Εσύ Κύριε έκανες το παν. Επίσης μας τα είπες όλα όσα αφορούν τη σωτηρία μας. Έπιασες από το ένα χέρι τον Αδάμ από το άλλο την Εύα τους έβγαλες από τον Άδη και τους εισηγαγες στην πολυποθητη κατάπαυση σου όπου πάντες οι άγιοι σου μετά τον αγώνα τους αναπαύονται πλέον.
Με την δική μας γενιά Χριστέ μου δεν πάνε καλά τα πράγματα…
Είμαστε οι χειρότεροι χριστιανοί όλων των αιώνων.
Δεν θέλουμε υπ ουδενί κανενός είδους αγώνα όχι ασκητικο αλλά ούτε και απλό. Λίγες αναλογικα ισως οι ψυχές που ακόμα είναι φως κι αλάτι.
Οι προσευχές μας κρύες, Σε παγώνουν.
Οι νέοι μας ακόμα και τα παιδιά ζαλισμένοι στην τρέλα της αθειας.
Λέει ο ψαλμός. “Είπε αφρων εν τη καρδιά αυτού ουκ εστί Θεός”.
Κι αυτή η τρέλα η αποστασία όλο και μεγαλώνει σαν λοιμός φοβερός αλλού είδους και αιωνίων διαστάσεων.
Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος ζυγωνει τώρα με την παγκόσμια ύφεση περισσότερο πάρα ποτέ. Πως θα μαλακώσουν οι ανθρώπινες καρδιές;
Η μετάνοια η σωτηρία λόγος κενός και άγνωστος.
Φοβάμαι ότι μόνο ο πολύς πόνος μένει μόνος δρόμος μεταξύ ημών και του Θεού αφού καταστρεψαμε όλους τους άλλους.
Τι άραγε έχουμε να δούμε;
Η Παναγία και οι άγιοι, οι προσευχομενοι άνθρωποι μόνη ελπιδα.
ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΕΣΤΗ