[Μαρτυρία Αρ. Χ.*]:
[…] Στις δύο εβδοµάδες που ο Άγιος [ο άγιος Πορφύριος] έμεινε μαζί μας, έκανε αρκετά ταξίδια µε τον πατέρα μου και σε πολλά, παίρνανε και εμένα.
Δύο φορές διανυκτερεύσαμε στις ενορίες που πηγαίναµε. Ο Άγιος µε τον πατέρα µου κοιμόντουσαν µέσα στον Ι. Ναό.
Κάποια µέρα πήγαµε στο πιο κοντινό λιμάνι του χωριού, στο Ρούσιο λιμάνι, και θέλαμε να ταξιδέψουµε για την Αγία Ρουμέλη με ένα μικρό καΐκι ιδιοκτησίας του κ. Σ. Π.*.
Ένα ταξίδι περίπου τριών ωρών. Είχε έρθει μαζί μας και μία φοιτήτρια που σπούδαζε κοινωνιολογία στη Ζυρίχη και τη φιλοξενούσαμε στο σπίτι μας για να κάνει την πτυχιακή εργασία της.
Όλοι µαζί πλησιάσαμε το καΐκι που δερνόταν από τα κύματα, διότι ήταν χειμώνας και η θάλασσα είχε φουρτούνα.
Εγώ και η φοιτήτρια φοβόµασταν πολύ πως, αν ταξιδέψουμε, θα βουλιάξουμε και θα πνιχτούμε.
Ο πατέρας μου δεν μιλούσε και άφηνε τις πρωτοβουλίες στον Άγιο.
Πρώτος στο καΐκι που τρανταζότανε από τα κύματα ανέβηκε ο Άγιος και την ίδια στιγμή το καΐκι ακινητοποιήθηκε και η θάλασσα έγινε λάδι!
Θυµάµαι πόσο θαυµασµό μου προκάλεσε τό γεγονός αυτό της απότομης νηνεμίας.
Ανεβήκαμε και εμείς άφοβα και φύγαμε.
* Ολόκληρα τα ονόματα αναγράφονται στο πιο κάτω βιβλίο.
Απόσπασμα από το βιβλίο, ο «Όσιος Πορφύριος ο Προφήτης, Μαρτυρίες», έκδοση Αγιοπαυλίτικου Ιερού Κελλιού Αγίων Θεοδώρων, Άγιον Όρος, Τόμος β’.