Μόνο για ένα πράγμα λυπόμαστε πραγματικά, αν ωριμάσουμε πνευματικά. Για τα χρόνια που περάσαμε με λάθος λύπες. Λύπες λαθεμένες. Που δε χρειαζόταν να λυπηθούμε γι’ αυτά. Από αυτό πεθαίνουμε όλοι, από λύπες

Μόνο για ένα πράγμα λυπόμαστε πραγματικά, αν ωριμάσουμε πνευματικά. Για τα χρόνια που περάσαμε με λάθος λύπες. Λύπες λαθεμένες. Που δε χρειαζόταν να λυπηθούμε γι’ αυτά. Από αυτό πεθαίνουμε όλοι, από λύπες

Μόνο για ένα πράγμα λυπόμαστε πραγματικά, αν ωριμάσουμε πνευματικά. Για τα χρόνια που περάσαμε με λάθος λύπες. Λύπες λαθεμένες. Που δε χρειαζόταν να λυπηθούμε γι’ αυτά. Από αυτό πεθαίνουμε όλοι, από λύπες

Μόνο για ένα πράγμα λυπόμαστε πραγματικά, αν ωριμάσουμε πνευματικά. Για τα χρόνια που περάσαμε με λάθος λύπες. Λύπες λαθεμένες. Που δε χρειαζόταν να λυπηθούμε γι’ αυτά. Από αυτό πεθαίνουμε όλοι, από λύπες

Πόσοι και πόσοι άνθρωποι υπάρχουν, που κάνουν τη δουλειά τους με το φως του ηλίου από το πρωί μέχρι το σούρουπο, χωρίς να κοιτάξουν καν τον Ήλιο, χωρίς να αισθανθούν τον Ήλιο, χωρίς να σκεφθούν ούτε με μία σκέψη τον Ήλιο!
Πόσοι και πόσοι άνθρωποι υπάρχουν, που περνούν τη ζωή τους με το φως, τη δύναμη και τη βοήθεια του Θεού, χωρίς να κοιτάξουν καν τον Θεό, χωρίς να σκεφθούν ούτε με μία σκέψη τον Θεό!
Και ο Ήλιος σιωπά χωρίς θυμό και συνεχίζει να φέγγει ασταμάτητα. Και ο Θεός σιωπά χωρίς θυμό και συνεχίζει να βοηθά ασταμάτητα.
Όμως όταν γίνεται σκοτάδι, όταν πέσει ομίχλη , όταν δυναμώνει η παγωνιά, τότε οι άνθρωποι θυμούνται τον Ήλιο, στρέφονται προς τον Ήλιο, επαινούν τον Ήλιο. Αναστενάζουν για τον Ήλιο.
Έτσι και όταν γίνονται συμφορές, ανέχεια, βάσανα αβοήθητα και στενά αδιέξοδα, οι άνθρωποι θυμούνται το Θεό, στρέφονται προς το Θεό, δοξάζουν το Θεό, αναστενάζουν για το Θεό. Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ο σκοπός του ανθρώπου στη γη είναι να φέρει όσο το δυνατόν περισσότερη χαρά στους άλλους.
Κάθε χαρά που δίνεται σε άλλον επιστρέφει σε εσάς. Ο Θεός δεν μένει ποτέ χρεωμένος. Ομοίως, κάθε κακό που γίνεται σε άλλον επιστρέφει σε εσάς. π.Γ.

«Μόνο για ένα πράγμα λυπόμαστε πραγματικά, αν ωριμάσουμε πνευματικά. Για τα χρόνια που περάσαμε με λάθος λύπες. Λύπες λαθεμένες. Που δε χρειαζόταν να λυπηθούμε γι’ αυτά. Από αυτό πεθαίνουμε όλοι, από λύπες. Βασικά αυτοκτονούμε. Από λάθος στεναχώριες. π. Νικόλαος Λουδοβίκος

Ωστόσο, μην ξεχνάτε ότι οι εχθροί είναι, τις περισσότερες φορές, μέσα μας, είναι στις σκέψεις μας. Εάν ξεπεράσουμε τις κακές μας σκέψεις ή τουλάχιστον τις σταματήσουμε εγκαίρως, πολλοί εξωτερικοί εχθροί θα εξαφανιστούν». Αδελφή Siluana Vlad