Προσευχή, ως προς την ποιότητα της, είναι συνουσία και ένωση του ανθρώπου με τον Θεό, και ως προς την ενέργεια της σύσταση και διατήρηση του κόσμου, συμφιλίωση με το Θεό, μητέρα των δακρύων, καθώς επίσης και θυγατέρα, συγχώρεση των αμαρτημάτων, γέφυρα που σώζει από τους πειρασμούς, τοίχος που μας προστατεύει από τις τύψεις, συντριβή των πολέμων, έργο των Αγγέλων, τροφή όλων των ασωμάτων.
Η προσευχή είναι η μελλοντική ευφροσύνη, εργασία που δεν τελειώνει, πηγή των αρετών, πρόξενος των χαρισμάτων, αφανής πρόοδος, τροφή της ψυχής, φωτισμός του νου, πέλεκυς που χτυπά την απόγνωση, απόδειξη της ελπίδος, διάλυση της λύπης, πλούτος των μοναχών, θησαυρός των ησυχαστών, μείωση του θυμού, καθρέπτης της πνευματικής προόδου, φανέρωση των μέτρων, δήλωση της πραγματικής καταστάσεως, αποκάλυψη των μελλοντικών πραγμάτων, σημάδι της πνευματικής δόξας που έχει κανείς.
Η προσευχή είναι γι’ αυτόν που προσεύχεται πραγματικά δικαστήριο και κριτήριο και βήμα του Κυρίου, πριν από το μελλοντικό βήμα.
Πριν από όλα ας βάλουμε στον κατάλογο της δεήσεως μας την ειλικρινή ευχαριστία.
Στη δεύτερη σειρά, την εξομολόγηση των αμαρτιών μας και τη συντριβή της ψυχής μας με συναίσθηση.
Και εν συνεχεία ας αναφέρουμε τα αιτήματά μας προς τον Παμβασιλέα.
Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος