Ο Παπουλάκος προέτρεπε να πάμε με τον Ρώσο, γιατί η Δύση είναι αφορισμένη

Ο άγιος Χριστοφόρος πράγματι προφήτευε. Πολλές προφητείες του διεσώθηκαν διά της παραδόσεως από γενεά σε γενεά. Κάθε πόλη και κάθε χωριό γνωρίζει και κάποια προφητεία του,
ενώ έχουν διασωθεί πολλά περιστατικά όπου φαίνεται το προορατικό του χάρισμα. Μερικά από αυτά όπως και μερικές από τις προφητείες θα δημοσιεύσουμε:

-Όταν θα δείτε στα φύλλα των δέντρων ζωγραφισμένα φίδια… τότε θα έρθει
-Καταράστηκε τον Όθωνα και τους Βαυαρούς και προέτρεπε να πάμε με τον Ρούσο, γιατί οι Δυτικοί είναι αφορισμένοι
-Ο κόσμος θα πνιγεί στο αίμα…
-Θα ρθει μια μέρα που θα σηκωθούν τα σίδερα να φάνε τους ανθρώπους»!
-Θαρθεί καιρός και η ανθρωπότητα θα δεθεί με μια άστρηφτη κλωνά
-Θαρθεί καιρός που ούλια η Ευρώπη θα γένει ένα

– «Το Κράτος Θα συνδέσει όλες τις επαρχίες του με μία κλωστή»(Το είπε στην Καλαμάτα εννοώντας τον τηλέγραφο και το τηλέφωνο, που φυσικά έγιναν πολύ αργότερα, αλλά όσοι ήξεραν αυτή τη ρήση του Αγίου που τότε δεν ήταν κατανοητή την ερμήνευσαν και την κατενόησαν αργότερα με τη διάδοση του τηλεγράφου και του τηλεφώνου).-

«Θα ’ρθεί εποχή που ο κόσμος Θα γεμίσει από φτερωτά Θεριά». (Εδώ ο άγιος προφήτεψε το αεροπλάνο).«Τα βαπόρια και οι πιο τρανές ακόμη μηχανές που θα σκαρφιστεί ο πλανταγμένος νους του ανθρώπου, δεν είναι δρόμοι, που Θα του χαρίσουν την χαρά της καρδιάς και της ψυχής την γαλήνη. Και όσα περισσότερα βρει, τόσο κοντότερα Θα νοιώσει την κρυάδα του Θανάτου. Και θα ’ρθεί μέρα, όταν το ποτήρι της ανομίας γιομίσει από τέτοια βρεσίματα, που η γη, αντί να γίνει Παράδεισος Θα γίνει Σόδομα και Γόμορρα. Φοβερό και φρικτό Θα ’ναι το τέλος του κόσμου της περηφάνειας. Όλα τούτα μοιάζουν με στολίδια σι σάπιο άνθρωπο… Μην ξιπάζεσθε λοιπόν από τις κα ράτσες του σατανά και μην ξεγελιέστε από τέτοια φτιασίδια. Το ξύπνημα π’ ακολουθεί τούτη τη νάρκωση είναι η κόλαση».

(Ακόμα και το αποτέλεσμα της ωμής τεχνοκρατού-μενης εποχής μας προφήτεψε τόσα χρόνια πριν, σε ένα κήρυγμά του στην Καλαμάτα. Τα λόγια του ηχούν σήμερα που όλα αυτά που είπε έχουν γίνει η καθημερινή, σκληρή πραγματικότητα).

Στο χωριό Λευκοχώματα ο άγιος προφήτεψε την έξωση του Οθωνα από την Ελλάδα, όπως και έγινε.

«Το χωριό σας θα γεμίσει κάποτε με ξένες κατοικίες».

(Λέχθηκε στο χωριό Φελός στο οποίο πράγματι σήμερα έχουν χτίσει σπίτια πάρα πολλοί Άγγλοι).

