Όσοι αξιωθηκαμε και βαπτισθηκαμε τα καλά έργα δεν τα προσφέρουμε στο Θεό για να λάβουμε ανταπόδοση γι’ αυτά, αλλά για να φυλάξουμε την καθαρότητα του αγίου Βαπτίσματος.
Κάθε καλό έργο που κάνουμε, μας κάνει να απέχουμε από το αντίθετο του κακό, αλλά δεν μπορεί να μας προσθέσει αγιασμό χωρίς τη θεία χάρη.
Ο εγκρατής απέχει από τη λαιμαργία.
Ο ακτήμονας, από την πλεονεξία.
Ο ήσυχος από την πολυλογία.
Ο αγνός από τη φιληδονία.
Ο σεμνός από την πορνεία.
Ο αυτάρκης από τη φιλαργυρία.
Ο πράος από την ταραχή.
Ο ταπεινός από την κενοδοξία.
Ο υποτακτικός από τη φιλονεικία.
Ο ελεγκτικός από την υποκρισία.
Επίσης, ο προσευχόμενος από την απελπισία, ο φτωχός από τα πολλά χρήματα, ο ομολογητής από την άρνηση, ο μάρτυρας από την ειδωλολατρεία.
Βλέπεις πως κάθε αρετή που γίνεται μέχρι θανάτου, δεν είναι άλλο παρά αποχή από την αμαρτία;
Η αποχή από την αμαρτία είναι φυσικό έργο και όχι αντάλλαγμα της Βασιλείας των Ουρανών.
Ο άνθρωπος μόλις και μπορεί να φυλάξει όσα επιβάλλει η φύση του.
Ο Χριστός δια του Σταύρου χαρίζει την υιοθεσία.
Εκείνος που θέλει να περάσει τη νοητή θάλασσα των παθών, μακροθυμεί, ταπεινοφρονει, αγρυπνει, εγκρατευεται.
Αν προσπαθήσει να περάσει χωρίς αυτά τα τέσσερα, ταράζει μόνο την καρδιά, να περάσει όμως δεν μπορεί.
Η ησυχία είναι αποκοπή των κακών.
Αν πάρει και τις προηγούμενες τέσσερις αρετές μαζί με προσευχή, δεν υπάρχει συντομότερη βοήθεια προς απόκτηση της απάθειας.
Άγιος Μάρκος ο Ασκητής