Οι διώξεις ενάντια στην πίστη θα αυξάνονται συνεχώς και θα οδηγήσουν σε µία ανήκουστη θλίψη και σκοτάδι, και σχεδόν όλες οι εκκλησίες θα κλείσουν. Αλλά τότε θα έρθει… µία ανθοφορία…

O Άγιος Βαρνάβας της Σκήτης της Γεθσημανή (+1906) μιλούσε πριν την επανάσταση του 1917 για την δυστυχία που θα βρει την Ρωσία και τους φριχτούς διωγμούς που επρόκειτο να έρθουν εναντίον της Ορθόδοξης πίστης:

«Οι διώξεις ενάντια στην πίστη θα αυξάνονται συνεχώς και θα οδηγήσουν σε µία ανήκουστη θλίψη και σκοτάδι, και σχεδόν όλες οι εκκλησίες θα κλείσουν. Αλλά όταν θα φαίνεται στους ανθρώπους ότι είναι αδύνατο να υπομείνουν άλλο, τότε θα έρθει η ελευθερία. Θα υπάρξει µία άνθιση, οι εκκλησίες θα αρχίσουν ακόμη και να χτίζονται. Αλλά αυτό θα είναι µία ανθοφορία πριν από το τέλος». «π. Σεραφείμ Ρόουζ, η ζωή και τα έργα του, τόμος Γ΄», Μυριόβιβλος, Α έκδοση

Επίσης το 1905, μετά τα γεγονότα της 9ης Ιανουαρίου στην Αγία Πετρούπολη τον  επισκέφτηκε ο Τσάρος Νικόλαος και η οικογένειά του. Ο Άγιος Βαρνάβας τον ευλόγησε και όπως ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ του είπε πως θα πρέπει να σηκώσει με υπομονή τον σταυρό του μαρτυρίου όταν θα του το ζητήσει ο Κύριος. Προέβλεψε επίσης “την ακόμη πρωτοφανή δόξα του βασιλικού του ονόματος” στο μέλλον, δηλαδή μετά το θάνατο του μάρτυρα.

***

O Άγιος Βαρνάβας από την Σκήτη Γεθσημανή μιλούσε πριν την επανάσταση του 1917 για τον ανελέητο διωγµό εναντίον της Ορθόδοξης Πίστης:

«Μερικοί από τους Νέους Μάρτυρες της Ρωσίας έχουν επίσης μιλήσει για παρόμοια πράγματα, χρησιμοποιώντας τα λόγια των Αγίων Πατέρων ότι θα έρθει μια τέτοια θλίψη που ο κόσμος δεν έχει ακόμη δει, αλλά τότε θα έρθει μια σύντομη ανθοφορία – πριν από το τέλος του κόσμου. Πραγματικά, δεν υπήρξε ποτέ μια θλίψη πιο πικρή από τις διώξεις του σατανικού καθεστώτος που καταστρέφει όλα τα ιερά-εκκλησίες, τις εικόνες, τα ιερά λείψανα – με μια καθαρά διαβολική οργή, βασανίζοντας παλιούς ιερείς και μοναχούς, βγάζοντας τα μάτια τους, κόβοντας τις μύτες και τις γλώσσες τους, σταυρώνοντάς τους, πυροβολώντας τους στο στόμα, ενώ είπε: «Σας δίνουμε κοινωνία»; Αλλά οι διωγμοί προκάλεσαν ανθοφορία της πίστης. Οι άνθρωποι έχουν περάσει σε βασανιστήρια και θάνατο με χαρά, με τραγούδι, υπήρξαν μάλιστα παιδιά πιστοί και μάρτυρες. Και η γενική άποψη στη Ρωσία ήταν ότι μια τέτοια ανθοφορία θα μπορούσε να είναι μόνο πριν από το τέλος όλων. Σχετικά με τον πνευματικό αυτό ανθρωπισμό ο Πέτρος ο Νέος Μάρτυρας μίλησε επίσης. Αυτός δεν μιλά για εξωτερική ανθοφορία. Όσοι ζουν μόνο σύμφωνα με τα πρότυπα του κόσμου δεν μπορούν να το καταλάβουν, γι ‘αυτό πρέπει να υπάρχει αποκάλυψη στην καρδιά».
(Από μια προσωπική επιστολή προς τον Ν . Kieter)
Ο Ορθόδοξος Λόγος, 1969, αρ. 5, σελ. 194
πηγή