Πανικόβλητοι όλοι αγοράζουν χρυσό στις μεγάλες κεντρικές τράπεζες.

Το μόνο ερώτημα για το τι θα πρωτοσυμβεί είναι: Κρίση δολαρίου ή πτώχευση στις ΗΠΑ λόγω κρατικού χρέους;

Το α’ εξάμηνο του 2023 υπήρξε έτος σταθμός για τον χρυσό, με τις κεντρικές τράπεζες να προβαίνουν σε αγορές ρεκόρ, προεξαρχουσών της Κίνας και της Ρωσίας.
Για του λόγου το αληθές, οργανισμοί όπως το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού ανέφερε τρομακτική αύξηση εν συγκρίσει με το 2022.
«Μέχρι σήμερα, σε ετήσια βάση, οι κεντρικές τράπεζες έχουν αγοράσει 800 τόνους χρυσού, που σημαίνει αύξηση 14% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι».
Ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει θετική επίδραση στην τιμή του χρυσού από το λεγόμενο και «January Effect» ενώ διανύουμε τις τελευταίες ημέρες του πρώτου μήνα του 2024, υπάρχουν πολλοί δείκτες που προοιωνίζονται πως το πάρτι αγορών εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών θα συνεχιστεί – τουλάχιστον για το πρώτο εξάμηνο του νέου έτους.
Η επιτάχυνση της αποδολαριοποίησης είναι μόνο ένας παράγοντας, καθώς ισχυρές δυνάμεις όπως η Κίνα και η Ρωσία συνεχίζουν βάσει στρατηγικού σχεδιασμού να απομακρύνονται το νόμισμα των ΗΠΑ.
Φυσικά, οι προσπάθειες της κυβέρνησης Biden να απομονώσει τη Ρωσία επιβάλλοντας κυρώσεις, στον απόηχο της σύγκρουσης στην Ουκρανία, μόνο ώθηση παρέχουν στους Ρώσους, που από τη μεριά τους κάνουν τα πάντα για να σπρώξουν το δολάριο όσο πιο βαθιά γίνεται στον βυθό.
Αν αναλογιστεί κανείς πόσο ασταθές είναι το ρούβλι αλλά και το νέο κύμα αμερικανικών δαπανών χάριν της Ουκρανίας και του Ισραήλ, ευκόλως θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως οι «αποθήκες» χρυσού της Ρωσίας θα συνεχίσουν να αυξάνονται.

«Στοίχημα»

Σύμφωνα με τον γνωστό οικονομολόγο Peter Schiff, πέρα από τα παραπάνω, μπορείτε να στοιχηματίσετε στο ότι η Κίνα και η Ρωσία αγοράζουν πολύ περισσότερο χρυσό από αυτό που αναφέρεται δημοσίως.
Ως εκ τούτου, οι πραγματικοί αριθμοί είναι πάντα υψηλότεροι από ό,τι γίνεται γνωστό.
Όπως έχει επισημάνει πολλές φορές ο Jim Richards, χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα κατέχουν χρυσό που αποκτήθηκε μέσω προγραμμάτων αγοράς εκτός βιβλίου και τα αποθέματά τους υπερβαίνουν κατά πολύ αυτό που ισχυρίζονται επίσημα: «Για παράδειγμα, η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας ανέφερε αύξηση στα αποθέματά της κατά 30 μετρικούς τόνους.
Αυτό καταγράφεται μετά από έναν χρόνο ισοπεδωτικής απόδοσης, λόγω μη αναφοράς, παρά μη εξαγοράς.
Χαίρομαι που βλέπω τη Ρωσία πίσω στο παιχνίδι».
Στο μεταξύ, η Fed, έχοντας εγκαταλείψει την προσπάθειά της να τιθασεύσει τον πληθωρισμό στις ΗΠΑ, γεμίζει συνεχώς με καύσιμα της αγοράς του κίτρινου μετάλλου.
Γνωρίζοντας πως δεν έχει άλλη επιλογή από το να μειώσει τα επιτόκια μέσα στο 2024, βοηθά στην υποτίμηση του δολαρίου, ενώ ωθεί τις άλλες κεντρικές τράπεζες να αναζητήσουν τρόπους αντιστάθμισης των χαλαρών νομισματικών πολιτικών της.
Παρότι λοιπόν ο ισολογισμός της Fed συρρικνώθηκε το 2023, δεν έκλεισε ούτε κατά διάνοια το χάσμα που δημιουργήθηκε λόγω των τρισεκατομμυρίων δολαρίων που τυπώθηκαν στην Covid εποχή.
Φυσικά, αυτό δεν εμπόδισε τον Powell να κηρύξει τη νίκη κατά του πληθωρισμού στην τελευταία συνέντευξη τύπου του 2023: «Πιστεύουμε ότι κάναμε αρκετά».
Ωστόσο, εν έτει 2024, με τις πληθωριστικές πιέσεις να παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, τυχόν χαμηλότερα επιτόκια, αναπόφευκτα, θα ενίσχυσουν τον ρυθμό αύξησης των τιμών, οδηγώντας σε απόρριψη του δολαρίου και σε αύξηση τόσο τον χρυσό όσο και άλλα εμπορεύματα.
Ο Peter Schiff, πράγματι, ήταν από τους λίγους που προέβη σε παρόμοιες επισημάνσεις, άρα το μόνο που έχετε να κάνετε είναι μη λαμβάνετε υπόψη τι λένε οι κεντρικές τράπεζες.
Σε αυτό το πλαίσιο, για τις τράπεζες το έδαφος είναι έτοιμο ώστε να προσθέσουν περισσότερο χρυσό στα αποθέματά τους για να αντισταθμίσουν τις πτωτικές πιέσεις στο δολάριο.

