Ο αββάς Γεώργιος Αρσελαΐτης του Σινά ευλόγησε ένα άδειο πιθάρι, κι αμέσως σαν από πηγή ανέβλυσε λάδι… επιθύμησε να κοινωνήσει στον ναό της Αναστάσεως και ευθύς βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα
αββάς Γεώργιος Αρσελαΐτης
[Το Γεροντικό του Σινά]
Α’
1. Στη Λαύρα του Αρσελάου, που προηγουμένως αναφέραμε, έζησε και ο αββάς Γεώργιος ο λεγόμενος Αρσελαΐτης, ονομαστός στην έρημο μας, για τον οποίο πολλοί μας αφηγούνται πολλά και θαυμαστά. Εγώ θα προσπαθήσω λίγα πράγματα να σας διηγηθώ.
2. Κάποτε όταν βάρβαροι είχαν καταλάβει τον δρόμο για την Παλαιστίνη, στο Άγιο αυτό βουνό έλειψε τελείως το λάδι. Κατέβηκε λοιπόν ο ηγούμενος στη Λαύρα του Αρσελάου και παρακάλεσε εκείνον τον άνθρωπο του Θεού, τον Γεώργιο, ν’ ανεβεί πάνω στο άγιο βουνό. Κι αυτός καθώς δεν μπορούσε να παρακούσει στον ηγούμενο έφυγε μαζί του. Ο ηγούμενος τον οδήγησε στην αποθήκη με το λάδι και τον παρακάλεσε να ευλογήσει τα πιθάρια που δεν είχαν σταγόνα λάδι. Τότε ο αββάς Γεώργιος είπε χαριτολογώντας προς τον ηγούμενο ‘ “Πάτερ, ας ευλογήσουμε ένα μόνο πιθάρι, γιατί, εάν προσευχηθούμε για όλα, θα κολυμπήσουμε στο λάδι “. Κι αφού προσευχήθηκε για ένα μόνο πιθάρι, αμέσως σαν από πηγή ανέβλυσε το λάδι και ο γέροντας είπε στους διακόνους ‘ “Πάρτε από εδώ και βάλτε και στα άλλα πιθάρια “. Όταν γέμισαν όλα, το πρώτο πιθάρι σταμάτησε να αναβλύζει, όπως συνέβη παλιά με τον Ελισσαίο. Ο ηγούμενος τότε ήθελε να δώσει το όνομα του Γεωργίου στο πιθάρι, ο γέροντας όμως του είπε ‘ “Εάν κάνεις κάτι τέτοιο, το λάδι χάνεται “.
3. Γι’ αυτό λοιπόν του έδωσε το όνομα της Παναγίας Θεοτόκου, και το πιθάρι παραμένει και σώζεται ως τις μέρες μας κι από πάνω του καίει διαρκώς κανδήλα γιά την Παναγία Θεοτόκο.
Β’
1. Αυτόν τον δίκαιο Γεώργιο επισκέφθηκαν κάποτε οκτώ πεινασμένοι Σαρακηνοι, όμως αυτός δεν είχε τίποτε απολύτως να τους δώσει, παρά μόνο άγρια κάπαρη, που την έτρωγε ωμή και που ήταν τόσο πικρή, ώστε μπορούσε να σκοτώσει και καμήλα. Καθώς λοιπόν τους έβλεπε να πεθαίνουν από την πείνα, λέγει σ’ έναν απ’ αυτούς:” Πάρε το τόξο σου και πήγαινε αντίκρυ σε τούτο το βουνό και θα βρεις ένα κοπάδι με αγριοκάτσικα. Σημάδεψε ένα όποιο θέλεις και μη προσπαθήσεις να σκοτώσεις άλλο “.
2. Πήγε λοιπόν ο Σαρακηνός, όπως του είπε ο γέροντας, κι αφού κτύπησε με το τόξο του ένα και το έσφαξε, προσπάθησε να κτυπήσει κι ένα άλλο, αλλά αμέσως έσπασε το τόξο του. Όταν επέστρεψε με το κρέας, διηγήθηκε στους φίλους του το περιστατικό.
Δ’
1. Πρέπει να διηγηθούμε και τι λογής ήταν κι ο θάνατος αυτού του μεγάλου πατέρα, μάλλον η μετάσταση του διά του θανάτου στην αιώνια ζωή. Αρρώστησε λοιπόν στη σπηλιά του και καθώς είχε γείρει πάνω σε μια ψάθα έστειλε έναν Σαρακηνό στην Εϊλάτ για να καλέσει κάποιον αγαπητό του μ’ αυτά τα λόγια:” Έλα να σε ασπαστώ πριν φύγω για τον Κύριο “. Η απόσταση του δρόμου ήταν διακόσια μίλλια.
2. Ύστερα λοιπόν από δώδεκα μέρες ο γέροντας ξαπλωμένος στην ψάθα του λέγει στον υποτακτικό του: ” Άναψε γρήγορα κάρβουνα, γιατί να, έφθασαν οι αδελφοί. “. Και μόλις άναψε ο αδελφός το θυμιατήρι μπήκαν στη σπηλιά ο Σαρακηνός κι ο αγαπητός του γέροντα από το Εϊλάτ. Κι αφού προσευχήθηκε ο γέροντας και τον ασπάστηκε, μετέλαβε τα άγια Μυστήρια, ξάπλωσε και πήγε να συναντήσει τον Κύριο.
Το Γεροντικό του Σινά. (Δημητρίου Γ. Τσάμη), σελ. 126- 131.
***
Οι Άγιοι καταργούν τις αποστάσεις
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
– Γέροντα, ο Άγιος Γεώργιος, ο ηγούμενος του Σινά, πώς από το Σινά βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα και κοινώνησε [1];
– Πήγε και ήρθε εν ριπή οφθαλμού. Αρπαγή ήταν.
– Γέροντα, εκείνη την ώρα ήταν και στο κελλί του;
– Δεν ήταν στο κελλί του· μέσα σε δευτερόλεπτα πήγε στα Ιεροσόλυμα, κοινώνησε και με ταχύτητα μεγάλη ξαναγύρισε στο Σινά.
– Πετούσε, Γέροντα;
– Σούπερ βενζίνη είχε! Ταξίδεψε με πνευματικό εισιτήριο.
– Πώς γίνεται, Γέροντα, την ίδια ώρα ο ίδιος Άγιος να βρίσκεται σε δύο μέρη;
– Μόνον ο Θεός είναι πανταχού παρών· οι Άγιοι πηγαίνουν από το ένα μέρος στο άλλο με τέτοια ταχύτητα, που οι αποστάσεις καταργούνται· δεν υπάρχουν γι’ αυτούς κοντινές ή μακρινές αποστάσεις.
[1] Ο Άγιος Γεώργιος ο Σιναΐτης επεθύμησε την ημέρα της Αναστάσεως να κοινωνήση στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα. Την ώρα της Θείας Κοινωνίας, ενώ βρισκόταν στο κελλί του, βρέθηκε στον Ναό της Αναστάσεως και κοινώνησε από τα χέρια του Πατριάρχου Ιεροσολύμων*. Η μνήμη του εορτάζεται στις 11 Μαρτίου.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου- Τόµος Ϛ΄: Περι Προσευχής, κεφαλ. 3, ΄ Ι. Ησυχαστήριον ” Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος” Σουρωτή Θεσσαλονίκης, σελ.106.
*Άγιος Πέτρος Πατριάρχης Ιεροσολύμων (524-552 μ.Χ.), Εορτάζει στις 26 Νοεμβρίου