Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΕ: ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ…ΜΩΑΜΕΘ!

Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΕ: ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ…ΜΩΑΜΕΘ!

Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΕ: ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ…ΜΩΑΜΕΘ!

Ο μοναχός Νικόλαος της ΟΠΤΙΝΑ, κατά κόσμο Γιουσούφ Αμντούλ Ογκλί, ήταν ένας Τούρκος από το Μπιτλίς της ανατολικής Τουρκίας και έζησε τον δέκατο ένατο αιώνα, (1820-1893).

Η ζωή του ήταν γεμάτη από πολύ βασανιστικές εμπειρίες που συχνά τον έφερναν στο χείλος της αυτοχειρίας, αλλά πάντα επενέβαινε κάποιο όραμα του Χριστού ή της Παναγίας, που παρόλο που ήταν Τούρκος μουσουλμάνος τον βοήθησαν να ξεπεράσει όλες τις κακουχίες που υπέστη από τους ομόφυλους του και τελικά να τον οδηγήσουν στο μεγάλο Κέντρο της Ορθοδοξίας, στο ρωσικό μοναστήρι της ΟΠΤΙΝΑ.

Στα τέλη της ζωής του και ενώ είχε ήδη αγιάσει όπως ομολογούσαν και οι αδελφοί του στο μοναστήρι που τον αποκαλούσαν χαρακτηριστικά, «ο Τούρκος», είχε ένα πολύ χαρακτηριστικό όραμα για την παλιά του θρησκεία και τον λεγόμενο προφήτη Μωάμεθ.

Το όραμα του ήταν το εξής «Και τότε φάνηκε μπροστά μου, ανάμεσα σε μένα και το παραπέτασμα μια μεγάλη σκοτεινή και βαθιά άβυσσος σαν χαράδρα, αλλά το σκοτάδι αυτής της χαράδρας δεν με εμπόδιζε να διακρίνω στο βάθος τον βασιλιά του σκότους, έτσι όπως τον απεικονίζουν στις εικόνες . Στα χέρια του κάθονταν ο Ιούδας που κρατούσε ένα σακούλι. Δίπλα του ο ψευδοπροφήτης Μωάμεθ, που φορούσε ένα ράσο πράσινου χρώματος και πάνω στο κεφάλι του ένα πράσινο τουρμπάνι. Γύρω από τον σατανά, ο οποίος ήταν στο κέντρο της αβύσσου, είδα πάρα πολλούς ανθρώπους διαφόρων ηλικιών, άντρες και γυναίκες, αλλά δεν αναγνώρισα κανένα από τους γνωστούς. Και μέσα από την άβυσσο ανέβαιναν σε μένα φωνές απελπισμένες και φρίκης, φωνές που δεν μπορείς να περιγράψεις με λόγια».

Για την ΟΠΤΙΝΑ έχουν γραφεί πάρα πολλά, καθώς ήταν ένας από τους μεγαλύτερους φάρους της Ορθοδοξίας και γι αυτό το πολεμήθηκε με λύσσα από το σοβιετικό καθεστώς, όμως μετά την κατάρρευση του αναστήθηκε κυριολεκτικά και σήμερα λειτουργεί και πάλι σαν μοναστήρι.

+ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