Οι εδαφιαίες μετάνοιες – ακουμπώντας το κεφάλι στη γη και προσκυνώντσς αοράτως τον Χριστό έχουν μεγάλη θεολογική σημασία και αποτελούν βασικό συστατικό της προσευχής. Διότι όταν η προσευχή συνοδεύεται με κόπο, είναι πιο ευάρεστη στον Θεό.
Οι μετάνοιες είναι ένα είδος πνευματικής άσκησης, μια γυμναστική άσκηση, που από πλευράς γυμναστικής και ιατρικής είναι ό,τι τελειότερο και πιο άριστο έχει ποτέ επινοηθεί στον κόσμο.
Διότι είναι το μόνο που γυμνάζει ταυτόχτονα, την ψυχή και το σώμα.
Και γυμνάζεται το σώμα, όχι για να κάνουμε σώμα, αλλά για να εξαγιάσουμε το σώμα. Ο κόπος και ο ιδρώτας των μετανοιών, εξαγιάζουν σιγά – σιγά όλα τα κύτταρα του σώματος.
Επομένως εκείνος που δεν κάνει μετάνοιες στερεί από τον εαυτόν του τον αγιασμό του σώματός του.
Οι μετάνοιες επίσης βοηθούν να έχουμε ζωηρή τη μνήμη της μετανοίας, η δε μνήμη της μετανοίας βοηθάει, να μην κάνουμε αμαρτίες. Δεν νοείται λοιπόν μετάνοια χωρίς μετάνοιες.
Οι μετάνοιες σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση, υποδείχτηκαν και διδάχτηκαν από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ στους Πρωτόπλαστους.