Η Ρωσία έχει μια τεράστια γκάμα όπλων πυροβολικού στη φαρέτρα της, με το τελευταίο να αποτελείται από ένα σασί αρμάτων μάχης T-80 εξοπλισμένο με εκτοξευτή πυραύλων ναυτικού
Η ουκρανική κρίση έχει αποδείξει ότι το πυροβολικό παραμένει ο απαραίτητος «Θεός του Πολέμου» και στις συγκρούσεις του 21ου αιώνα.
Η Ρωσία έχει μια τεράστια γκάμα όπλων πυροβολικού στη φαρέτρα της, με το τελευταίο να αποτελείται από ένα σασί αρμάτων μάχης T-80 εξοπλισμένο με εκτοξευτή πυραύλων ναυτικού.
Πλάνα στο διαδίκτυο δείχνουν έναν εκτοξευτή πυραύλων RBU-6000 του ναυτικού ενσωματωμένο σε ένα σασί άρματος μάχης T-80B να εκτοξεύει τα πυρά του σε μια στέπα κάπου στην πρώτη γραμμή στη ζώνη ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία.
Για τη Ρωσία πάντως δεν είναι κάτι αξιοπερίεργο, να συνδέεται ένα ειδικά κατασκευασμένο σύστημα πολλαπλών πυραύλων εκτόξευσης (MLRS), με εκτοξευτές RBU-6000 με οχήματα εδάφους.
Το φθινόπωρο του 2023 τοποθετήθηκαν για πρώτη φορά σε θωρακισμένα οχήματα μάχης MT-LB , καθώς και φορτηγά Ural και Kamaz.
Η απόφαση να συνδεθεί το RBU-6000 σε ένα σασί T-80 φαίνεται να ήταν το επόμενο λογικό βήμα, δεδομένου ότι η θωράκιση του τανκ θα παρέχει στο πλήρωμά του προστασία από τα πάντα, από εχθρικά πυρά μικρών όπλων έως βολές πυροβολικού, ακυρώνοντας μια βασική ευπάθεια των περισσοτέρων εκτοξευτών MLRS.
Έτσι το νέο «σύνθετο» όπλο μπορεί να πλησιάσει πιο κοντά σε επικίνδυνες περιοχές της πρώτης γραμμής.
Τι είναι ο RBU – 6000;
Παρουσιάστηκε από το Σοβιετικό Ναυτικό στις αρχές της δεκαετίας του 1960.
Ο RBU-6000 είναι 3,5 τόνων, διαμετρήματος 213 mm ανθυποβρυχιακός και αντιτορπιλικός εκτοξευτής πυραύλων με δώδεκα ακτινικά τοποθετημένες κάννες συνήθως προσαρτημένες σε πολεμικά πλοία επιφανείας.
Γνωστό και ως «Smerch-2» το σύστημα εκτοξεύει πυραύλους RGB-60 – οι οποίοι ζυγίζουν 113,5 κιλά ο καθένας, συνοδεύονται από πυρομαχικά 23 κιλών υψηλής εκρηκτικότητας, εμβέλεια έως 6 χιλιόμετρα και λειτουργία σε βάθη έως 500 μέτρα.
Ένας τεράστιος εκσυγχρονισμός του RBU-6000 γνωστός ως RPK-8 συντελέστηκε τη δεκαετία του 1980 και τέθηκε σε λειτουργία στα τέλη του 1991, με νέους πυραύλους με δυνατότητα υποβρύχιας εστίασης και βάθος λειτουργίας έως και 1.000 μέτρα.
Τα νεότερα συστήματα ήταν εξοπλισμένα με εκρηκτικά 19,5 κιλών, σχεδιασμένα να προσκολλώνται σε εχθρικά υποβρύχια και να ανοίγουν το κύτος τους.
Οι πιο πρόσφατες παραλλαγές συνοδεύονται από ένα τηλεκατευθυνόμενο σύστημα ελέγχου πυρών.
