Στις δύσκολες, λοιπόν, στιγμές μη φωνάζουμε μόνο «πού είσαι, Κύριε», αλλά ας έχουμε υπομονή, ελπίδα, καρτερία.
«Ιδού, εγώ μεθ’ υμών είμι πάσας τας ημέρας της ζωής υμών» (Ματθ. κη ‘, 20) υποσχέθηκε ο Κύριος.
[sc name=”eidi-roychismoy” ][/sc]
Να το νιώθουμε, να το ζούμε ότι ο Κύριος είναι κοντά μας. Γιατί, αν το λέμε μόνο με τα χείλη, δεν έχει αξία. Αν δεν το ζει κανείς αυτό και εύκολα καταβάλλεται ή υποχωρεί, τότε και τον Κύριο προσβάλλει και ο ίδιος αποδεικνύεται αδύναμος και ασυνεπής.
Γιατί, πού θα δείξει ο πιστός ότι ανήκει σ’ Εκείνον, ότι πειθαρχεί στη φωνή Του και υπακούει στο θέλημά Του; Εκεί, στη δυσκολία θα δείξει τί είναι, όχι αλλού. Εκεί θα φανεί αν είναι σταθερός, ακμαίος, ηρωικός.
