Σύμφωνα με την παράδοση, όταν η Παναγία κοιμήθηκε και πριν μεταβεί στον παράδεισο, την ρώτησε ο Χριστός:
«Τι θα ήθελες πρώτα Μητέρα Μου να δεις;»
Ξέρετε τι ζήτησε η Παναγία;
Να επισκεφθεί τους τόπους της κολάσεως! Παραξενεύτηκαν οι Προφήτες!
Παραξενεύτηκαν οι Δίκαιοι!
Παραξενεύτηκαν οι Άγγελοι!
Το μόνο που ζήτησε να δει, πριν μεταβεί στον παράδεισο, ήταν τον τόπο που βασανίζονται οι ψυχές εκείνες που δεν φέρθηκαν σωστά στο Θεό και Τον πλήγωσαν βαθιά και με πολλές αμαρτίες στερήθηκαν την αιώνια ζωή.
Δεν της χάλασε το χατίρι ο Χριστός, μόνο που θα την συνόδευαν οι Αγγελοι και οι Άγιοι στην διαδρομή αυτή, στο Βασίλειο του Άδη, εκεί που οι ψυχές είναι θλιμμένες και ταλαιπωρημένες.
Και όταν μπήκε στου Άδη το Βασίλειο, τρόμαξαν οι δαίμονες με το φως που έλαμπε και φοβισμένοι έκαναν στην άκρη.
Και Εκείνη προχώρησε να δει όλους τους τόπους της κολάσεως.
Και τον πρώτο που ζήτησε να δει ξέρετε ποιος ήταν;
Ήταν να δει τον ταλαίπωρο Ιούδα που πρόδωσε τον Υιόν της και μόλις την είδε την ικέτευε να τον σπλαχνισθεί.
Όταν την είδαν και την άκουσαν όλοι οι αμαρτωλοί μέσα στις φωτιές του Άδη, άνοιξαν τα στόματα τους και με ικετευτική φωνή όλοι φώναζαν και ικέτευαν και παρακαλούσαν: «Μητέρα του Θεού, σώσε μας, τους αμαρτωλούς».
Για πρώτη φορά είδαν όλοι οι Άγγελοι και οι Προφήτες τα μάτια της, τόσο δακρυσμένα και τόσο κλαμένα.
Έκλαιγε απαρηγόρητα για τις ψυχές που βασανίζονται πολύ.
Τους βασάνιζε στη γη ο σατανάς λέγοντας τους, πως δεν υπάρχει Θεός και πως μπορούν να κάνουν οτιδήποτε κακό και είδε τώρα τα αποτελέσματα και έκλαψε γι’ αυτές τις ψυχές…
Και ο Χριστός, είδε τα πανέμορφα μάτια της δακρυσμένα και πόνεσε.
Θα ήθελε πολύ να έβγαινε από την κόλαση η Μητέρα Του και να μην βλέπει αυτά που έβλεπε εκείνη τη στιγμή.
Κι όμως η Μητέρα συνέχισε και από όπου περνούσε άνοιγε την αγκαλιά της και άφηνε τα χέρια της σαν σχήμα ευλογίας.
Από όπου περνούσε άφηνε το χέρι της απλωμένο, όπως μια μάνα, που ανοίγει, τα χέρια της, αναζητώντας το παιδί της, εκείνη την στιγμή δεν άντεχαν οι δαίμονες, αλλά ούτε και ο Άδης πλέον στις τιμωρίες.
Σταματούσαν οι τιμωρίες!
Σταματούσε η οργή! Σταματούσε το κακό!
Όπου περνούσε η Παναγία, γαλήνευε αμέσως ο Άδης, λες και γινόταν παράδεισος αμέσως, φωτίστηκαν όλα, πλην ενός σημείου.
Εκείνο το σημείο, ήταν τόσο πυκνό το σκοτάδι, που δεν ήθελε να φέξει.
Αυτό έκανε εντύπωση στην Παναγία και ρώτησε πώς λέγεται αυτό το σημείο του Άδη;
Και της λένε οι Άγγελοι Κυρίου, ότι φτάσαμε στον πάτο του Άδη, δεν υπάρχει κατώτερο στρώμα και το μέρος αυτό ονομάζεται αφάνεια.
Και γονάτισε σε εκείνο το σημείο και ζήτησε να δει ποιοί άνθρωποι και για ποιούς λόγους βρίσκονταν εκεί.
Η προσευχή της Παναγίας εισακούστηκε και οι Άγγελοι της αποκάλυψαν, ότι σε εκείνο το μέρος κολάζονται οι μοναχοί και οι κληρικοί, αλλά και οι πρεσβυτέρες που δεν κράτησαν τη θέση τους πορνεύοντας και όλοι οι αιρεσιάρχες, διότι έγιναν η αιτία να κολάζονται συνεχώς, μέχρι Δευτέρας Παρουσίας, πολλοί άνθρωποι.
Για παράδειγμα ο Μωάμεθ, έγινε πρόξενος να κολαστούν, αλλά και να κολάζονται εξαιτίας του ισλαμισμού πολλοί άνθρωποι.
Η Παναγία πόνεσε τόσο πολύ βλέποντας στον Άδη, όλες εκείνες τις ψυχές, που ζήτησε μία χάρη από το Χριστό, να βρουν όλες αυτές οι ψυχές, κάποια ”άνεση” μέχρι την Δευτέρα Παρουσία, διότι η Παναγία είναι φιλόστοργη Μητέρα όλου του κόσμου, σεσωσμένων και μη.
Και ο Χριστός ικανοποίησε το αίτημα της Παναγίας λέγοντας, ότι θα δίνει στις ψυχές αυτές, από το Πάσχα μέχρι την Πεντηκοστή, κάποια άνεση και παρηγοριά.
Και τότε παρακάλεσε τον Πατέρα της τον ουράνιο να την αφήσει με όλα τα αδελφάκια της από τον ουρανό, τους Αγίους, να είναι στη γη για να αγωνίζεται για τα σπλάχνα Του εδώ και να τα βοηθάει να μην πάει κανένα στην κόλαση, κανένα μα κανέναν!