Μετά από τις αμερικανικές εκλογές ο Αρμαγεδδώνας της «παγκόσμιας τελικής αναμέτρησης»-Νίκος Σίμος
Γράφει ο Νίκος Σίμος
Τα παιχνίδια ασταθούς ισορροπίας στην παγκόσμια «σκακιέρα» είναι πολλά, άκρως ενδιαφέροντα ,παράξενα κάποια έως και επικίνδυνα .
Έχουμε μια προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ που πλησιάζει στο τέλος της σε 15 ημέρες και στην ουσία ο προεκλογικός αγώνας είναι αγώνας πολιτικής εξόντωσης
Αντί για «Make America Great Again», το σύνθημα είναι αυτοί ή εγώ και για τον Trump και τους Ρεπουμπλικάνους και για την Harris και τους Δημοκρατικούς
Ο υποψήφιος, με προβάδισμα Trump, προβλέπει την καταστροφή του κόσμου σε τρεις με τέσσερεις μήνες, αν εκλεγεί η αντίπαλός του και υπόσχεται κάτι που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να πραγματοποιήσει, ότι δηλαδή αν επιστρέψει στον Λευκό Οίκο, δεν θα υπάρξει παγκόσμιος πόλεμος και ότι θα επιλύσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία και θα «τερματίσει το χάος στη Μέση Ανατολή».
Ο άνθρωπος που έχει εμφανώς δείξει μια άκρως υποστηρικτική προς στο Ισραήλ πολιτική, σαν πρόεδρος των ΗΠΑ, στην πολιτική προεκλογική του ρητορεία, υπόσχεται ειρήνη στην Μ Ανατολή χωρίς να εξηγεί πως αυτή θα επιτευχθεί
Την ίδια θολή πολιτική προεκλογική υποσχεσιολογία ακολουθεί και για την Ρωσοουκρανική διένεξη, υπονοώντας ότι η επίλυση του Ουκρανικού θα βασιστεί στην πάλαι ποτέ καλή του σχέση με τον Ρώσο ηγέτη Βλαδίμηρο Πούτιν, που όμως καμία σχέση δεν έχει με την εν τω μεταξύ προκύπτουσα κρίση στο Ουκρανικό ζήτημα, που υποκινήθηκε σαφώς – έστω και καθ’ υπόδειξη από τα γνωστά παγκοσμιοποιητικά κέντρα – από τις ΗΠΑ
Η πολιτική δεν είναι business agreements ( επιχειρηματικές συμφωνίες) αν αυτό νομίζει ο πληθωρικός και σταθερά ανερμάτιστος Trump και σίγουρα δεν βασίζονται στις καλές διαπροσωπικές σχέσεις
Έχουν να κάνουν με πολύ σοβαρά ζητήματα, όπως στην προκείμενη περίπτωση, την εξασφάλιση της ασφάλειας και της κυριαρχίας της Ρωσικής ομοσπονδίας στον παρόντα αλλά και στον μέλλοντα χρόνο, καθώς και με την κατάσταση στο πεδίο του πολέμου, όπου η Ρωσία απέναντι στην Ουκρανία, σαν κράτος ενεργούμενο, αλλά και απέναντι στο ΝΑΤΟ – επι της ουσίας- κατήγαγε και καταγάγει νίκες εδώ και σχεδόν επι μια τριετία!
Η εκλογή του Trump, εξακολουθώ να ισχυρίζομαι, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση εγγύηση ειρήνης.
Ο ίδιος θα μπορούσε εύκολα να γίνει η αιτία μιας παγκόσμιας κρίσης.
Για παράδειγμα στην περίπτωση της Μέσης Ανατολής ο Trump λέει απλά ψέματα.
Ο κύριος λόγος για το χάος εκεί είναι ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Netanyahu, ο οποίος παραβιάζει όλο και περισσότερες κόκκινες γραμμές στη Λωρίδα της Γάζας, τον Λίβανο και το Ιράν, παρά τις χλιαρές και σε κάποιες περιπτώσεις ακραία υποκριτικές διαμαρτυρίες της Ουάσιγκτον, αφού ο πόλεμος τώρα κάνει ζημιά στην εκστρατεία των Δημοκρατικών και στην Kamala Harris.
Ο Netanyahu όμως έχει τα δικά του κίνητρα.
Το τέλος του πολέμου για τον Netanyahu σημαίνει πιθανώς την απώλεια της εξουσίας στο Ισραήλ και το τέλος της πολιτικής του σταδιοδρομίας και αφού μέχρι στιγμής το Ισραήλ κερδίζει – σε γενικές γραμμές – όλες τις μάχες στις οποίες έχει μπει, δεν έχει κανένα λόγο να σταματήσει τον διαρκή και πολυμέτωπο πόλεμο και να στρέψει τα φώτα στην πολιτική των κραυγαλέων σκανδάλων που τον ακολουθούν στο εσωτερικό του Ισραήλ
Επι της ουσίας ο Netanyahu περιμένει τον Trump στην εξουσία, ο οποίος ήταν ο πιο φιλο-ισραηλινός πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ.
