Όταν ένα πάθος μας πολεμάει και θέλει να του συγκατατεθεί η ανώτερη θέληση, τότε πρέπει να γίνει μεγάλη αντίσταση σε αυτό.
Όταν μάλιστα καταπαύσει κάπως ο πόλεμος πρέπει να γίνει εναντίον του πάθους αυτού νέα έφοδος από μέρους μας, αφού το ξεσηκώσουμε εναντίον μας για να νικηθεί τελείως.
Αυτό μπορεί να επαναληφθεί, ώστε το πάθος αυτό τελικά να περιφρονηθεί τελείως.
Εξαίρεση εδώ αποτελούν τα σαρκικά πάθη τα οποία χρειάζονται άλλο είδος αντιμετώπισης και όχι συνεχή ενασχόληση με αυτά.
Είναι ανάγκη ν’ αντιστέκεται κανείς και στα μικρά ελαττώματα και στις μικρές εκδηλώσεις των παθών, διότι οι μικρές απροσεξίες ανοίγουν το δρόμο στις μεγάλες.
Έτσι σιγά-σιγά δημιουργούνται οι κακές συνήθειες, γιατί από τη μικρή φροντίδα που έχουν μερικοί για να πετάξουν από την καρδιά τους τις μικρές ορέξεις του πάθους, αιφνιδιάζονται και κυριεύονται και νικώνται από το πάθος αυτό ανέλπιστα με αποτέλεσμα να παθαίνουν μεγάλη ζημιά.
Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης
