Ο σταυρός που δεν κάνουμε σωστά, δεν είναι σταυρός!
Όπως σε ένα έγγραφο, όταν δεν αποτυπώνεται σωστά η σφραγίδα, το έγγραφο δεν έχει ισχύ και είναι άκυρο, έτσι και ο σταυρός που δεν κάνουμε σωστά, δεν είναι σταυρός! Πρέπει να γίνεται σωστά! Μέτωπο, κοιλία και στις 2 ωμοπλάτες. Ο σταυρός που κάνουμε, συμβολίζει και την δική μας σταύρωση, την σταύρωση των παθών και του θελήματός μας.
Δυστυχώς οι περισσότεροι, δεν γνωρίζουν την δύναμη του σταυρού και κάνουν ένα σταυρό, που μόνο σταυρός δεν είναι. Κινούν τα χέρια τους, λες και ανακατεύουν τον αέρα ή σαν να δέρνουν τον αέρα. Κάνουν ένα σταυρό ανάποδο, ένα σύμπλεγμα, ένα ορνιθοσκάλισμα! Είναι μεγάλη βλασφημία αυτό το πράγμα! Από τους 1000 που κάνουν τον σταυρό τους στην Εκκλησία, μόνο οι 2 τον κάνουν σωστά…
Ιεροκήρυκος Δημητρίου Παναγοπούλου
Τι συμβολίζει η κίνηση όταν κάνουμε τον Σταυρό μας
Όταν εμείς οι Χριστιανοί σταυροκοπιόμαστε, δεν κάνουμε απλώς μια τυπική κίνηση χωρίς περιεχόμενο. Κάνουμε μια πράξη λατρείας προς τον Θεό, μια προσευχή τού σώματος, και εξαγγελία τού Χριστιανικού Ευαγγελίου, σε τέσσερις κινήσεις!
“Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου με όλη την καρδιά σου, και με όλη την ψυχή σου, και με όλη τη διάνοιά σου” είπε ο Ιησούς Χριστός. Αυτό σημαίνει ότι ΟΛΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ οφείλει να αποδίδει λατρεία στον Θεό.
Πολλές θρησκείες θεωρούν λατρεία μόνο αυτή με το μυαλό. Μιλάνε για τον Θεό, προσεύχονται με το στόμα ή με τη σκέψη, και τον σκέπτονται. Όμως, άραγε μόνο το μυαλό θα κληρονομήσει αιώνια ζωή; Δεν θα την κληρονομήσει όλος ο άνθρωπος;
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία λοιπόν, λατρεύουμε τον Θεό με κάθε τρόπο. Και με την ψυχή και με το σώμα. Και όπως θα κληρονομήσει η ψυχή τη Βασιλεία, θα την κληρονομήσει και το σώμα, γι’ αυτό και οφείλουμε και με το σώμα μας να λατρεύουμε τον Θεό.
Γι’ αυτό και στις Εκκλησίες λατρεύουμε τον Θεό με την όραση, μέσω τών εικόνων που βλέπουμε, με την όσφρηση, μέσω τού θυμιάματος, με την ακοή, μέσω τών ψαλμών, με τη γεύση, μέσω τής βρώσης τού Σώματος και τού Αίματος τού Κυρίου, και με την αφή, ανάβοντας για παράδειγμα ένα κερί, κάτι που αποτελεί μία προσευχή τού σώματος.
Ομοίως προσευχή τού σώματος είναι και η στάση προσευχής που παίρνει το σώμα, η προσκύνηση και οι γονυκλισίες.
Όπως επίσης, προσευχή τού σώματος είναι όταν σχηματίζουμε το σημείο τού σταυρού στο σώμα μας!
Αυτή δεν είναι απλώς μία τυπική κίνηση χωρίς αξία. Αντιθέτως έχει πολλούς συμβολισμούς, στα πλαίσια τής Ορθόδοξης λατρείας μας.
Ας δούμε τους σημαντικότερους συμβολισμούς, με τη βοήθεια τών διπλανών εικόνων:
Κατ’ αρχήν ενώνουμε τα τρία πρώτα δάχτυλα, όπως βλέπουμε στην εικόνα, κατά το υπόδειγμα τής Αγίας Τριάδος, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, που είναι αχώριστα ενωμένοι.
Τα δύο άλλα δάχτυλα που τα κρατάμε κλειστά στην παλάμη μας, συμβολίζουν τις δύο φύσεις τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που είναι Θεάνθρωπος. Τέλειος Θεός και Τέλειος Άνθρωπος σε μία Υπόσταση.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, με τις επόμενες τέσσερεις κινήσεις κάνουμε μία ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ! Γιατί έτσι, όχι μόνο η σκέψη μας, αλλά και το ίδιο μας το σώμα απεικονίζει τα βασικά σημεία τού Χριστιανικού Ευαγγελίου!
Φέρνουμε πρώτα το δεξί μας χέρι (δείγμα τής αφοσίωσής μας στο έργο τού Θεού), στο μέτωπο, ομολογώντας (μεταξύ άλλων) ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, κατέβηκε από τον ουρανό από τον Πατέρα Του, στην κοιλιά τής Παναγίας μητρός του, (εδώ κατεβάζουμε το χέρι στην κοιλιά μας), σχηματίζοντας το κάθετο μέρος τού σταυρού.
Κατόπιν το ανυψώνουμε πρώτα στον δεξί μας ώμο, συμβολίζοντας με αυτό, ότι ο Κύριός μας αφού σταυρώθηκε και αναστήθηκε, αναλήφθηκε εν δόξη στα ΔΕΞΙΑ τού Πατρός Του, και πάλι έρχεται με δόξα στη δεύτερη Παρουσία Του, να κρίνει ζώντες και νεκρούς και να αποδώσει στον καθένα αυτό για το οποίο εργάσθηκε στη ζωή του. Γι’ αυτόν τον τελευταίο συμβολισμό, φέρνουμε το χέρι στον ΑΡΙΣΤΕΡΟ μας ώμο, σχηματίζοντας έτσι και το οριζόντιο τμήμα τού σταυρού.
Έτσι λοιπόν, κάθε φορά που κάνουμε τον σταυρό μας, μαζί με τη διάνοια και το πνεύμα μας, ομοίως και το σώμα μας κηρύττει το Χριστιανικό ευαγγέλιο και ομολογεί πίστη στον Τριαδικό Θεό και στον σταυρωθέντα και δοξασθέντα Σωτήρα μας Ιησού Χριστό.
πηγή