Κατὰ τὸ 1900 ἔτος βαδίζοντες πρὸς τὸν μεσασμὸν τοῦ 8ου αἰῶνος ἄρχισε ὁ κόσμος τοῦ καιροῦ ἐκείνου, νὰ γίνεται ἀγνώριστος. Ὅταν πλησιάσει ὁ καιρὸς τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ σκοτισθεῖ ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὰ πάθη τὰ τῆς σαρκὸς καὶ θὰ πληνθυνθεῖ σφόδρα ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ ἀνομία·
τότε ἄρχεται ὁ κόσμος νὰ γίνεται ἀγνώριστος μετασχηματίζονται οἱ μορφὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ δὲν γνωρίζονται οἱ ἄνδρες ἀπὸ τὶς γυναῖκες διὰ τῆς ἀναισχύντου ἐνδυμασίας καὶ τῶν τριχῶν τῆς κεφαλῆς, οἱ τότε ἄνθρωποι θὰ ἀγριέψουν καὶ θὰ γένουν ὀσᾶν θηρία ἀπὸ τὴν πλάνην τοῦ Ἀντιχρίστου.
Δὲν θὰ ὑπάρχει σεβασμὸς εἰς τοὺς γονεῖς καὶ γεροντότερους, ἡ ἀγάπη θὰ ἐκλείψει, οἱ δὲ Ποιμένες τῶν Χριστιανῶν Ἀρχιερεῖς καὶ Ἱερεῖς θὰ εἶναι ἄνδρες κενόδοξοι, παντελῶς μὴ γνωρίζοντες τὴν δεξιὰ ὁδὸν ἀπὸ τὴν ἀριστερὰ τότε θὰ ἀλλάξουν τὰ ἤθη καὶ οἱ παραδόσεις τῶν Χριστιανῶν καὶ τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ σωφροσύνη θὰ ἀπολεσθεῖ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ θὰ βασιλεύσει ἡ ἀσωτεία. Τὸ ψεῦδος καὶ ἡ φιλαργυρία θὰ φθάσουν εἰς τὸν μέγιστο βαθμό, καὶ οὐαὶ εἰς τους θησαυρίζοντας ἀργύρια. Οἱ πορνεῖες, μοιχεῖες, ἀρσενοκοιτίες, κλοπὲς καὶ φόνοι, θὰ πολιτεύονται, ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνω καὶ διὰ τὴν ἐνέργειαν τῆς μεγίστης ἁμαρτίας καὶ ἀσέλγειας, οἱ ἄνθρωποι θέλουν στερηθεῖ τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὅπου ἔλαβον εἰς τὸν Ἅγιον Βάπτισμα ὡς καὶ τὴν τύψη τῆς συνειδήσεως.
Οἱ Ἐκκλησίες δὲ τοῦ Θεοῦ θὰ στερηθοῦν εὐλαβῶν καὶ εὐσεβῶν Ποιμένων καὶ ἀλλοίμονο τότε εἰς τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ εὐρισκομένους Χριστιανοὺς οἱ ὁποῖοι θὰ στερηθοῦν τελείως τὴν πίστη, διότι δὲν θὰ βλέπουν ἀπὸ κανένα φῶς ἐπιγνώσεως, τότε θὰ ἀναχωροῦν ἀπὸ τὸν κόσμο εἰς τὰ ἱερὰ καταφύγια διὰ νὰ εὕρουν ψυχικὴν ἀνακούφιση τῶν θλίψεών τους καὶ παντοῦ θὰ εὑρίσκουν ἐμπόδια καὶ στενοχώριες.
Καὶ πάντα ταῦτα γεννήσονται διὰ τὸ ὅτι ὁ Ἀντίχριστος θέλει κυριεύσει τὰ πάντα καὶ γεννήσεται ἐξουσιαστὴς πάσης τῆς Οἰκουμένης καὶ θὰ ποιεῖ τέρατα καὶ σημεῖα κατὰ φαντασία θέλει δὲ δώσι πονηρὰ σοφία εἰς τὸν ταλαίπωρο ἄνθρωπο, νὰ εὐφεύρει νὰ ὁμιλεῖ ὁ εἰς πρὸς τὸν ἄλλον, ἀπὸ τὴν μία ἄκρη τῆς γῆς, ἕως τὴν ἄλλη, τότε θὰ πέτανται στὸν ἀέρα ὡς πτηνὰ καὶ διασχίζοντες τὸν βυθὸν τῆς θαλάσσης ὡς ἰχθύες.
Καὶ ταῦτα πάντα ποιοῦντες οἱ δυστυχεῖς ἄνθρωποι, διαβιούνταις ἐν ἀνέσει, μὴ γνωρίζοντες οἱ ταλαίπωροι ὅτι ταῦτα ἐστι πλάνη τοῦ Ἀντιχρίστου. Καὶ τόσον θὰ προοδεύσει τὴν ἐπιστήμη κατὰ φαντασία ὁ πονηρός, ὥστε ἀποπλανῆσαι τοὺς ἀνθρώπους καὶ μὴ πιστεύει εἰς τὴν ὕπαρξη τοῦ τρισυποστάτου Θεοῦ.
Τότε βλέπων ὁ Πανάγαθος Θεὸς τὴν ἀπώλειαν τοῦ ἀνθρώπινου γένους, θέλει κωλοβώσει τὶς ἡμέρες διὰ τοὺς ὀλίγους σωζωμένους διότι θέλει πλανῆσει εἰ δυνατὸ καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. Τότε αἰφνιδίως θέλει ἔλθει ἡ δίστομος ρομφαῖα καὶ θὰ θανατώσει τὸν πλάνο καὶ τοὺς ὀπαδοὺς αὐτοῦ.