«Κρίση δολαρίου ή πτώχευση;»

Το μόνο ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι το εξής: ποιο από τα δύο θα συμβεί πρώτο, κρίση δολαρίου ή πτώχευση λόγω κρατικού χρέους;
Οι κεντρικοί τραπεζίτες δεν θα περιμένουν να μάθουν…

Εξάλλου, το 2023, ούτε οι υψηλότερες ονομαστικές αποδόσεις στα ομόλογα δεν κατάφεραν να επιβραδύνουν το ράλι του χρυσού.
Σημειώνεται πως οι αυξανόμενες αποδόσεις στα ομόλογα, κατά κανόνα, αντικατοπτρίζουν λιγότερη βεβαιότητα σε ό,τι αφορά την υγεία της οικονομίας -όχι περισσότερη- καθώς οι επενδυτές καταφεύγουν στην εύκολη ασφάλεια των ομολόγων.
Αλλά ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει, και μια κατάρρευση στην αγορά των κρατικών ομολόγων θα έπληττε το δολάριο, το οποίο θα συμπαρέσυρε μαζί του στον πάτο και την υπόλοιπη οικονομία: «…ένα κραχ θα αναγκάσει την αξία του δολαρίου να πέσει, η οποία θα οδηγήσει σε μια βάναυση οικονομική ύφεση — μια κατά την οποία το «βιοτικό επίπεδο» στη χώρα θα πέσει δραματικά».
Τέλος, το 2024 φέρνει ακόμη μεγαλύτερη αβεβαιότητα ενόψει των συνεχιζόμενων συγκρούσεων δι’ αντιπροσώπων των ΗΠΑ και, κυρίως, λόγω των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, που ενισχύουν την εικόνα εσωτερικής πολιτικής αστάθειας.
Με υποψηφίους και από τις δύο πλευρές, όπως ο RFK Jr. και ο Vivek Ramaswamy, να αγκαλιάζουν τάσεις κατά του καθεστώτος και την κυριαρχία των κεντρικών τραπεζών, μαζί με το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα και τη σπείρα του χρέους των ΗΠΑ, υπόσχονται ανακατάξεις.
Όπως επισημαίνει ο Robin Tsui της South China Morning Post, προφανώς: «…η κουβέντα για shutdown στις ΗΠΑ, οι συζητήσεις για τη δημοσιονομική πολιτική και οι πολιτικές αντιπαραθέσεις ενόψει του αμερικανικού εκλογικού κύκλου του 2024 εξακολουθούν να υπάρχουν».
Είναι αλήθεια ότι πολλοί οικονομολόγοι και στελέχη της Fed δεν έχουν απολέσει την ελπίδα για μια «ήπια προσγείωση» το επόμενο έτος, κάτι που θα συνεπαγόταν μείωση της ζήτησης για χρυσό.
Αλλά με τον χρόνος να πιέζει, πρόκειται για έναν ισχυρισμό που ακόμη και οι ίδιοι παραδέχονται ότι θα μπορούσε να καταλήξει κενός.
Για κάθε ειλικρινή παρατηρητή, περισσότερες ενδείξεις αστάθειας, πληθωρισμού, χρέους με αρνητικές αποδόσεις και τρέλας κατά τη διάρκεια της εκλογικής χρονιάς που διανύουμε υποδηλώνουν έντονη ανάγκη για ασφάλεια.
Παρατηρώντας τους ισχυρισμούς που κάνουν δημόσια οι τραπεζίτες και οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ, οι κεντρικές τράπεζες γνωρίζουν την αλήθεια: πρέπει να συνεχίσουν να καταβροχθίζουν χρυσό.
Είναι ο μόνος στρατηγικός ελιγμός που έχει νόημα, με λίγους άλλους ουσιαστικούς τρόπους για να προστατευτούν από παράπλευρες ζημιές εν μέσω της αυτοκαταστροφικής πολιτικής, των υπερβολικών παρεμβάσεων και της εκλογικής πολιτικής αναταραχής στις ΗΠΑ.

www.bankingnews.gr