Με τον Trump στην Ουάσιγκτον, μπορεί το Ισραήλ να περάσει ακόμα περισσότερες κόκκινες γραμμές.
Εάν ο Trump πραγματικά ελπίζει να «σταματήσει το χάος», τότε βασίζεται στην ακαταμάχητη θέση του και στις καλές σχέσεις του με τον Netanyahu και ασφαλως ΠΑΛΙ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ!
Ο πολιτικός Netanyahu – και όχι ο προσωπικός του φίλος – πιστεύει ότι ο Trump, σαν πρόεδρος των ΗΠΑ, σίγουρα δεν θα προδώσει το Ισραήλ, ότι κι αν κάνει το τελευταίο.
Σε ότι αφορά το Ρωσοουκρανικό ζήτημα οι ΗΠΑ βρίσκονται αυτή την στιγμή και στην φάση που βρίσκονται τα πολεμικά μέτωπα στα πεδία των μαχών, όπου οι Ρωσικές δυνάμεις προελαύνουν σχεδόν σε όλο το μέτωπο, μεταξύ κλιμάκωσης ή συνθηκολόγησης
Προφανώς δεν θα δεχθούν συνθηκολόγηση στο Ουκρανικό με όρους που δεν εξυπηρετούν τους γεωπολιτικούς και γεωοικονομικούς στόχους τους – το αμερικανικό σχέδιο ενός συμβιβασμού με την Ρωσία στο Ουκρανικό θα απορριφθεί από τον Πούτιν
Οι επιλογές των Αμερικανών και των συμμάχων τους στο Ρωσοουκρανικό ζήτημα είναι εξαιρετικά περιορισμένες
Σίγουρα δεν μπορούν να υποβάλλουν όρους, αφού στις Ουκρανικές στέπες ηττήθηκε το ΝΑΤΟ, που αποτελούσε τον εμφανή υποστηρικτή με ενεργό συμμετοχή, αυτής της σύρραξης
Το ενεργούμενο κράτος των ΗΠΑ και των «παγκοσμιοποιητών», η Ουκρανία του Volodymyr Zelenskyy και του ναζιστοφανούς καθεστώτος του , απέτυχε.
Στις τελευταίες πολεμικές εξελίξεις στο Ουκρανικό μέτωπο έχουμε:
Η απώλεια του Krasnoarmeysk ή Pokrovsk είναι επικείμενη, και αυτό είναι μοιραίο για την ουκρανική χαλυβουργία.
Ακόμα η περιπέτεια των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή του Kursk αποτυγχάνει και θα αποσυρθούν.
Στο Kursk τώρα γράφεται το δράμα των Ουκρανών και των «Ουκρανικών μισθοφορικών δυνάμεων» αφού οι Ρώσοι τους έχουν περικυκλώσει στη Malaya Loknya ακριβώς βόρεια της πόλης Sudzha…
Η ανάκτηση της Malaya Loknya σημαίνει ότι οι Ρώσοι θα επιτεθούν αμέσως στην πόλη Sudzha όπου οι Ουκρανοί απλά δεν μπορούν να κρατήσου και η περιπέτεια του Kursk τελείωσε αιματηρά για τους Ουκρανούς και τους «συμμάχους» τους.
Στο Chasiv Yar οι Ρώσοι μπήκαν στην πόλη και από άλλη πλευρά, η πόλη έπεσε, όπως έπεσε και το Toretsk.
Στο Pokrovsk οι Ουκρανοί στήνουν τσιμεντένια δόντια δράκου για να εμποδίσουν την είσοδο ρωσικών τεθωρακισμένων ενώ στην στρατηγική πόλη Kurakhove οι Ουκρανοί περικυκλώθηκαν, οι Ρώσοι έφθασαν στην πόλη.
Είναι τόσες οι Ουκρανικές απώλειες, που στις Ουκρανικές πόλεις το κυνήγι των ανυπότακτων Ουκρανών έχει φτάσει σε ασύλληπτο επίπεδο.
Οι άνδρες πιάνονται από τις ειδικές δυνάμεις, που συνεπικουρούνται από τις αντίστοιχες ασφαλείας, κυριολεκτικά παντού και ήδη απειλούνται με επισκέψεις από πόρτα σε πόρτα για να επιστρατεύσουν όποιον άνδρα, έως 60 χρόνων, έχει μείνει αστράτευτος!
