Το βιβλίο των Ψαλμών του Δαβίδ και τα παλαιά τραύματα των ψυχών θεραπεύει και στο νεοτραυματισθέντα αποδίδει γρήγορα την θεραπεία ∙ και τον άρρωστο περιποιείται και το υγειές προφυλάσσει και γενικώς ξεριζώνει, όσο είναι δυνατό, τα πάθη, τα οποία κατατυραννούν ποικιλοτρόπως στη ζωή τις ψυχές των ανθρώπων ∙ και τούτο με κάποια μελωδική ψυχαγωγία και ευχαρίστηση που γεννά αγνή σκέψη.
Ο Ψαλμός γαληνεύει τις ψυχές, τις βραβεύει με ειρήνη, καθησυχάζει τους θορύβους και τα κύματα των λογισμών.
Μαλακώνει την τάση της ψυχής για θυμό και σωφρονίζει την ακολασία της.
Ο Ψαλμός συσφίγγει τη φιλία ενώνει τα χωρισμένα ∙ ∙ συμφιλιώνει τους εχθρούς.
Ο ψαλμός τρέπει σε φυγή τους δαίμονες, επιφέρει την βοήθεια των αγγέλων
∙ είναι όπλο στους φόβους της νύχτας και ανάπαυση στους κόπους της ημέρας
∙ ασφάλεια για τα νήπια
∙ κόσμημα για τους ακμαίους στην ηλικία άνδρες
∙ παρηγοριά για τους πρεσβυτέρους
∙ στολίδι πάρα πολύ ταιριαστό για τις γυναίκες.
Κατοικίζει τις ερήμους,
σωφρονίζει τις συγκεντρώσεις
∙ είναι βάση για τους αρχαρίους,
αύξηση αυτών που προκόπτουν,
στήριγμα των τελείων, φωνή της Εκκλησίας.
Αυτός λαμπρύνει τις εορτές, αυτός προξενεί την κατά Θεό λύπη.
Διότι ο Ψαλμός εξάγει δάκρυ και από πέτρινη καρδιά.
~ Μέγας Βασίλειος ~