Διηγείται πώς,όταν,μετά τη μάχη στα Γαυγάμηλα,μπήκε μαζί με τον Ηφαιστίωνα στη σκηνή όπου βρίσκονταν οι γυναίκες του βασιλικού οίκου του νικημένου Δαρείου,μεταξύ των οποίων ήταν η μητέρα του Σισύγαμβρις,η σύζυγός του Στάτειρα,που είχε τη φήμη της ωραιότερης γυναίκας της Περσίας και οι δύο πανέμορφες κόρες του Πέρση βασιλιά,έσκυψε αμέσως το κεφάλι του στη γη.
Όταν αργότερα βγήκε από τη σκηνή,απάντησε ως εξής στον φίλο του,που είχε απορήσει με τη στάση του αυτή:
<<Είναι άπρεπο αυτός που θέλει να κυριεύσει τον κόσμο να υποδουλωθεί από την ομορφιά μιάς γυναίκας>>(<<αισχρόν είναι κρίνων τον άνδρα ελόντα υπό γυναικών ηττηθήναι>>)…
…Ο Αλέξανδρος υπήρξε σεμνός και εγκρατής.Ο Πλούταρχος τον χαρακτηρίζει<<άτρωτον επιθυμίας>>,ενώ ο Αρριανός γράφει πως ήταν<<εγκρατέστατος των ηδονών του σώματος>>(Αλεξάνδρου Ανάβασις>>,28,2).
Ποτέ δεν πλησίασε γυναίκα ούτε γνώρισε πρό του γάμου του άλλη γυναίκα,διότι θεωρούσε<<βασιλικώτερον το κρατείν εαυτού του νικάν τους πολεμίους>>,πώς είναι,δηλαδή,σημαντικότερο και βασιλικότερο τό νά εξουσιάζει τα πάθη του παρά τό νά νικά τους εχθρούς>>(<<Αλεξάνδρου Ανάβασις>>,21,7)…