«Μας περιμένουνε μέρες ζοφερές, μέρες που δεν ξεχωρίζουνε από το κατράμι. Μας περιμένουνε καιροί που χαμόγελο δεν θ’ ανθεί σ’ ανθρώπου χείλη και όλο το σίδερο της γης κι η φωτιά του κόσμου θα κρέμονται πάνω από τα κεφάλια μας. Θα ’ρθει η ώρα που θα πλέξει το αλογοπούλαρο στο αίμα. Οι άνθρωποι θα φωνάζουν: ‘Έβγάτε εσείς οι αποθαμένοι, να μπούμε εμείς οι ζωντανοί”».

(Εδώ ο Παπουλάκος προλέγει κάποια μελλοντική καταστροφή).

«Θα έλθη καιρός που θα βαδίζει ο άνθρωπος μεγάλη απόσταση και δεν θα συναντά άνθρωπο».

(Εννοούσε ο Αγιος άραγε ότι θα γίνει πυρηνικός πόλεμος και θα μείνουν λίγοι άνθρωποι στη γη ή μήπως ότι επειδή όλοι κινούνται με τα αυτοκίνητα, δύσκολα συναντάει κανείς άνθρωπο να βαδίζει με τα πόδια;)

«Τα άθεα γράμματα θα καταστρέψουν τον τόπο μας» (Το είπε την άνοιξη του 1852 στην περιοχή Ζευγολατιό Συκέας έξω από τον Ναό του Αγίου Γεωργίου).

«Δεν θα βρίσκετε άνθρωπο να σας κυβερνήσει». (Λέχθηκε στη Μάνη).

«Θα ’ρθουν δεινά όταν ο άνθρωπος σηκώσει φτερό (αεροπλάνα), γίνει δελφίνι (υποβρύχιο), ντυθεί στα στενά (παντελόνια)».

«Θα έλθει εποχή που τα λεφτά εδώ θα είναι πεταμένα και οι άνθρωποι θα τα κλωτσούν με τα πόδια τους».

(Το είπε στην περιοχή της Μονεμβασίας και πράγματι επαληθεύτηκε το 1941 όταν τα γερμανικά αεροπλάνα βομβάρδισαν το αγκυροβολημένο στην περιοχή της Κουρκούλας πλοίο «Κυδωνίαι». Με την έκρηξη που έγινε σκορπίσθηκαν έως επάνω στον βράχο, έως το σημείο που μιλούσε ο Παπουλάκος, δεσμίδες με χαρτονομίσματα. Τα χρήματα αυτά είχαν τυπωθεί, αλλά r| τότε ελληνική κυβέρνηση δεν πρόλαβε να τα κυκλοφορήσει. Με την κατάρρευση του μετώπου και τη φυγή της κυβερνήσεως τα έπαιρναν μαζί τους στην Κρήτη και από εκεί στην Αίγυπτο. Τα χαρτονομίσματα ήταν κατοστάρικα σε ωραιότατο πρασινωπό χαρτί, που όμως δεν είχαν πλέον καμία αξία και έτσι επαληθεύτηκαν τα λόγια του Παπουλάκου).

«Θα ’ρθει το φράγκικο και θα το πληρώσει πρώτο από το αίμα μου».

(Πραγματοποιήθηκε όταν σκοτώσανε οι Ιταλοί το παιδί του αδελφού του στα Καλάβρυτα το 1943, μπροστά στα μάτια της μητέρας του).

«Το χωριό θα απαρθεί κριθάρι».

(Και εννοεί ότι θα ερημώσουν τα Άρμπουνα, όπως και πράγματι ελάχιστοι κάτοικοι έχουν μείνει).

«Θα έρθει ημέρα που τα λεφτά δεν θα έχουν καμία αξία».

«Το λιμάνι θα γεμίσει πολεμικά καράβια α)Σά δεν θα σας ενοχλήσουν».

(Λέχθηκε στο χωριό Κότρωνα της Μάνης).

«Θα έλθει καιρός που εδώ θα ουρλιάζει ένα μαύρο θηρίο».

(Το είπε στο Λεοντάριο Μεγαλοπόλεως)…