Ωστόσο επανερχόμενος στην πολιτική ουσία της Ρωσοουκρανικής σύγκρουσης, η αποδοχή όλων των όρων της Ρωσίας σε αυτή την περίπτωση είναι μοιραία συνθηκολόγηση για τις ΗΠΑ και την Ουκρανία, επομένως οι ΗΠΑ θα εκπονήσουν ένα σχέδιο που μόνο εν μέρει θα ικανοποιεί τις απαιτήσεις της Ρωσίας.
Η διατήρηση των εδαφών που οι Ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν είναι η μια εκδοχή αυτού του συμβιβασμού, εδώ όμως είναι επίσης προφανές ότι η Ουάσιγκτον δεν θα αναγνωρίσει επίσημα την αλλαγή των συνόρων.
Από την άλλη η δεύτερη εκδοχή που ενδεχόμενα θα περιλάβει ο συμβιβασμός για τις ΗΠΑ είναι ότι η Ουκρανία δεν θα παραβιάσει την επίλυση της όποιας εδαφικής διαφοράς με τη βία με αντάλλαγμα την Νατοϊκή προστασία.
Οι περιβόητες «εγγυήσεις ασφαλείας» θα αποτελούν μια πρόσκληση προς την Ουκρανία για ένταξη στο ΝΑΤΟ (σύμφωνα με το σχέδιο της γραμματείας του ΝΑΤΟ).
Η πρόταση αυτή έρχεται σε αντίθεση με το βασικό αίτημα της Ρωσίας για το ουδέτερο καθεστώς της Ουκρανίας, επομένως η Ρωσία νομοτελειακά θα απορρίψει τα σχέδια συμβιβασμού των ΗΠΑ για την Ουκρανία
Στην ήδη εκ των προτέρων προκαθορισμένη απάντηση της Ρωσίας στο σχέδιο αυτού του συμβιβασμού, θα ακολουθήσει φυσική κλιμάκωση της Ρωσοουκρανικής σύγκρουσης με χτυπήματα μέσα στο Ρωσικό έδαφος, δηλαδή θα γίνει αποδεκτό το αίτημα Zelenskyy – που έως τώρα απορρίπτεται από τις ΗΠΑ – είτε στο «προεδρικό τιμόνι» βρίσκεται ο Trump είτε η Harris.
Αυτό όμως επαναφέρει τους πάντες στην προειδοποίηση του Ρώσου Προέδρου Putin, ο οποίος τόνισε ότι κάτι τέτοιο θα θεωρηθεί ως κοινή επίθεση της Ουκρανίας και του ΝΑΤΟ στη Ρωσία, επειδή μόνο οι ειδικοί του ΝΑΤΟ μπορούν να καθορίσουν στόχους σε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς.
Αυτό βέβαια χρονικά θα συμβεί πιθανότατα στις αρχές του 2025, όταν θα έχει αναλάβει επίσημα καθήκοντα ο νέος Αμερικανός πρόεδρος και εάν αυτός είναι ο Trump, είναι πολύ πιθανό μπροστά στην βέβαιη αποτυχία των διαπραγματεύσεων – που στην ουσία του περιεχομένου τους θα διακυβεύουν προοπτικά και βραχυχρόνια την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της Ρωσικής ομοσπονδίας – να γίνει περισσότερο επιθετικός και θυελλώδης απ’ ότι ήταν ο Biden απέναντι στην Ρωσία!
Αντίθετα λοιπόν από την προεκλογική ρητορεία Trump, ο ίδιος είναι πολύ πιθανό να αποτελέσει την αφορμή, γιατί τα αίτια υπάρχουν ήδη, της κήρυξης ενός Παγκόσμιου πολέμου και τυπικά πλέον.
Να θυμίσουμε εδώ ότι ο Αμερικανός στρατηγός Mark Milley, ο πρώην πρόεδρος του Μικτού Επιτελείου του Αμερικανικού Στρατού που υπηρέτησε κατά την προεδρία του Trump, πρόσφατα τον αποκάλεσε «φασίστα μέχρι τον πυρήνα» και τον πιο επικίνδυνο άνθρωπο για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το παρορμητικό και το ανερμάτιστο του χαρακτήρα του δισεκατομμυριούχου Trump είναι εξ’ ίσου πιθανό, όσο είναι και με το ενεργούμενο των παγκοσμιοποιητών Harris, να αποτελέσει την αφορμή ενός ολέθρου!
Άλλωστε ο οποιοσδήποτε νέος πρόεδρος των ΗΠΑ να βρεθεί αντιμέτωπος με την επιλογή μεταξύ κλιμάκωσης και συνθηκολόγησης στο μέτωπο της Ουκρανίας, το πιθανότερο είναι να απορρίψει την συνθηκολόγηση με τους όρους της Ρωσίας για λόγους πολιτικούς και γοήτρου, αφού η άνευ όρων παράδοση της Ουκρανίας είναι η μόνη συμφωνία ειρήνης και τερματισμού του πολέμου που μπορεί να επιβιώσει στον χρόνο.
