Γράφει ο Λυκούργος Νάνης, ιατρός
Τι να περιμένει κανείς από μία εκκλησιαστική ηγεσία (στο πλαίσιο του εν λόγω όρου συμπεριλαμβάνω όλους τους εν ενεργεία μητροπολίτες) που ανέχθηκαν επί τόσα έτη και εξακολουθούν να ανέχονται κατά τρόπο σφόδρα εξοργιστικό και σκανδαλώδη τις κραυγαλέες περιπτώσεις Θερμού, Φάρου και Καριώτογλου;
Ποια αξιοπιστία και συνέπεια μπορεί να κέκτηνται οι διάφορες φραστικές- κειμενικές, ως επί το πλείστον, παρεμβάσεις τους, αναφορικά με το πρόσφατο νομοθετικό ανοσιούργημα των αντιχρίστων και αθεόφοβων πολιτικών εξουσιαστών;
Οι λεγόμενοι και θεωρούμενοι «καλοί» επίσκοποι, γιατί δεν αντέδρασαν, όπως επιβάλλει η αρχιερατική τους ιδιότητα, στα «άρρητα ρήματα» που εξήλθαν του έρκους των οδόντων και αποτύπωσαν οι γραφίδες των τριών προαναφερθέντων κληρικών; Δεν πρόκειται για φρικώδεις ετεροδιδασκαλίες που νοθεύουν και αλλοιώνουν την ευαγγελική και αγιοπατερική διδαχή με κατάδηλες σωτηριολογικές συνέπειες, τόσο για τους ίδιους όσο και για το εκκλησιαστικό σώμα ευρύτερα;
Γιατί δεν κίνησαν, με πρωτοβουλία τους, την επιβεβλημένη από το Κανονικό Δίκαιο, διαδικασία;
Ως πότε οι τρεις προαναφερθέντες καθώς και οι ομόφρονές τους, θα περιφέρουν τα αιρετικά τους ληρήματα και φαντασιοκοπήματα, ανενόχλητοι και ανεξέλεγκτοι, εντός της εκκλησιαστικής παρεμβολής, ναρκοθετώντας τη σωτηρία του ποιμνίου;
Και φθάσαμε στο ανήκουστο σημείο, ο γνωστός και μη εξαιρετέος π.Βασίλειος Θερμός, να προσκαλείται από μητροπολίτες ως ομιλητής σε κατηχητικές συνάξεις των μητροπόλεών τους….. Πρόκειται περί καταντήματος…..