Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια… και σ’ όποιον αρέσει!

Γράφει ο Θοδωρής Γιάνναρος

“Αγαπούμε υπερβολικά τη πατρίδα μας, για να είμαστε αριστεροί…”,

Δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να αμφισβητηθεί το γεγονός ότι: όταν πρόκειται να κινδυνέψεις για την πατρίδα σου ή για τη θρησκεία σου ή πρέπει να προστατεύσεις την οικογένειά σου, δεν ρωτάς τον οποιοδήποτε μάντη,  αν πρέπει όντως να κινδυνέψεις…  Απλά προχωράς…

Το τρίπτυχο “Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια” αποτελεί την πιο διαδεδομένη φράση της ελληνικής ιστορίας, που κάποιοι ανόητοι ταυτίζουν με συνθήματα που κρέμονταν από τα χείλη αντιδραστικών και ακροδεξιών, ως ένα τρίπτυχο που αποτελείται από τις τρεις λέξεις και ισχυρίζονται πως ενώνει τις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής ιστορίας! Όμως, το σύνθημα αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ίδια την ιστορία της Ελλάδος. Γεννήθηκε το 19ο αιώνα, διαδόθηκε κατά τον 20ο και κυριάρχησε στα στόματα και τις καρδιές όλων εκείνων που αγαπούν αυτή την Πατρίδα – την Ελλάδα μας! Σε αυτό το τρίπτυχο, η πατρίδα αποτελεί την μακραίωνη εστία του έθνους με το έθνος να προσδιορίζεται καθοριστικά από τη σχέση του με τη θρησκεία και την οικογένεια…

Οι ανόητοι μηδενιστές – απάτριδες θέλουν να πιστεύουν, ότι πρόκειται για μια σύγχρονη ‘’κατασκευή’’ συνδεδεμένη με το κράτος, μετά τον συμμοριτοπόλεμο και συγκεκριμένα  κατά τη δεκαετία του ‘50. Σε κάθε περίπτωση όμως, η ιστορία αυτής της φράσης έχει ιδιαίτερα μεγάλο βάθος χρόνου και πολύ περίπλοκες και σύνθετες διαδρομές. Η φράση αυτή  – κάτι σαν σύνθημα, δεν δημιουργήθηκε έτσι ξαφνικά, αλλά αντιθέτως, αποτελεί προϊόν πολύ μακρόχρονων διαδικασιών που συνδέονται άρρηκτα, με σημαντικές ιδεολογικές, πολιτικές και κοινωνικές διαφοροποιήσεις και μετασχηματισμούς, που έλαβαν χώρα…

Δεν ξέρω ποιος άνθρωπος, που θα ήθελε να μπορεί να αισθάνεται πως ζει ελεύθερος, δεν θα γοητεύονταν από το τρίπτυχο “Πατρίς -Θρησκεία – Οικογένεια”. Νομίζω πως δεν υπάρχουν τέτοιοι Έλληνες. Υπάρχουν, όμως, εκείνοι, που δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που ενέχει η πολιτική απόρριψη αυτού του τρίπτυχου, που σε δύσκολες χρονικές περιόδους για το Έθνος υπογράφηκε με αίμα αγωνιστών πάνω σε μάρμαρο ελληνικό. Φτάσαμε δε τις τελευταίες μέρες να παρατηρούμε με φρίκη την γενικευμένη ευφορία των υποστηρικτών του πληγωμένου συνονθυλεύματος του Σύριζα και του αρχηγού του, για το γεγονός ότι με διάφορα ανόητα επιχειρήματα προσπαθούν να σφετεριστούν το τρίπτυχο “Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια”, έτσι ώστε να μην αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο, όπως ισχύει μέχρι σήμερα, των Φιλελευθέρων Δημοκρατών. Όχι επειδή κατά κάποιο περίεργο και ακατανόητο λόγο επανανοηματοδοτήθηκαν οι έννοιες περί των τριών αυτών θεμελίων του Έθνους, αλλά λόγω του ότι κάποιοι ξαφνικά αποφάσισαν πως πρέπει να δείξουν προς τα έξω, πως μετά τη “Συμφωνία των Πρεσπών”, τα επιχειρήματα του τύπου,, “…δεν έχει σύνορα η θάλασσα” και “…το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του”, καθώς και τις ανυπόστατες κατηγορίες κατά του Φρέντυ Μπελέρη, επανεφηύραν την έννοια του Πατριωτισμού, κατήργησαν την Πίστη και επανασχεδίασαν τον θεσμό της Οικογένειας και προκειμένου να προσδώσουν στο εγχείρημα κάποιες δόσεις αληθοφάνειας, αποφάσισαν να κλέψουν κάποιες έννοιες υψηλού συμβολισμού, όπως το τρίπτυχο και να το συνδέσουν με…  θαύματα κατά τη διάρκεια της βάπτισης… των πεφωτισμένων.

Είναι αστεία η αριστερίστικη θεωρία – γνώμη, πως το τρίπτυχο που αναφέρεται σε ιερές έννοιες του Ελληνισμού,  αποτέλεσε κάποιον αρμό της κρατικής ιδεολογίας, στο όνομα της οποίας εξαπολύθηκαν δήθεν διώξεις και καταπατήθηκαν λαϊκές ελευθερίες και ατομικά δικαιώματα…

Υπάρχει δυστυχώς για τους γραφικούς αυτούς “αριστερό-μηδενιστές”, ένα αλάνθαστο ένστικτο που δίδασκε στους αρχαίους Έλληνες εδώ και τρεις χιλιετικες, την επιφυλακτικότητα έναντι των ξένων και των αλλόθρησκων. Γνώριζαν καλά ότι η αξία μιας χώρας δεν μετριέται με βάση τον αριθμό των κατοίκων της, αλλά με βάση τον αριθμό των αληθινών πολιτών της, αυτών που απαρτίζουν αυτό που ονομάζουμε Έθνος! Οι νέο-αριστεροί ανθέλληνες από την άλλη, είναι για τον πατριωτισμό ό,τι οι έμποροι ναρκωτικών για την υγεία, οι οποίοι προμηθεύουν τη βασική πρώτη ύλη στην αγορά του θανάτου νέων ανθρώπων.

Πίστη λοιπόν στην πατρίδα… πάντα. Πίστη σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, μόνον όταν το αξίζει πραγματικά και τα μέλη που την απαρτίζουν νιώθουν όπως οι πραγματικοί Έλληνες για την Ελλάδα.

Πίστη και εμπιστοσύνη στους αριστερούς, ποτέ  -εδώ υπάρχει και ένας ενδιαφέρων συμβολισμός, που αφορά στο γεγονός, ότι “οι σημαίες ποτέ δεν κυματίζουν…  στο κενό!”.

* Ο Θοδωρής Γιάνναρος είναι Μοριακός Βιολόγος – Γενετιστής

Εφημερίδα Εσπερινή