Μήν ἀμελήσετε λοιπόν γιά τή ζωή σας, ἀδελφοί, οὔτε ὁ νοῦς σας νά ἀσχολεῖται καθημερινά μέ τά ἔργα τῆς ὀκνηρίας καί τῆς κακίας καί ἔτσι χάσετε τόν καιρό, πρίν φθάσετε στήν ἀνάπαυση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ἡ ταπείνωση σέ ὅλα.
Νά μήν συνεχίσετε νά ἔχετε κακία οὔτε νά μισεῖτε κανένα συνάνθρωπο, οὔτε ἐπίσης νά παρασύρεστε καί νά ἔχετε ἐμπιστοσύνη σέ κανένα πράγμα, πού δέν εἶναι τοῦ Θεοῦ.
Νά ἔχεις τίς ἁμαρτίες σου ἐνώπιόν σου καί νά πεθάνεις ἀπό κάθε ἔργο κακίας, καί ὁ Θεός, πού δέν εἶναι ψεύτης, θά ρθεῖ ἀρωγός στην ἀσθένειά μας μέ τούς οἰκτιρμούς Του. Ἀμήν.
~ Αββάς Ησαΐας
(Λόγος ΚΒ’ σελ. 226 Εκδ. Απόστολος Βαρνάβας Αθήνα 2004)