Πρέπει να ξέρουμε ότι κάθε δαίμονας ασχολείται με κάποιο συγκεκριμένο πάθος, που φροντίζει πρώτα να το σπέρνει στην καρδιά του ανθρώπου και μετά να το καλλιεργεί. Μερικοί δαίμονες ασχολούνται με τα πάθη της ακολασίας, ενώ άλλοι με το πάθος της βλασφημίας. Άλλοι ξεσηκώνουν την οργή και τον θυμό. Άλλοι βυθίζουν τον άνθρωπο στη λύπη και άλλοι του προκαλούν κενοδοξία και υπερηφάνεια.
[sc name=”agioreitiko-thymiama” ][/sc]
Ο καθένας τους πασχίζει να αιχμαλωτίσει την καρδία του ανθρώπου με το πάθος που ικανοποίει αυτόν τον ίδιο. Ωστόσο, δεν χύνουν όλοι ταυτόχρονα τα δηλητήρια τους, αλλά ένας-ένας ξεχωριστά και ανάλογα με το πόσο, που και πως θα τους το επιτρέψουν οι διαθέσεις και η άμυνα του ανθρώπου. Δεν συμβαίνει, για παράδειγμα, ένας άνθρωπος να παρακινείται σε ανόητα και αισχρά γέλια, ενώ ταυτόχρονα να βυθίζεται και να κατατρώγεται από τη λύπη. Επομένως, υπάρχει κάποια συνεργασία μεταξύ των δαιμόνων, αν και, ως ακατάστατοι και ασύνετοι που είναι, δεν μπορούν να τηρήσουν ανάμεσα τους πειθαρχία και τάξη.
Αββάς Κασσιανός