Μια Χριστουγεννιάτικη απορία
Τώρα, στις γιορτές των Χριστουγέννων, βλέπω και ακούω διάφορα, και σκέφτομαι ποιά σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά με την Σάρκωση του Λόγου του Θεού, την σάρκωση της αγάπης, την Σάρκωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Γιά παράδειγμα. Οι Καλλικάντζαροι είναι ένα κομμάτι, που η Πίστη στον Χριστό τους ονομάζει, όσο “καλοί” κι αν φαίνονται, σατανάδες και δαιμόνια.
Ποιά σχέση μπορεί να έχουν αυτά τα τέρατα με την αγάπη του Χριστού;
Είδα χθες παιδάκια των πρώτων τάξεων των σχολείων να πηγαίνουν στο πλοίο των ξωτικών και σε όλα τα σχετικά δρώμενα.
Δηλαδή τα παιδάκια πήγαιναν, ομαδικά, από το σχολείο τους, με την συνοδεία των δασκάλων τους, να δουν τα ξωτικά, (δηλαδή τους σατανάδες και τους δαίμονες), που κάνουν ζαβολιές, που κλέβουν μελομακάρονα, που πατούν σε ξυλοπόδαρα και τα σχετικά.
Ἒρώτηση: Αυτό είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων;
Αυτά διδάσκει ο Χριστός;
Ο Θεός να μάς φωτίσει. Τα πληγώματα των μικρών καρδιών ποιός θα τα πληρώσει
Έχουν τα παιδιά την γνώση και την διάκριση του ότι όλα αυτά γίνονται γιά την “διασκέδασή” τους;
Πετιούνται στον ύπνο τους τα παιδάκια, και τρομαγμένα φωνάζουν ότι πήγαν τα ξωτικά από το πάρκο και τα τρόμαξαν.
Ο Θεός να λυπηθεί τον λαό του.
Πατηρ Πορφυριος Νικολαος Μπατσαρας
