Ο π. Ευμένιος ήταν ένας οικουμενικός Άγιος. Είχε οικουμενική συνείδησι. Θυμάμαι κάποια μέρα που καθόμασταν στο κελλί του, μας είχε πει:
Μια φορά εκεί στην Ευρώπη, προς τα μέρη της Γερμανίας, της Ρωσίας, της Ουκρανίας υπήρχε μια βαριά ατμόσφαιρα, πολύ βαριά, σύννεφα μαύρα, πολύ πολύ βαριά η ατμόσφαιρα. Αυτό κράτησε κάποιο χρονικό διάστημα. Μετά ξεκαθάρισε ωραία, ωραία και έφυγε όλη αυτή η βαριά η ατμόσφαιρα, η μαυρίλα, η καταχνιά και τα σύννεφα.
Και έδειχνε ανακουφισμένος και χαρούμενος.
Αργότερα, στο ταξείδι που κάναμε στην Ρωσσία, αναφέρθηκε πάλι στο γεγονός αυτό και, όπως είχε αποκαλύψει σε μια συζήτηση με τον Άγιο Μόρφου, επρόκειτο για ένα μεγάλο παγκόσμιο πόλεμο, που ετοιμαζόταν και απετράπη εν τη γενέσει του, πριν εκδηλωθή στο φυσικό επίπεδο, με την πνευματική παρέμβασι εκείνου και άλλων οσίων Γερόντων.
Του έλεγε:
Ήμαστε όλοι στο μέτωπο, ο πατήρ Πορφύριος, ο πατήρ Ιάκωβος, ο πατήρ Παίσιος, όλοι οι καλόγεροι πήγαμε στο μέτωπο. Κι εγώ έκλαια, έκλαια. Με είδε ο πατήρ Πορφύριος και μου είπε: «Μην κλαις έτσι, πάτερ Ευμένιε, δεν θα γίνει τίποτε. Η Παναγία μας δεν θα επιτρέψη να γίνη ένα τόσο μεγάλο κακό, θα κάμη έλεος».
Απόσπασμα από το βιβλίο του Μοναχού Σίμωνος, «Π. Ευμένιος, ο ποιμήν ο καλός και θαυματουργός».