Μυθολογία: Το τέρας που έκανε τους Ολύμπιους να γίνουν ζώα και να το βάλουν στα πόδια
Στα βάθη της μυθολογίας υπάρχει μια ιστορία που δεν έχει ούτε δόξα, ούτε ψυχραιμία, ούτε ηρωισμούς. Είναι η στιγμή που οι ίδιοι οι ψεύτικοι θεοί του Ολύμπου τράπηκαν σε φυγή, μεταμορφώθηκαν σε ζώα και κρύφτηκαν, για να σωθούν από ένα πλάσμα τόσο τρομακτικό, που κανείς δεν το περίμενε. Το όνομά του ήταν Τυφώνας.
Ο Τυφώνας δεν ήταν απλώς τέρας. Ήταν η ίδια η οργή της φύσης προσωποποιημένη. Η Γαία, η μητέρα γη, τον γέννησε για να εκδικηθεί τους Ολύμπιους που είχαν ρίξει τους Τιτάνες στα Τάρταρα. Είχε ύψος που ξεπερνούσε τα βουνά, φτερά που έκρυβαν τον ήλιο και χίλια κεφάλια φιδιών που έβγαζαν από το στόμα φωτιές, κραυγές ζώων και ήχους που πάγωναν το αίμα.
Όταν ξεκίνησε την πορεία του προς τον Όλυμπο, οι Ολύμπιοι δεν πολέμησαν. Τρόμαξαν. Ένας ένας το έβαλαν στα πόδια, μεταμορφωμένοι σε ζώα. Ο Απόλλωνας έγινε γεράκι, η Άρτεμις ελάφι, ο Ποσειδώνας ταύρος, η Ήρα αγελάδα, ο Ερμής ίβις, ο Διόνυσος τράγος. Και ο ίδιος ο Δίας… έφυγε. Έκρυψε τη θεϊκή του δύναμη και το άστρο του κεραυνού. Η καρδιά του χτύπησε σαν ανθρώπινη.
Κατέφυγαν στην Αίγυπτο. Εκεί, κρυμμένοι, πήραν μορφές ζώων για να γλιτώσουν. Ο μύθος λέει πως τότε γεννήθηκαν και οι αιγυπτιακές θεότητες με κεφάλια ζώων: τα ελληνικά σώματα με τις μορφές της ανάγκης.
Όταν τελικά ο Δίας ανέκτησε το θάρρος του, ο Τυφώνας τον περίμενε. Έδωσαν μια μάχη που σείστηκε η γη. Ο Τυφώνας έκοψε τους τένοντες του Δία και τους έκρυψε. Ένας απλός Ολύμπιος, ο Ερμής, τους ξαναβρήκε. Και τότε ο Δίας σηκώθηκε. Με κεραυνούς, σίδερο και φωτιά, τον κατατρόπωσε. Τον πέταξε κάτω από την Αίτνα, όπου όπως έλεγαν οι αρχαίοι στον μύθο, ακόμα φωνάζει και καπνίζει μέσα από τη λάβα.
