Ο Ναός του Αγ. Δημητρίου στην Κωνσταντινούπολη που οι Τούρκοι προστρέχουν για το θαύμα
Έχοντας δει τα περισσότερα αξιοθέατα της Πόλης, ξεκίνησα να επισκέπτομαι μέρη λιγότερο τουριστικά μα το ίδιο ή και περισσότερο εντυπωσιακά. Έτσι λοιπόν ένα πρωινό Σαββάτου, επισκέφτηκα την Ξηροκρήνη-Kuruçeşme και συγκεκριμένα την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Ευτυχώς που επέλεξα εκείνη την μέρα, γιατί μόνο τα Σάββατα διεξάγεται Θεία Λειτουργία.
Ο ναός του Αγίου Δημητρίου είναι χτισμένος πάνω στα ερείπια αρχαίου ιερού της θεάς Δήμητρας ή ίσως και της Ίσιδος και χρονολογείται στα μέσα του 15ου αιώνα. Με την πάροδο του χρόνου κατέρευσε και η παράδοση λέει ότι το 1798 ο Σελήμ ο Γ΄ είδε κάποια φωτάκια στο σκοτάδι και συγκινήθηκε όταν έμαθε ότι ήταν χριστιανοί που λιτάνευαν γύρω από το ερειπωμένο εκκλησάκι!
Έτσι έδωσε άδεια και ξαναχτίσθηκε ο ναός.
Το εσωτερικό της εκκλησίας είναι πολύ όμορφα διακοσμημένο και εντύπωση προκαλούν οι πολύ παλιές εικόνες των Αγίων.
Στα αριστερά του ναού υπάρχει μια σκάλα που οδηγεί στο παρεκκλήσι με την δεξαμενή και από ΄κει στο Άγιασμα.
Οι εικόνες που αντικρίσα με κυρίευσαν με συναισθήματα κατάνηξης, ταπεινότητας και δέους.
Ακολουθώντας την στοά, φτάνεις στο σημείο απ’όπου το νέρο αναβλύζει από τον βράχο.
Παντού στις μουσκευμένες πέτρες μπορεί να δει κανείς τις ευχές που γράφουν όσοι επισκέπτονται το Άγιασμα.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι οτι σχεδόν όλες οι ευχές δεν είναι γραμένες στην ελληνική γλώσσα αλλά στην τούρκικη, μιας και οι επισκέπτες και προσκυνητές του ναού είναι κατά πλειοψηφία Τούρκοι!
Παρ΄ότι μουσουλμάνοι, πιστεύουν στην θαυματουργή δύναμη του Αγίου και δεν είναι λίγες οι αναφορές για θαυματουργές θεραπείες των προσκυνητών. Επίσης με τις διάφορες δωρεές τους βοηθούν σε μεγάλο βαθμό στην συνέχιση της λειτουργίας του ναού.
Αν κάποια στιγμή βρεθείτε κι εσείς κοντά στο Kuruçesme, μην παραλείψετε να βρεθείτε σε τούτον τον τόσο ιδιαίτερο ναο. Από την πλευρά μου θα ακολουθήσουν σίγουρα και άλλες πολλές επισκέψεις στο προσεχές μέλλον.