογική απόκριση στον εμβολιασμό κατά της γρίπης. Σκοπός μας ήταν να διερευνήσουμε τη συσχέτιση μεταξύ του ΔΜΣ και της πρόσληψης του εμβολίου COVID-19, της αποτελεσματικότητας του εμβολίου και του κινδύνου σοβαρών εκβάσεων COVID-19 μετά τον εμβολιασμό, χρησιμοποιώντας μια μεγάλη, αντιπροσωπευτική πληθυσμιακή κοόρτη από την Αγγλία.
Ωστόσο, τα αποτελέσματα υποβαθμίζουν την παγκόσμια εκστρατεία εμβολιασμού στον παραλογισμό και αποτελούν κακά νέα για όλους τους εμβολιασμένους. Μετά από δύο δόσεις του εμβολίου COVID-19, η πιθανότητα μόλυνσης αυξάνεται κατά 44%, σύμφωνα με τη μελέτη. Η υποτιθέμενη μείωση της σοβαρής νόσησης – που ούτως ή άλλως δεν ισχύει στο βαθμό που προσπαθούν εδώ και μήνες να μας πείσουν – τίθεται σε προοπτική από το γεγονός ότι ο κίνδυνος μόλυνσης αυξάνεται. Και το γεγονός αποδεικνύει επίσης ότι οι ενέσεις mRNA βλάπτουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Lancet, εξέτασε όλες τις λοιμώξεις που αναφέρθηκαν στην Αγγλία σε ενήλικες εγγεγραμμένους σε ιατρεία γενικού ιατρού μεταξύ 8 Δεκεμβρίου 2020 και 17 Νοεμβρίου 2021, δηλαδή κάλυψε τις περιόδους των μεταλλάξεων άλφα και δέλτα μέχρι την έναρξη της Omicron. Για την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας του εμβολίου χρησιμοποιήθηκε ένας σχεδιασμός ελέγχου περιπτώσεων, ώστε να μπορούν να ελεγχθούν πιθανοί συγχυτικοί παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο και οι υποκείμενες νόσοι, ενώ αποκλείστηκαν άτομα με προηγούμενες λοιμώξεις.
Τα αποτελέσματα για την αποτελεσματικότητα έναντι θετικού τεστ Covid (δηλ. μιας αναφερόμενης λοίμωξης), τα οποία, ως συνήθως, δεν βρίσκονται στο κυρίως μέρος της μελέτης αλλά μόνο στο παράρτημα, παρουσιάζονται στον ακόλουθο πίνακα:
Τα κρίσιμα δεδομένα της μελέτης παρουσιάζονται με κόκκινο χρώμα. Οι δύο πρώτες δείχνουν ότι, κατά τις δύο εβδομάδες μετά τον πρώτο εμβολιασμό, η πιθανότητα να βρεθεί κάποιος θετικός στον ιό SARS-CoV-2 ήταν τρεις έως τέσσερις φορές υψηλότερη από ό,τι σε ανεμβολίαστα άτομα. Μια μελέτη από τη Δανία σε οίκους ευγηρίας και εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης έδειξε ήδη παρόμοια αποτελέσματα στις αρχές της δεκαετίας του 2020. Εάν οι άνθρωποι θεωρούνταν εμβολιασμένοι αμέσως μόλις έκαναν εμβολιασμό και όχι μόνο 2 ή 5 εβδομάδες μετά τον δεύτερο εμβολιασμό, δεν θα είχε ποτέ διαπιστωθεί θετική αποτελεσματικότητα με αυτά τα σκευάσματα.
Ο τρίτος, σημειωμένος με κόκκινο αριθμός δείχνει ότι δύο εβδομάδες ή περισσότερο μετά τον δεύτερο εμβολιασμό – οι οποίοι θεωρούνταν “πλήρως εμβολιασμένοι” το 2021 – είχαν 44% περισσότερες πιθανότητες να μολυνθούν από ό,τι οι ανεμβολίαστοι. Αυτό αντιστοιχεί σε αρνητική αποτελεσματικότητα του εμβολίου (όταν το ποσοστό μόλυνσης είναι υψηλότερο σε εμβολιασμένους από ό,τι σε ανεμβολίαστους) μείον 44 %.
Αυτή η αρνητική αποτελεσματικότητα συνάδει με τα ακατέργαστα δεδομένα από την Αγγλία εκείνη την εποχή, όπως πρώτα από το NHS και μετέπειτα από το UKHSA, καθώς και με μελέτες από άλλες χώρες (Δανία, Αγγλία, Σκωτία, Αυστραλία) που έχουμε επανειλημμένα αναφέρει εδώ.
Οι συγγραφείς, σε αντίθεση με άλλες μελέτες, αναγνώρισαν τις αρνητικές επιπτώσεις, γράφοντας: “Παραδόξως, παρατηρήσαμε υψηλότερο κίνδυνο θετικότητας του test μετά τον εμβολιασμό με μία ή δύο δόσεις σε όλες τις ομάδες ΔΜΣ, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τα στοιχεία του ONS του Ηνωμένου Βασιλείου”.
Αυτό που παραλείπουν να αναφέρουν είναι ότι αυτό συνάδει απόλυτα με τα στοιχεία της UKHSA, αλλά δεν συνάδει με εκείνα της στατιστικής υπηρεσίας ONS. Ο καθηγητής Norman Fenton έχει θέσει αρκετές φορές το θέμα ότι το ONS είναι γνωστό ότι υπερεκτιμά τα ποσοστά μόλυνσης στον ανεμβολίαστο πληθυσμό, επειδή υποεκτιμά τα ποσοστά των ανεμβολίαστων στον πληθυσμό – το ONS τοποθετεί τον ανεμβολίαστο πληθυσμό ενηλίκων στο 8%, ενώ η βάση δεδομένων NIMS το τοποθετεί στο 19% (και οι έρευνες στο 26% ακόμη υψηλότερα).
Το συμπέρασμα είναι ότι αυτή η μελέτη της Οξφόρδης επιβεβαιώνει ότι τουλάχιστον τα γενετικά τροποποιημένα παρασκευάσματα αυξάνουν σημαντικά την πιθανότητα μόλυνσης και, συνεπώς, ασθένειας.
Από την άλλη, δεν χρειάζεται να είναι πλέον κανείς ειδικός για να εξάγει ένα συμπέρασμα του τι πραγματικά συμβαίνει. Αρκεί να δει κάποιος στο οικογενειακό περιβάλλον, τους φίλους, τους γνωστούς. Πόσοι από τους “εμβολιασμένους” νόσησαν επανειλημμένα (μερικοί από αυτούς αρκετά βαριά) και πόσοι ανεμβολίαστοι παραμένουν θωρακισμένοι με την ανοσία που τους παρέχει η φύση;