Τα ρωσικά πολεμικά πλοία που συμμετέχουν στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση έχουν χρησιμοποιήσει τόσο τον RBU-6000 όσο και τον RPK-8 εκτενώς για να στοχεύσουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη του ουκρανικού ναυτικού που επιτίθενται σε πλοία του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας και στα λιμάνια της χώρας τους.
Τα χαρακτηριστικά του T – 80
Το πλαίσιο του T-80 έγινε επιχειρησιακό για πρώτη φορά στα μέσα της δεκαετίας του 1970.
Διαθέτει έναν ισχυρό κινητήρα αεριοστροβίλου 1.100 ίππων, που προφανώς δίνει στην προσαρμοσμένη μονάδα MLRS εξοπλισμένη με RBU-6000 αρκετή δύναμη για να ελίσσεται στη γραμμή πυρός, να εκτοξεύει τους πυραύλους και να αποφεύγει τα εχθρικά πυρά.
Πρόκειται για μία στρατηγική που είναι γνωστή ως «shoot and scoot», (ανοίγω πυρ και φεύγω).
Στην αρχή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης το 2022, η Ρωσία είχε χιλιάδες T-80 διάσπαρτα σε όλη τη χώρα, με τους κατασκευαστές όπλων να τα εκσυγχρονίζουν και να τα στέλνουν στο μέτωπο.
Η παραλλαγή T-80B που φαίνεται στις φωτογραφίες, παρουσιάστηκε το 1980 και συνήθως είναι εξοπλισμένη με βελτιωμένη σύνθετη θωράκιση, laser, βελτιωμένο σύστημα ελέγχου πυρός και νυχτερινή όραση.
Δεν είναι σαφές ποιες από αυτές τις βελτιώσεις παρουσιάζονται στο νέο MLRS που βασίζεται στο T-80 που είναι εξοπλισμένο με Smerch-2.
Η τάση της Ρωσίας να χρησιμοποιεί σασί τανκ για σκοπούς άλλους από ένα σύγχρονο κύριο άρμα μάχης είναι γνωστή, με Σοβιετικούς και Ρώσους μηχανικούς να τα συνδυάζουν με βαριά μηχανική και εξοπλισμό εκκαθάρισης ναρκών, να τα συνδέουν σε βαριά πυροβόλα για να δημιουργήσουν κινητά οβιδοβόλα, να τα χρησιμοποιούν για να προωθήσουν το θανατηφόρο θερμοβαρικό βαρύ φλογοβόλο σύστημα TOS-2, και ακόμη και τη σύνδεσή τους στο μοναδικό 1K17 Szhatie – μια σοβιετική πλατφόρμα μάχης laser που έχει σχεδιαστεί για να απενεργοποιεί τον οπτικό-ηλεκτρονικό εξοπλισμό του εχθρού.
Ποιες είναι οι δυνατότητες του επίγειου Smerch-2;
Ο επίγειος εκτοξευτής Smerch-2 τοποθετημένος στο πλαίσιο T-80 φαίνεται να είναι το πνευματικό τέκνο στρατιωτικών μηχανικών πρώτης γραμμής, οι οποίοι είναι γνωστό ότι δημιουργούν μια ευρεία γκάμα αυτοσχέδιων όπλων χρησιμοποιώντας όποια εργαλεία, εξοπλισμό και ανταλλακτικά υπάρχουν. διαθέσιμα.
Η εμφάνιση του συστήματος σε μια ποικιλία φορέων (προσαρτημένο σε ένα πλαίσιο T-80, APC MT-LB και φορτηγά) φαίνεται να επιβεβαιώνει την επιχειρησιακή του αποτελεσματικότητα.
Δεν έχουν δημοσιοποιηθεί επίσημες λεπτομέρειες για τις δυνατότητες του συστήματος, αλλά αν είναι κάτι σαν ναυτική παραλλαγή του, το επίγειο Smerch-2 θα έχει εμβέλεια έως και 6 χιλιόμετρα, ενώ το πλαίσιο T-80 έχει επιχειρησιακή εμβέλεια έως και 335 χιλιόμετρα χωρίς ανεφοδιασμό.