Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος: Να σας πω πώς γνώρισα τον Άγιο Πορφύριο…

Να σας πω πώς γνώρισα τον Άγιο Πορφύριο. Εμείς ήμασταν γείτονες, ήταν γειτονιά μας ο Άγιος Πορφύριος. Μέναμε στη Νέα Σκήτη και αυτός έμενε στα Καυσοκαλύβια, ήταν γείτονάς μας.

Ακούγαμε όλοι ότι έχει χάρισμα οπότε αποφασίσαμε μία μέρα, που ακούσαμε ότι ήρθε στα Καυσοκαλύβια, να πάμε να τον δούμε.

Πήγαμε λοιπόν πρωί.

Ο γέροντας ήταν κάτω από ένα δέντρο και κάτι έτρωγε.

Πήγαμε τον χαιρετίσαμε, λέει: «Πατέρες δεν μπορώ να σας δεχτώ γιατί είμαι άρρωστος». Μας ρώτησε από πού είστε, είπαμε όλα αυτά τα σχετικά αλλά είπε: «Δεν μπορώ να σας μιλήσω περισσότερο γιατί είμαι άρρωστος». Είπαμε εμείς εντάξει, αφού δεν μπορείτε, δεν επιμέναμε. Πήγε στο δωμάτιό του ξάπλωσε στο κελί του και εμείς απομακρυνθήκαμε αρκετά.

Έρχεται τότε ένας μοναχός και μας λέει: «Κοιτάξτε, πάντα τέτοια ώρα ο γέροντας δεν είναι καλά. Μετά το μεσημέρι γίνεται καλύτερα, περιμένετε και θα σας δεχτεί». Εμείς είχαμε πάει με τη βάρκα μας. Στο Άγιο Όρος οι μοναχοί είχαμε βάρκα, ψαρεύαμε μόνοι μας οπότε ταξιδεύαμε με τις βάρκες.

Ήμασταν πολύ μακριά όταν μας είπε αυτή την κουβέντα. Εκείνη τη στιγμή ακούσαμε ένα κουδουνάκι, χτυπούσε ένα κουδουνάκι. Ήταν το κουδουνάκι που χτυπούσε ο γέροντας αν ήθελε κάτι. Φωνάζει εκείνον το μοναχό και του λέει: «Γιατί είπες στους πατέρες ότι θα γίνω καλά μετά το μεσημέρι;»

Ήταν αδύνατον να μας ακούσει, ήμασταν πολύ μακριά!

«Να τους πεις να φύγουν διότι μετά το μεσημέρι θα γίνει μεγάλη κακοκαιρία και δεν θα μπορέσουν να γυρίσουν πίσω με τη βάρκα».

Έρχεται ο μοναχός, μας λέει συγνώμη, ο γέροντας μάς πήρε είδηση! Είπε ότι πρέπει να φύγετε γιατί θα γίνει κακοκαιρία, θα χαλάσει ο καιρός. Εμείς κοιτούσαμε μα δεν είχε τίποτα σημάδια.

Πράγματι πήραμε τη βάρκα να φύγουμε.

Μόλις και προλάβαμε γιατί μετά το μεσημέρι.. χαλασμός κόσμου! Θα ήταν αδύνατο να φύγουμε.

Αυτή ήταν η πρώτη μας συνάντηση.