Τρία κορίτσια περπατούσαν κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών, όταν ξαφνικά βρέθηκαν ανάμεσα σε δύο τρέχοντα τρένα. Τα τρένα πέρασαν σύριζα από μπροστά τους και ως εκ θαύματος δεν έπαθαν απολύτως τίποτα!
Λίγο πιο κάτω υπήρχαν 3 δαιμόνια, που δέχονταν την επίπληξη και την οργή των άλλων δαιμόνων.
– Καλά, γιατί δεν έσπρωξες το πρώτο κορίτσι στο τρένο; φώναζαν στο πρώτο δαιμόνιο. Η ψυχή της, θα ήταν τώρα δική μας!
– Δεν μπορούσα, απάντησε ο δαίμονας. Φορούσε ένα σταυρό!
Πήγαν μετά στο δεύτερο δαιμόνιο και του είπαν:
– Εσύ γιατί δεν έσπρωξες το δεύτερο κορίτσι; Ήταν χωρίς σταυρό!
Και το δαιμόνιο απάντησε:
– Ακόμη και αν δεν φορούσε σταυρό, έκανε όμως το σημείο του σταυρού την τελευταία στιγμή και δεν έτσι δεν μπόρεσα να το πετάξω στο τρένο.
Τέλος πήγαν και στο τρίτο δαιμόνιο και του είπαν:
– Εσύ γιατί δεν πέταξες το τρίτο κορίτσι στο τρένο. Ούτε σταυρό φορούσε, ούτε το σταυρό της έκανε.
Και το δαιμόνιο απάντησε:
– Η μητέρα του κοριτσιού, καθώς έφευγε από το σπίτι και διέσχιζε το δρόμο, είπε στο κορίτσι της: “Κόρη μου, πήγαινε με την ευχή του Θεού” και την σταύρωσε!!!
