«Τι έχεις;», σε ρωτώ.
«Δεν είμαι καλά, πνίγομαι, απελπίστηκα», μου απαντάς.
Γιατί έχασες το θάρρος σου; Άφησες την παγωνιά του χειμώνα να κυριεύσει την ψυχή σου.
Μα τόσα προβλήματα έχουν πέσει επάνω μου. Τα οικονομικά χάλια, ασθένειες πολλές, σύγχυση παντού. Δεν μπορείς να μιλήσεις με άνθρωπο. Παρηγοριά πουθενά.
Όταν απελπίζεσαι, σε πιάνει πανικός και απόγνωση, ρίξε το βλέμμα σου στο Σταυρό. Ενώ σου σταύρωσαν την Ελπίδα, μυρίζει Ανάσταση!