…Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους τη νύχτα εκείνη ήταν και μία κυρία(“Π”), στην οποία, ενώ έκανε τον πνευματικό της αγώνα, ο Θεός επέτρεψε να μιλάει ένας δαίμονας από μέσα της. Όπως είπε και ο πατήρ Δωρόθεος, το γιατί συμβαίνει αυτό δεν το γνωρίζουμε, ο Θεός το ξέρει, ίσως για να ωφεληθούμε εμείς και να τονωθεί η πίστη μας από τα λόγια που ακούγονται από το διάβολο.
– Η Κυριακή, λέει ο πατήρ Δωρόθεος, είναι ημέρα αφιερωμένη στο Θεό…Δυστυχώς, ο διάβολος κάνει πολύ καλή δουλειά τις Κυριακές.
Σ’ αυτό το σημείο πετάγεται ο Οσμάν(δαίμονας που μιλάει με τη φωνή της κυρίας “Π”), ομολογεί και λέει:
– Εγώ βάζω τους ανθρώπους να κάνουν δουλειές τις Κυριακές. Τους λέω, μια μέρα δεν πηγαίνεις στη δουλειά, κάθισε το πρωί της Κυριακής να ξεκουραστείς λιγάκι, διότι είσαι κουρασμένος από ολόκληρη την εβδομάδα. Πού να τρέχεις από τα άγρια χαράματα στις Εκκλησίες και το σημαντικό είναι ότι θα πας, θα κουραστείς και μεροκάματο δεν θα πάρεις.
Από την άλλη πάλι, λέω και το εξής. Ο Θεός γι’ αυτό σας έπλασε για να κοιμόσαστε την Κυριακή; Δεν σας είπε να Τον δοξολογείτε; Αλλά εσείς τον δοξολογείτε με άλλα πράγματα την Κυριακή. Μία Κυριακή έχουμε, να μη βγούμε έξω να διασκεδάσουμε; Εμ! βέβαια, το Σάββατο το βράδυ θα βγείτε μέχρι τα χαράματα έξω, μετά πού να έχετε κουράγιο να πάτε και στην εκκλησία. Και τώρα εδώ στην αγρυπνία βλέπω μερικούς να δυσανασχετούν και να σκέπτονται, τι καλά θα ήταν τώρα να ήμασταν στα κρεβάτια μας ξαπλωμένοι, από το να καθόμαστε μέσα στη νύχτα και να ακούμε κηρύγματα.
Είναι τόσο δύσκολο, βρε παιδιά, να αφιερώσουμε μια νύχτα για το Θεό μας; Αυτός τόσες μέρες και τόσες νύχτες μας περιμένει να μετανοήσουμε και να επιστρέψουμε κοντά Του. Ας μείνουμε για χάρη Του μια νύχτα άγρυπνοι. Στα μπουζούκια πόσες νύχτες στ’ αλήθεια έχουμε αφιερώσει στο διάβολο;(Μιλάει πάλι άλλοτε σαν άνθρωπος κι άλλοτε σαν δαίμονας)
Μου έχουν αφιερώσει εμένα, Δωρόθεε, πάρα πολλές νύχτες στα μπουζούκια. Εμένα, κάθε νύχτα, με δοξολογούνε μετά βαΐων και κλάδων, μετά χορδών και οργάνων. Αυτές είναι δοξολογίες για μένα και οι άνθρωποι μένουν ξάγρυπνοι μέχρι το πρωί.
Εδώ δεν ακούς δοξολογίες, μόνο ροχαλητά ακούς. Το μυαλό σας είναι στο σπίτι σας, στα κρεβάτια σας. Αλλά μη στεναχωριέστε καθόλου, έχω εγώ στρωμένα κρεβάτια στην κόλαση! Γι’ αυτό μη στεναχωριέστε καθόλου. Μείνετε ήσυχοι…
(Απόσπασμα από το βιβλίο: “Η ομολογία ενός δαίμονα κατά προσταγήν της Υπεραγίας Θεοτόκου”)