Αυτό όμως οι νεοαγγλοσάξονες (ΗΠΑ) και οι «επίδοξοι κάτοχοι του κόσμου» παγκοσμιοποιητές, που στην ουσία κινούν τα νήματα αυτής της παγκόσμιας πολλαπλής δυστοπίας, δεν το επιθυμούν.
Τα ελάχιστα διαπραγματευτικά όρια της Ρωσίας έθεσε σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε ενόψει της Συνόδου Κορυφής των BRICS στο Kazan ο πρόεδρος Putin:
«Στην Τουρκία, στην Κωνσταντινούπολη, είχαμε μακρές διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία, και το αποτέλεσμα αυτών των διαπραγματεύσεων ήταν ένα έγγραφο που υπογράφηκε από τον επικεφαλής της ουκρανικής αντιπροσωπείας. Έβαλε την υπογραφή του σε αυτό. Το έγγραφο αυτό είναι διαθέσιμο. Είναι ένα σχέδιο συμφωνίας. Και το απόσπασμα από αυτό, το επαναλαμβάνω, είχε υπογραφεί από τον επικεφαλής της ουκρανικής διαπραγματευτικής αντιπροσωπείας. Αλλά εφόσον η Ουκρανία έβαλε την υπογραφή της εκεί, αυτό σημαίνει ότι τα θεμελιώδη ζητήματα είχαν επιλυθεί. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες και να το βελτιώσουμε, αλλά το να πετάξουμε αυτό το έγγραφο στα σκουπίδια, μου φαίνεται εντελώς λανθασμένο. Κανένα τέτοιο προσχέδιο δεν μπορεί να πεταχτεί έτσι στα σκουπίδια»
Έτσι έθεσε ο Ρώσος ηγέτης τις βασικές γραμμές που υιοθετεί η Μόσχα για μια ειρηνική διευθέτηση στο Ουκρανικό, σαν μια ελάχιστη βάση διαπραγμάτευσης
Από την άλλη πλευρά ο υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας Sergey Lavrov γίνεται πολύ πιο συγκεκριμένος λέγοντας:
«Οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν τη Ρωσία ως αντίπαλο αυτή η στάση θα συνεχιστεί ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου.
Σε κάθε περίπτωση θα είμαστε ένας αντίπαλος για τις ΗΠΑ »
Είναι προφανές ότι και τα δυο στρατόπεδα (συλλογική Δύση και Ρωσία) γνωρίζουν πως, η διαπραγμάτευση που θα επιχειρηθεί θα λειτουργήσει σαν πρόσχημα κλιμάκωσης, παρά σαν εφαλτήριο ειρήνης
Οποιοδήποτε κομμάτι της Ουκρανίας τεθεί υπό την «εγγύηση» της Δύσης, στο εγγύτατο μέλλον θα αποτελέσει εκ νέου απειλή για την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της Ρωσικής ομοσπονδίας
Αυτό το γνωρίζουν καλά οι Ρώσοι ,όπως γνωρίζουν και την «αξιοπιστία» των αγγλοσαξόνων και των συμμάχων τους στον άλλοτε Δυτικό κόσμο.
Το πλέον αναμενόμενο λοιπόν είναι μια κλιμάκωση, με χτυπήματα στο έδαφος της Ρωσίας και τότε τα πάντα είναι πιθανά, με πιθανότερο έναν Αρμαγεδδώνα που θα σημάνει και επίσημα την «τελική αναμέτρηση» που επιδιώκουν οι παγκοσμιοποιητές, οι νεοαγγλοσάξονες και οι σύμμαχοι της πολλαπλά ηττημένης Δύσης
Από αυτήν τη αναμέτρηση όμως δύσκολα θα προκύψει νικητής, αφού μέσα από τα πυρηνικά υπερόπλα θα έχει σημάνει ίσως – πράγμα που ο κάθε λογικός άνθρωπος απεύχεται – το τέλος της ανθρωποκεντρικής ιστορίας πάνω στον πλανήτη.
Ας μην ξεχνάμε πως προηγείται η παραφροσύνη της δυστοπίας και ο «ανάποδος κόσμος» που ζούμε είναι το αποτέλεσμα της παρακμής που επέβαλαν στον άλλοτε Δυτικό κόσμο παράφρονες, που θέλουν την «κατοχή του κόσμου» τον οποίο θεωρούν φέουδό τους.
Πάντα ευπειθής
https://corfiatiko.blogspot.com/2024/10/blog-post_155.html