Μήπως ψάχνεις τη χαρά σε λάθος χάρτες;

Έχεις λύπη;
Ο Χριστός σού λείπει!
Προσπαθείς να καταλάβεις γιατί λυπάσαι. Νιώθεις μέσα στην ψυχή σου μια σκοτεινή τρύπα, ένα κενό το οποίο ρουφάει κάθε προσπάθειά σου, κάθε όρεξή σου για να δράσεις θετικά. Σκύβεις στην ψυχή σου να δεις τι γίνεται. Αναζητάς τα ‘γιατί’ μα απαντήσεις δε βρίσκεις. Ψάχνεις σε βιβλία ψυχαναλύσεων και θεωριών παραδείγματα για να ταυτιστείς. Μα άδικα. Δεν μπορείς να δεις το βυθό μιας λίμνης αν στην επιφάνεια υπάρχουν ρεύματα κι αέρηδες και καταιγίδες.

Τα εγχειρίδια για να’σαι ευτυχισμένος δεν σε αγγίζουν όσο θα’θελες. Τελικά αρχίζεις μέσα σου να νιώθεις ότι αλλού είναι το νόημα. Ψάχνεις για δροσιά εκεί όπου δροσιά δεν υπάρχει. Οι χάρτες της ψυχής όσο κι αν οι επιστήμες προχωρήσουν πάντα θα ‘χουν ένα κομμάτι ανεξερεύνητο. Εκείνο το ‘κάτι’ που τελικά έχει την ουσία.

Φίλε μου, ψάξε την ουσία σ’Εκείνον τον Ένα. Που ήρθε κι ανέτρεψε τα πάντα. Που έσπασε taboo, προκαταλήψεις και σύντριψε τον ίδιο τον θάνατο. Ψάξε για την αληθινή εσωτερική ηρεμία στον Ιησού Χριστό. Εκείνον που ήρθε σ’αυτή τη γη για σένα, που μίλησε για σένα, που σταυρώθηκε για σένα. Που αναστήθηκε για σένα. Που σε καλεί να πας κοντά Του εσύ ο απογητευμένος από τη ζωή και ο κουρασμένος και ταλαιπωρημένος για να σου δώσει την παρηγοριά. Την αληθινή στοργή, αγάπη, την ηρεμία που πάντα αναζητούσες βαθιά κι ανόθευτα μέσα σου, μα πουθενά αλλού δεν έβρισκες.
υγ: Η φράση με τα κόκκινα γράμματα στην αρχή είναι του αγίου Παϊσίου του αγιορείτη