Όσοι είναι γονείς προφασίζονται ότι φυλάνε τα πλούτη για τα παιδιά τους. Όμως οι άτεκνοι; Ποια αιτία προβάλλουν για την τσιγκουνιά τους;
Λένε συνήθως: Θα απολαύσω τα αγαθά μου σε όλη μου τη ζωή και μετά τον θάνατό μου θα τα αφήσω στους φτωχούς με έγγραφη διαθήκη.
Όταν, λοιπόν, πάψεις να είσαι άνθρωπος, τότε θα γίνεις φιλάνθρωπος· όταν θα σε δω στο νεκρικό κρεββάτι, τότε θα σε ονομάσω φιλάδελφο!
Πραγματικά, σε ευγνωμονούμε για τη φιλοτιμία σου, που όταν θα βρίσκεσαι στο μνήμα και θα λειώνεις μέσα στη γη θα έχεις γίνει ανοιχτοχέρης και μεγαλόψυχος!
Γιατί εξαπατάς τον εαυτό σου διαθέτοντας σήμερα τον πλούτο σου σε απολαύσεις και δίνοντας υποσχέσεις για αργότερα, ότι θα προσφέρεις όσα δεν θα σου ανήκουν πια;
Πονηρή η σκέψη! Όσο ζω, θα απολαμβάνω ηδονικά τα αγαθά μου. Κι όταν πεθάνω, τότε θα πραγματοποιήσω τις εντολές…
Όσο ζούσες, προτιμούσες την ικανοποίηση του εαυτούλη σου, παρά την υπακοή στην εντολή.
Μετά τον θάνατο και τη διάλυση του κορμιού σου, τότε προτίμησες την εφαρμογή της εντολής, αλλά, δυστυχώς, από φόβο, μήπως περάσει ο πλούτος σου στους εχθρούς σου.
Γιατί λένε: “Να τα πάρει ο Θεός”, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να μην τα κληρονομήσει ο τάδε εχθρός!
Πώς να ονομάσουμε τη στάση αυτή; Άμυνα εναντίον των εχθρών, η αγάπη για τον συνάνθρωπο;
Για διάβασε τη διαθήκη σου. Γράφεις: “Θα ήθελα να ζήσω ακόμη και να απολαμβάνω τα αγαθά μου”. Άρα, αν οφείλεται ευγνωμοσύνη, είναι στον θάνατο κι όχι σε σένα. Γιατί αν ήσουν αθάνατος, τότε δεν θα θυμόσουν ποτέ τις εντολές.
«Μην πλανάσθε, ο Θεός δεν κοροϊδεύεται» (Γαλ. 6,7). Δεν δέχεται ο Θεός θυσία ψοφιμιού. Φέρε του θυσία ζωντανή.
Δεν δέχεται ο Θεός την προσφορά του περισσεύματος, γιατί προσφέρεις στον ευεργέτη Θεό όσα σου περίσσεψαν από τη χρήση της ζωής σου.
Αν δεν αποτολμάς να δεξιωθείς τους ισχυρούς της γης με τα υπόλοιπα ενός προηγουμένου γεύματος, πώς έχεις την τόλμη να εξιλεώσεις τον Θεό με τα αποφόρετα της ζωής σου;
Δείτε σεις οι πλούσιοι τι κατάληξη έχει η φιλοχρηματία και σταματήστε να είσαστε προσηλωμένοι με πάθος στα χρήματα.
Απόσπασμα από τον λόγο του Μ. Βασιλείου, “Προς τους πλουτούντας” 8 και 9 /ΒΕΠ 54,74, 39-41, 75, 8-11, 75, 46-76,15.