Μετά την Νίκη των Ελλήνων και την Απελευθέρωση των Ιωαννίνων την 21 Φεβ 1913, ο Στρατιωτικός Διοικητής της Ηπείρου, Στρατηγός Εσάτ Πασάς παραδίδεται ως αιχμάλωτος και μαζί με τον αδελφό του και είκοσι ακόμα αιχμαλώτους συνεργάτες αξιωματικούς του, οδηγούνται στο λιμάνι της Πρέβεζας και από εκεί με ατμόπλοιο ταξιδεύουν για τον Πειραιά.
Την 9η Μαρτίου 1913, όταν αποβιβάστηκαν στο λιμάνι του Πειραιά, βρήκαν ότι «ὁλόκληρη ἡ παραλιακή ὁδὸς εἶχε καταληφθῆ ὑπὸ πλῆθους κὸσμου, ἀναμένοντος νὰ ἴδῃ τὸν ἡρωϊκὸν ὑπερασπιστὴν τῶν Ἠπείρου Τούρκων στρατηγόν, τὸν ὁποῖον ὅταν εἶδε νὰ ἐμφανίσθη εἰς τὴ θύραν τοῦ λιμεναρχείου τὸν ὑπεδέχθη μὲ ζωηρότατα χειροκροτήματα».
O Εσάτ δεν κατάλαβε γιατί χειροκροτούσε το πλήθος και ρώτησε περί αυτού τους συνοδούς του οι οποίοι του εξήγησαν ότι «τὸ πλῆθος χαιρετᾶ ἕνα γενναῖον στρατηγόν».
«Ὥστε χαιρετοῦν καὶ τὸν ἡττημένον;» ρὠτησε ο Εσάτ και συνέχισε εμφανώς συγκινημένος την διαδρομή του.
Ποιός άλλος Λαός και Έθνος έχει να παρουσιάσει τέτοια Λαμπρή Ιστορία;
Ποιός άλλος Λαός πολεμείται σήμερα ποικιλοτρόπως για να ξεχάσει την Μοναδικότητα του;
Αντίσταση Πατριώτες μου σε κάθε ύπουλη μέθοδο Ισοπέδωσης της Φυλής μας.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!
